เราเคยเลิกกับแฟนคนนึงไปค่ะ เพราะว่าเราจับได้ว่าเค้านอกใจเรา (เค้าเป็นคนหน้าตาดีบวกกับเจ้าชู้ )ไอ่เราก็คิดมาตลอดว่าจะหยุดเขาได้ซึ่งนั่นแหละค่ะ เราคิดผิด ตอนนั้นเราก็เลยเฮิร์ทมากเราคิดถึงเค้าทุกวันเลย ยิ่งช่วงแรกๆยิ่งเฮิร์ทหนัก ไม่ค่อยกินไม่ค่อยนอน น้ำตาไหลบ่อยๆจนเรารู้สึกสงสารตัวเองที่เป็นแบบนั้น แต่อย่างว่าอะค่ะถึงเวลามันจะผ่านไปนานแค่ไหน เราก็ไม่เคยลืมเค้าได้เลยแค่ชินกับความเจ็บร้องไห้น้อยลง แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าความรู้สึกรักที่เรามีต่อเค้ามันจะน้อยลงเลย จนเวลามันผ่านมาเกือบปีก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เรากับเค้าได้กลับมาคุยกัน เค้าทักเรามา ความรู้สึกตอนนั้นมันดีไปหมดเรามีความสุขมากแต่เราก็อยู่กับความสุขได้ไม่นานเพราะทุกครั้งที่เรามีความสุขเหตุการณ์วันนั้นที่เราจับได้ว่าเค้านอกใจเรามันก็จะแว้บเข้ามาในหัวเราตลอด เหมือนภาพมันตัดไปที่เรื่องนั้นตลอดจากที่เรายิ้มก็กลายเป็นเสียใจ มันรู้สึกแย่มากๆเลยเวลาที่เราพยายามมีความสุขแต่เรื่องนั้นจะคอยมาขโมยความสุขของเราไปทุกครั้ง ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนผิดเลย การกลับมาครั้งนี้ของเค้ามันแปลกมากค่ะ เค้าดีกับเรามากขึ้น ทุกๆอย่างมันโอเค มันไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มันแย่ แต่พอผ่านมาสักพักมันก็เหมือนจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แค่เค้าทำอะไรแปลกไปเราก็รู้สึกได้ ก็กลายเป็นว่าเราคิดไปเยอะจนทำให้ทะเลาะกัน (ซึ่งความจริงเค้าอาจจะไม่ได้รู้สึกว่าทะเลาะก็ได้) แต่เราเป็นคนคิดมากคงเพราะเรารักเราแคร์เค้ามากอ่ะค่ะ พอเราเริ่มเฟลปุ๊บ ทุกอย่างคือมันดิ่งลงไปหมดเลย ความคิดเรา ความรู้สึกเรา มันทำให้เราเจ็บแล้วเราก็ไม่สามารถที่จะหยุดคิดได้ คงเพราะเราให้เค้าเขามามีอิทธิพลกับใจเรามากเกินไป มากเกินจนมันกระทบเรื่องอื่นๆ เราไม่อยากให้คำว่ารักทำให้เราแย่ลงเลย แต่เหมือนเราจะฝังใจไปแล้วกับเรื่องที่เขาทำกับเรา เรารู้สึกแย่มากค่ะแต่เราก็รักเค้าอยู่ดี มันอึดอัดใจมากแต่ก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้ เราไม่รู้จะทำยังไงเราอยากเชื่อใจเค้ามากๆแต่ว่าเราก็ทำไม่ได้จริงๆ
กลับมาคบกับแฟนเก่า