รู้สึกยังไงเวลาแฟนเก่ากลับมาขอโอกาสแต่ไม่รักษา??

จริงๆกระทู้นี้ก็เป็นที่ระบายของผมขอเริ่มด้วยผมคบกับคนคนนึงมาปีกว่าก่อนที่จะคบกันคือเขามาชอบผมก่อนเขาทำทุกอย่างที่ดีต่อใจมากๆทั้งๆที่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยจนผมรุ้สึกว่ารักคนที่เขารีกเราดีกว่าเราจะได้ไม่ต้องเสียใจเราตกลงคบกันช่วง3-4เดือนคือเขาดีมากๆแต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทะเลาะกันจนเลิกกันและก็กลับมาดีกันแต่หลังจากครั้งนั้นเขาเปลี่ยรไปมากคงนึกภาพออกนะครับคนที่แสนดีในวันแรกมาวันนี้เปลี่ยนไปหมดอะไรที่ทำให้ได้วันนี้ไม่ได้แต่ผมรักไปแล้วผมก็ทนแม้เขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนเรานีเทินกันหลายครั้งพอเลิกก็กลับมาคืนดีกันอีกครั้งเหมือนความผุกพันจนช่วงหลังประมาณครบรอบ1ปีเขาทำร้ายจิตใจมากๆทำร้ายทุกๆวันด้วยคำพูดการกระทำคือผมคิดนะว่านี่หรอรักคนที่เขารักเราทำไมกลายเป็นแบบนี้ผมก็ทนเพราะผมขาดเขาไม่ได้แต่เขาไม่สนไรผมเลยไม่เคยนึกว่าวันแรกเป็นยังไงทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ จนผมเสียความรู้สึกมากๆจนผมเดินออกมาเขาก็ไม่อะไรเหมือนเดิมเราเลิกกันประมาณ1เดือนกว่าผมทำใจได้แล้วอาจเป้นเพราะสิ่งที่แย่ๆที่เขาทำทำให้ผมเข้มแข็งแต่ก็เหมือนกำลังดีจู่ๆเขาก็กลับมาขอโอกาสแบบเขาขอโทษทุกอย่างเขาบอกเขาเข้าใจหมดแล้วผมก็ไม่ได้คืนดีง่ายๆผมก็จำตอนผมเสียใจได้จำตอนที่ต้องร้องไห้ทุกวันได้เขาก็ง้อง้อแต่เช้าจรดเย็นทุกวันประมาณ5วันสุดท้ายผมก็ใจอ่อนให้โอกาสไปเรากลับมาคบกันอีกครั้งมันเหมือนช่วงที่คบแรกๆเลยเขาดีมากแต่พอผ่านไปสักพักทุกๆอย่างที่เขาพูดตอนมาง้อตอนมาขอโอกาสมันผิดไปหมดทุกอย่างคำพูดทุกอย่างมันพังหมดเขารักษาไม่ได้สักอย่างแม้กระทั่งคำพูดที่เขาจะไม่กลับไปเป็นแบบเดิมอะไรๆที่เหมือนเดิมกำลังจะกลับมาคือเขาเอาความรู้สึกผมกลับมาแล้วก็ทำกับมันแบบนี้อะนะผมต้องร้องไห้ทุกวันอีกแล้วหรอผมเลยเลือกที่เดินออกมารู้สึกไม่ดีหรอกครับเพราะใจทุกอย่างกลับไปหมดแล้วแต่เสียใจมากๆเจ็บใจตัวเองมากๆที่ไปให้โอกาสให้กับคนที่ไม่เห็นค่ามัน