อ้างอิงจาก  http://pantip.com/topic/35767212/comment22  จะเห็นได้ว่า  มันมีความเหลื่อมล้ำระหว่างผู้เล่นอยู่  ผู้เล่นแล้วชนะก็สนุกกับการเล่น

ส่วนผู้แพ้ก็เบื่อไม่อยากเล่น  ไม่นับรวมปัญหาทางเทคนิค  เช่นยิม  Error  อย่างเมื่อวานตอนเช้า  ยิมหน้าปากซอยบ้านผม  ซึ่งต้องนั่งรถปะป้อจากบ้าน

ผมออกไป  ปากซอยมี  2  ยิม  ยิมแรกสีเหลือง  ยิมที  2  สีน้ำงิน  ผมตีมันแตกทั้ง  2  ยิม  แต่ยิมเหลืองถูกตีแตกไปอีกรอบ  ผมก็ตียิมน้ำเงินจนแตก

ตีเสร็จจะเอาตัวใส่  เจอน้ำเงินมาแย่งเสียบไป  5  รอบ  กว่าจะยึดยิมได้  ตียิมน้ำเงินเสร็จ  ผมก็เดินเอาตัวไปเสียบยิมเหลืองที่มีทีมผมเทรนขึ้นเลเวล

รออยู่แล้ว  ยิมเหลืองนั้นอยู่มาได้  2  คืนติด  ยิมน้ำเงินแตกอีกรอบ  แล้วเช้าเมื่อวานผมก็ตีมันอีก  กลายเป็นยิมน้ำเงินเลเวล  7  ตัวแรกก็เจอเลย

คาบิก้อน  ผมก็ตีเละเป็นก้อน  ๆ  คาบิก้อนในยิมยืนมองหน้าผมแล้วทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม  แล้วก็ตายอย่างรวดเร็วภายในพริบตา  ส่วน  5  ตัวสุดท้าย

เป็นไคริว  ผมตีครึ่งชั่วโมงแตก  จนถึงวันนี้จะครบวันแล้ว  พวกน้ำเงินไม่มาบุกเลย  ยิมที่ผมดูก็ขึ้นเลเวล  8  เลเวล  9  จากที่มาเห็นเมื่อคืน  แล้ว

ผมก็ไม่ได้เป็น  King  แล้วไม่ได้อยู่ล่างสุด  

สิ่งที่ผมกำลังเร่งทำตามโอกาสและเวลาอำนวย  คือเร่งผลิตตัวปราบคาบิก้อน  และเร่งผลิตตัวปราบไคริว  เพื่อให้ผมปราบเจ้า  2  ตัวนี้ได้เร็วขึ้น

เสียเลือดเสียยาน้อยที่สุด  ตอนนี้ผมไม่ได้เล่นเพื่อความสนุก  แต่เล่นให้ผู้เล่นคนอื่น  ๆ  สนุกในการเล่นเป็นสำคัญ

สิ่งที่สะท้อนอีกอย่างหนึ่งถ้าไม่โกง  คือโอกาสหาโปเกม่อนหายาก  บ้านผมอยู่กทม.  จะให้ไปจับลาปาสที่พัทยา  มันคงบ้าไปแล้ว  เมือผมไม่ได้

อยู่แล้วไม่ได้ไปพัทยา  ทำอย่างไรก็ไม่มีลาปาส  คำถามคือทำไมลาปาสไม่มาเกิดแถว  ๆ  บ้านผมบ้าง

ชีวิตในเกม  หลายคนพูดก็ได้ว่าเบื่อก็เลิกเลน  แล้วชีวิตจริงมันก็มีคนเลิกเล่นไปแล้ว  การเลิกเล่นในชีวิตจริง  คือการฆ่าตัวตายไงครับ

แล้วที่ผมมาเล่น  คือผมไปตียิมใครที่มันมีไคริวแตกได้  แตกบ่อย  ๆ  เผื่อผู้ยึดยิมจะคิดเองได้ว่า ควรเล่นโปเกม่อนโกอย่างไรให้สนุก

ตัวอย่างมีอยู่ในกระทู้ทั้ง  6  ตอนที่ผมตั้งนั่นแหล่ะ  แล้วถ้าไม่ตั้งกระทู้พวกนั้นขึ้นมา  ผมจะเอาอะไรมาอ้างอิง  ทุกอย่างมีขั้นตอนทำไปตามขั้น

ตามตอน  แล้วนำแต่ละตอนมาเรียงกันเป็นเรื่องใหญ่