......................ถ้าได้ย้อนไปดูกระทู้เก่าๆ ผมมีเรื่องแบบนี้มานานมาก ทุกครั้งที่ไม่ไหว ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ก็มาระบายที่นี้แหละครับ
ครั้งก่อนเกือบหย่า แต่ก็ไม่หย่าเพราะ ผมไปพูดไว้ว่า ถ้าหย่า ธุรกิจทั่งหมดก็ขายไปเลย ผมไม่เอา ผมไม่ต้องการเงินอะไรทั่งนั้น
ผมไม่กลัวจนด้วย เพราะครอบครัวเคยจนมาก่อน เลยไม่ได้ คิดอะไรมากมาย ไม่เลือกงานไม่จน โอเค เขาไม่หย่า แต่ผลคือ ทะเลาะบ่อย
พ่อจะทำนองเหล้าเปลี่ยนนิสัย พอเหล้าเขาปากก็เป็นอีกคน แม่จะทำนองประชดประชัน ชักสีหน้า แต่ไม่ด่า แต่แม่จะปากไวแบบ พูดอะไรออกไปก่อนไม่คิด
เลยทำให้ทะเลาะกับพ่อประจำ ส่วนประเด็นคือ พาลมาหาผมทุกทีเลย ก่อนหน้าจะเกือบหย่าอยู่บ้านเดียวกัน ตอนนี้ผมแยกมาแล้ว เพราะผมไม่ไหว
แยกมาอยู่คนเดียว พอทะเลาะ ก็ไล่แม่ออกจากบ้าน ผมต้องไปรับ ขับรถ 30 นาที แม่ต้องไปรออยู่บ้านข้างๆ เป็นแบบนี้มาหลายรอบแล้ว
จนวันนี้ในใจผมคิดว่า ผมจำยื้อทำไม ผมไม่มีความสุขเลย ผมมองไม่เห็นความสุขของครอบครัวเลย ผมได้ถามหลายคนเพื่อน มีไม่กี่คนที่จะเป็นแบบนี้
แต่มี พี่ 1คน และเพื่อนอีก 1 คน มาบอกว่า ไม่หย่าหละดีแล้ว เชื่อพี่ทน ไปเหอะ ผมก็ว่าผมทนไม่ไหวแล้วครับ ผมหมดกำลังใจทำงานที่บ้าน
ทุกวันนี้ผมรับทุกอย่างแทนพ่อแม่ แล้ว ตั้งแต่เขาจะหย่ารอบก่อน เพราะผมกลัวว่า เขาจะทะเลาะกันจนทำอะไรไม่คิด ทุกวันนี้ บัญชี บิล สั่งของ
ผมเหมาหมด ทำงาน 12 ชม นอนพักกลางวัน 30 นาที ตื่นมาทำงานต่อ เลิกงาน 2 ทุ่ม พ่อกลายเป็นลอยแพไปเลย ไปตกปลา พ่อชอบตกปลา ไป
ทะเล ทีครั้งหละ 4-5 วัน กลับมาก็อยู่โกดัง ส่วนแม่ก็ อยู่ที่ร้านกับผม เพราะผมให้ทำแค่ทอนเงิน ทำไมผมถึงรับทุกอย่างหรอ ผมหวังว่าถ้าผมทำได้
มันจะลดการทะเลาะพ่อแม่ลงได้ ผมคิดว่า ถ้าเขาไม่เครียดเรื่องงาน ทะเลาะอาจน้อยลง แต่ไม่เลย มาวันนี้ปัญหาคือ พ่อไปตกปลา สตูล 4 วัน พึ่งกลับมา แม่ไม่พอใจอะไรผมก็ไม่รู้หรอก ไม่ได้อยู่ตอนเริ่ม พ่อโทรหา ให้ผมไปรับ บอกมารับแม่ด้วย รับไปไหนก็ไป พอไปรับ แม่ก็ว่าพ่อตามปกติ ถามพ่อ
พ่อว่าแม่ ถามแม่ แม่ว่าพ่อ ผมเลยเฉยๆ ใครจะพูดอะไรก็ตามสบาย แต่ผมจะโดนลูกหลงตลอด คือไก่พ่อ โดนหมากัดตาย ตอนพ่อไม่อยู่ ซึ่งผมไม่ได้เป็นคนดูแล จริงๆจะมีน้าข้างบ้านมาดู เพราะเขาเลี้ยงด้วยกัน แต่มาโทดผมว่าทำไมไม่ดู ทำไมไม่เฝ้าไก่ ผมเลยว่าก็นอนคนหละบ้านจะรู้ไหม หมาจะมายังไง
แล้วปกติ ตอนพ่ออยู่มันก็ กัดอยู่แล้วนิ พ่อบอกพ่อรู้ว่ามันกัด พ่อถามแค่ว่าทำไมลูกไม่มาดู ไม่มาเฝ้าไก่ ก็บอกไปว่าน้าคนที่เลี้ยงด้วยกันทำไมไม่ให้มาเฝ้า ผมอยู่คนหละบ้านแล้วอะไรอีก เลยก็โดนด่ามาไม่ได้เรื่อง ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจซักอย่าง ผมเลยเดินออกมา ขับรถกลับ ( ให้แม่ไปรอในรถตอนมารับ ) ในใจก็อยากพูดกันแม่ว่า ผมไม่เอาแล้วนะร้าน ไม่เคยต้องการเลย ผมพี่คนโต ต้องมารับอะไรแบบนี้ น้องๆไม่เคยรู้ โทรมาขอแค่เงิน ค่าหอ ค่ากิน เคยมา
รู้ไหมว่า อะไรเป็นอะไร ผมเหนื่อย แต่ผมก็ไม่ได้พูด ผมคิดว่าผมคงยังคิดไม่รอบคอบ ถ้าพูดออกไป
ผมอยากรับรู้ความรู้สึก ของพ่อแม่อย่ากัน จากตัวอักษรของเพื่อนๆ ถึงมันไม่ได้สัมผัสจริงๆ แต่อยากรู้ว่าจริงหรอ ที่มันดีกว่า
ตอนนี้ในใจผม คิดแค่ว่า ถ้าเขาหย่ากัน โอเค ผมเลี้ยงได้ แยกกันเลย ผมไม่สนใจอยู่แล้ว เพราะไม่เคยมีใครสนใจความรู้สึกผม
พ่อแม่คือ พ่อแม่ ผมมีงานมีเงิน ผมไม่เลวขนาดไม่เลี้ยงดูหรอก แต่ตอนนี้ผมอยากสลัดความรู้สึกนี้ทิ้งมากเลยครับ
ขอกำลังใจจากคนที่เจอหนักกว่า หรือกำลังเจอ ช่วยแชร์ ช่วยพูดให้ผมเพื่อนที่มีชนะคล้ายๆคุณ มีแรงใจหน่อยครับ ผมหมดแล้วจริงๆตอนนี้
พรุ่งนี้ร้าน งาน ผมยังไม่อยากจะทำเลย ทั่งๆที่หนี้ที่พ่อแม่สร้างไว้ 4 ล้านต้อง ชดใช้ ผมก็ยังไม่มีแรงเลย
พ่อแม่หย่ากัน ดีกว่า ทะเลาะกันทุกวัน จริงหรอครับ แชร์ประสบการณ์ เล่าชีวิตคุณ ให้กำลังใจผมหน่อย ผมเหนื่อยเหลือเกิน
ครั้งก่อนเกือบหย่า แต่ก็ไม่หย่าเพราะ ผมไปพูดไว้ว่า ถ้าหย่า ธุรกิจทั่งหมดก็ขายไปเลย ผมไม่เอา ผมไม่ต้องการเงินอะไรทั่งนั้น
ผมไม่กลัวจนด้วย เพราะครอบครัวเคยจนมาก่อน เลยไม่ได้ คิดอะไรมากมาย ไม่เลือกงานไม่จน โอเค เขาไม่หย่า แต่ผลคือ ทะเลาะบ่อย
พ่อจะทำนองเหล้าเปลี่ยนนิสัย พอเหล้าเขาปากก็เป็นอีกคน แม่จะทำนองประชดประชัน ชักสีหน้า แต่ไม่ด่า แต่แม่จะปากไวแบบ พูดอะไรออกไปก่อนไม่คิด
เลยทำให้ทะเลาะกับพ่อประจำ ส่วนประเด็นคือ พาลมาหาผมทุกทีเลย ก่อนหน้าจะเกือบหย่าอยู่บ้านเดียวกัน ตอนนี้ผมแยกมาแล้ว เพราะผมไม่ไหว
แยกมาอยู่คนเดียว พอทะเลาะ ก็ไล่แม่ออกจากบ้าน ผมต้องไปรับ ขับรถ 30 นาที แม่ต้องไปรออยู่บ้านข้างๆ เป็นแบบนี้มาหลายรอบแล้ว
จนวันนี้ในใจผมคิดว่า ผมจำยื้อทำไม ผมไม่มีความสุขเลย ผมมองไม่เห็นความสุขของครอบครัวเลย ผมได้ถามหลายคนเพื่อน มีไม่กี่คนที่จะเป็นแบบนี้
แต่มี พี่ 1คน และเพื่อนอีก 1 คน มาบอกว่า ไม่หย่าหละดีแล้ว เชื่อพี่ทน ไปเหอะ ผมก็ว่าผมทนไม่ไหวแล้วครับ ผมหมดกำลังใจทำงานที่บ้าน
ทุกวันนี้ผมรับทุกอย่างแทนพ่อแม่ แล้ว ตั้งแต่เขาจะหย่ารอบก่อน เพราะผมกลัวว่า เขาจะทะเลาะกันจนทำอะไรไม่คิด ทุกวันนี้ บัญชี บิล สั่งของ
ผมเหมาหมด ทำงาน 12 ชม นอนพักกลางวัน 30 นาที ตื่นมาทำงานต่อ เลิกงาน 2 ทุ่ม พ่อกลายเป็นลอยแพไปเลย ไปตกปลา พ่อชอบตกปลา ไป
ทะเล ทีครั้งหละ 4-5 วัน กลับมาก็อยู่โกดัง ส่วนแม่ก็ อยู่ที่ร้านกับผม เพราะผมให้ทำแค่ทอนเงิน ทำไมผมถึงรับทุกอย่างหรอ ผมหวังว่าถ้าผมทำได้
มันจะลดการทะเลาะพ่อแม่ลงได้ ผมคิดว่า ถ้าเขาไม่เครียดเรื่องงาน ทะเลาะอาจน้อยลง แต่ไม่เลย มาวันนี้ปัญหาคือ พ่อไปตกปลา สตูล 4 วัน พึ่งกลับมา แม่ไม่พอใจอะไรผมก็ไม่รู้หรอก ไม่ได้อยู่ตอนเริ่ม พ่อโทรหา ให้ผมไปรับ บอกมารับแม่ด้วย รับไปไหนก็ไป พอไปรับ แม่ก็ว่าพ่อตามปกติ ถามพ่อ
พ่อว่าแม่ ถามแม่ แม่ว่าพ่อ ผมเลยเฉยๆ ใครจะพูดอะไรก็ตามสบาย แต่ผมจะโดนลูกหลงตลอด คือไก่พ่อ โดนหมากัดตาย ตอนพ่อไม่อยู่ ซึ่งผมไม่ได้เป็นคนดูแล จริงๆจะมีน้าข้างบ้านมาดู เพราะเขาเลี้ยงด้วยกัน แต่มาโทดผมว่าทำไมไม่ดู ทำไมไม่เฝ้าไก่ ผมเลยว่าก็นอนคนหละบ้านจะรู้ไหม หมาจะมายังไง
แล้วปกติ ตอนพ่ออยู่มันก็ กัดอยู่แล้วนิ พ่อบอกพ่อรู้ว่ามันกัด พ่อถามแค่ว่าทำไมลูกไม่มาดู ไม่มาเฝ้าไก่ ก็บอกไปว่าน้าคนที่เลี้ยงด้วยกันทำไมไม่ให้มาเฝ้า ผมอยู่คนหละบ้านแล้วอะไรอีก เลยก็โดนด่ามาไม่ได้เรื่อง ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจซักอย่าง ผมเลยเดินออกมา ขับรถกลับ ( ให้แม่ไปรอในรถตอนมารับ ) ในใจก็อยากพูดกันแม่ว่า ผมไม่เอาแล้วนะร้าน ไม่เคยต้องการเลย ผมพี่คนโต ต้องมารับอะไรแบบนี้ น้องๆไม่เคยรู้ โทรมาขอแค่เงิน ค่าหอ ค่ากิน เคยมา
รู้ไหมว่า อะไรเป็นอะไร ผมเหนื่อย แต่ผมก็ไม่ได้พูด ผมคิดว่าผมคงยังคิดไม่รอบคอบ ถ้าพูดออกไป
ผมอยากรับรู้ความรู้สึก ของพ่อแม่อย่ากัน จากตัวอักษรของเพื่อนๆ ถึงมันไม่ได้สัมผัสจริงๆ แต่อยากรู้ว่าจริงหรอ ที่มันดีกว่า
ตอนนี้ในใจผม คิดแค่ว่า ถ้าเขาหย่ากัน โอเค ผมเลี้ยงได้ แยกกันเลย ผมไม่สนใจอยู่แล้ว เพราะไม่เคยมีใครสนใจความรู้สึกผม
พ่อแม่คือ พ่อแม่ ผมมีงานมีเงิน ผมไม่เลวขนาดไม่เลี้ยงดูหรอก แต่ตอนนี้ผมอยากสลัดความรู้สึกนี้ทิ้งมากเลยครับ
ขอกำลังใจจากคนที่เจอหนักกว่า หรือกำลังเจอ ช่วยแชร์ ช่วยพูดให้ผมเพื่อนที่มีชนะคล้ายๆคุณ มีแรงใจหน่อยครับ ผมหมดแล้วจริงๆตอนนี้
พรุ่งนี้ร้าน งาน ผมยังไม่อยากจะทำเลย ทั่งๆที่หนี้ที่พ่อแม่สร้างไว้ 4 ล้านต้อง ชดใช้ ผมก็ยังไม่มีแรงเลย