แม่แฟนไม่ชอบเรา เขาให้เวลา 3 เดือน ไม่งั้นเลิก

คือ ผมกับแฟน คบกันมาประมาณ 3 เดือนแล้ว อาจจะดูว่าสั้น แต่เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันเกือบตลอด ผมลาออกจากงานที่พะเยา มาอยู่เชียงใหม่กับเค้า ว่าจะหางานที่เชียงใหม่ แต่ว่าก็ไม่ออกไปหาซักที แต่ละวันผมกินใช้ก็เป็นเงินของเค้า เค้าเช่าหออยู่ครับเดือน 3000 กว่า ผมไม่ได้ช่วยออกอะไรเลย ผมไม่มีเงินเลย  ทำให้เงินเริ่มจะหมด เราไปเท่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน ทำอาหารกินกันเอง ถ่ายรูปวีดีโออีกเยอะแยะ เต็มไปหมด เวลา 3 เดือน แต่ความทรงจำมันเยอะมากจนผมขาดเธอไม่ได้ หลายครั้ง เค้าจะเลิกกับผม แต่ผมยื้อไว้ ผมขอไว้เพราะผมรักเธอมาก วันแรกที่ผมได้งานทำที่เชียงใหม่ แม้จะนอนดึก เธอก็ตื่นมาทำข้าวเช้า กับข้าวเที่ยงให้ไปกินที่ทำงาน ผมมีกำลังใจทำงานมาก และหวังว่าเธอคงดีใจที่ผมจะมีเงินไปแบ่งเบาเค้า แต่พอเลิกงานกลับมาห้อง ผมกลับเจอห้องมืดๆ รถเก๋งก็ไม่อยู่ ผมเลยโทรหาเธอ เธอบอกว่ากลับมาพะเยาตั้งแต่ตอนเที่ยง เพราะยายเค้าเสีย ผมรู้สึกแปลกๆ มันไม่มีคนมาพูดคุยทำกับข้าวให้ ผมนั่งเล่นเฟสคุยกับเธอ พยายามทักบ้าง เธอก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ช่วงแรกก็โทรคุย วีดีโอคอลบ้าง แต่พักหลังทักแชทไปไม่ค่อยตอบ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง สงสัยเธอคงยุ่งกับงานศพ แต่ผมคิดถึงเธอมาก กลับจากที่ทำงานมาเจอห้องโล่งๆมืดๆก็มานั่งร้องไห้ที่เตียง ผมคิดถึงเค้า พอวันสุดท้ายที่เค้าจะกลับมา เชียงใหม่ เราได้คุยเรื่องที่ว่า ถ้าเรายังไม่มีเงินเป็นก้อน ไม่มีงานเป็นหลักเป็นแหล่งเค้าจะขอเลิก ลืมบอก ว่าผมอายุห่างกับเค้า 3 ปี ผมอายุน้อยกว่า
แม่เค้าไม่ค่อยชอบเราเท่ารัยเพราะเราดูเหมือนขี้ยา และก็เรามีรอยสักอีก แฟนเค้าก็รักครอบครัวมากด้วย เราเลยบอกไปว่า เราจะทำให้ได้ แต่เค้าไม่ได้ห้กำลังใจเราเลย เค้าบอกเค้าช่วยได้เท่านี้ เค้าบอกก่อนเมษาปี 2560 ถ้ายังไม่ได้อย่างที่บอก ขอเลิกนะ เค้าเคยบอกรักเรา เค้าเคยบอกเราเป็นช่วงเวลาที่ดี ผมขาดเค้าไม่ได้ ผมรู้สึกห่วยแตกมาก ผมหวังกับตัวเองว่าจะทำให้ได้เพื่อคนที่เรารัก ผมรักเค้ามาก ผมยอมทุกอย่างเพื่อเค้า ผมรักเค้าจริงๆ มีใครเคยเจอเหมือนผมมั้ยครับ พูดแบบไม่อายเลย ช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมไม่เคยร้องไห้ให้กับใครเลย ยกเว้นพ่อแม่ ผมรักเค้ารองลงมาจากพ่อแม่ ผมไม่อยากเสียเธอไปความทรงจำมันเยอะจนผมลืมไม่ได้ T T