มีใครชอบกระทู้ฟินๆบ้าง?

ถ้าพวกคุณเคยชอบใครสักคนละก็ ลองมาอ่านดูนะ (เพื่อความฟิน)
ปล.เป็นเรื่องที่จขกท.แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงนะคะ

ตอนที่ 1      
      
      ตอนนี้เราเรียนอยู่คณะบริหารธุรกิจ สาขาบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ ตอนนี้เราอยู่ปีสอง เราชื่อแจมค่ะ ตอนนี้เราแอบชอบพี่คนนึง พี่เขาอยู่คณะเดียวกับเรา สาขาเดียวกับเราแต่อยู่ปี 3 พี่เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย สาวนี่อย่าถามค่ะ ตรึม ตัดภาพมาที่เราค่ะ555555 หน้าตาใช้ได้ไม่สวยไม่ขี้เหร่ บ้านรวย แต่นิสัยนี่ห้าวชนิดที่ว่าเพื่อนผช.ไล่ให้ไปมีเมีย ด้วยความที่เราโตมาในสภาพแวดล้อมที่มีแต่ผช. ก็เลยทำให้เรากลายเป็นผญ.ห้าว(มากๆ) แต่ไม่ใช่ทอมนะ แถมตอนเข้ามาเรียนที่มหาลัยก็คบแต่เพื่อนผช.หมด เรามีเพื่อนสนิทมากๆ คบกันตั้งแต่ตอนม.4 จนตอนนี้เราอยู่ ปี2 เราเรียกมันว่าพจน์(จริงๆแล้วมันชื่อพอล) เป็นลูกครึ่ง เบ้าหน้าดี บ้านรวย เป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่มากๆค่ะ มีธุรกิจส่วนตัวเปิดร้านเหล้าสุดหรูใจกลางเมือง พรรคพวกนี่ก็อย่าถาม เยอะยย นี่ก็เลยเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผญ.บอบบางอย่างดิฉันไม่มีสามี เพราะกลุ่มเพื่อนที่เราคบค่อนข้างโหด ไม่ค่อนข้างละโหดจริงๆ ก็เลยไม่ค่อยมีผช.คนไหนกล้ามาจีบ พอมีคนมาจีบไอ้พวกนี้ก็เล่นรับน้องจนผช.คนนั้นทนไม่ได้ แล้วก็หายไปเอง
พจน์ : อิแจม กูถามจริง
แจม : ไรเมิง
พจน์ : นี่เมิงไม่คิดจะมีผ.เป็นตัวเป็นตนเลยเหรอ
แจม : แล้วเมิงคิดว่ากูไม่อยากมีเหรอน กูก็รออยู่เนี้ย ไม่เห็นจะมีใครเข้ามาจีบกูสักคน
พจน์ : แล้วไอ้พี่คณะเราที่เมิงแอดเฟสไปจีบอ่ะ
แจม : เมิงอย่าพูดถึงได้ไหม คิดแล้วมันเจ็บหัวใจ
พจน์ : อย่าบอกนะว่าเมิงนก ฮ่าๆๆๆๆ
แจม : นกพ่องงงง พี่เขายังไม่รู้เลยว่ากูชอบพี่เขา
พจน์ : อ้าว อิห่าน เมิงมัวช้าอะไรของ เดี๋ยวก็โดนหมาคาบไป-หรอก
แจม : แล้วเพื่อนจะให้กูทำไงละครับเพื่อน
พจน์ : เย็นนี้ เมิงก็ไปอ่อยพี่เขาหน้าสาขาเลยดิ
เป็นไอเดียที่เริ่ดมากค่ะเฟรนนนน
แจม : งั้นเมิงไปส่งกูนะ
พจน์ : อ้าวอินี่ จะมีผ.ทั้งทียังจะมาเป็นภาระกูอีก
แจม : เมิงจะไปไม่ไป
พจน์ : ไปจ้าไป
บอส : อะไรกันพวกเมิงสองคน กูไม่อยู่เป๊บเดียวอ่อยกันใหญ่
แจม : อ่อยพ่อง ไหนขนมกู
บอส : อ่ะ เอาไป
ไอ้บอสยื่นถุงเลย์ 50 บาท 2 ซองมาให้เรา
แจม : อะไรเมิง กูให้เงินไป 40 ทำไมซื้อซองใหญ่มา
ไอ้บอสชี้ไปทางกลุ่มรุ่นพี่วิศวะปี 3 ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าเซเว่นประมาณ 6-7 คน
บอส : พี่เติ้ลฝากมาให้เมิง
แจม : เติ้ลไหนว่ะ
บอส : ก็ไอ้คนที่สูงๆ ขาวๆ หล่อๆ หน้าคมหน่อยอ่ะ
ไอ้บอสชี้ที่พี่เขา เราก็มองไปในกลุ่มนั้นสักพัก ก็เจอคนที่ไอ้บอสบอก เชรดดดดดดด หล่อสาสสสส
แจม : พี่เขาชอบกูเหรอว่ะ
บอส : กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่กูว่าพี่เขาสนใจเมิง ถามแต่เรื่องเมิงมาสักพักละ
เชรดดด อิแจมจะมีผ.เป็นวิศวะกับเขาก็วันนี้ละเอ้ยยยยยย
โย : พอๆ ไปเรียนได้ละ ป่านนี้จาร์ยสอนละ
แจม : แล้วพวกมเมิงไม่รอไอ้แอมเหรอว่ะ
โย : ถ้ารอไอ้แอม วันนี้ก็ไม่ได้เรียนละ
เออ จริงสินะ ไอ้นี่มันได้ฉายาสายเสมอไปครองแล้วละ
แจม : เออ งั้นรีบไปกันเถอะ
ก่อนไปก็ไม่ลืมที่จะหันไปยิ้มให้พี่เติ้ล ด้วยสายตาที่บอกว่าขอบคุณนะคะ >///<
โย : พอเลยอิดอก เมิงพอเลย ช้าอยู่นั่นแหละวันนี้จะเรียนมั้ยอิห่าน
ไอ้โยหันหัวแจมกลับไปอยู่ที่เดิม น ให้เกียรติกูหน่อย กูก็เป็นผญ.คนนึงนะ

      หลังจากนั้นพวกเราสี่คนก็พากันขึ้นไปเรียน ต้องขอบอกก่อนว่าตอนแรกที่เราไปคบกับไอ้สี่คนนั้นก็โดนแอนตี้แรงอยู่เหมือนกัน ด้วยความที่เป็นผญ.คนเดียวในกลุ่ม แต่เราก็ไม่สนนะ เพราะว่าพวกเรารู้ดีว่าเพื่อนก็คือเพื่อน และไอ้พวกนั้นก็บอกอีกว่า "ไม่ต้องสนสายตาคนอื่นหรอกอิแจม พวกกูเป็นเพื่อน เพื่อนก็คือเพื่อนพวกเรารู้กันดีอยู่แล้ว ใครจะคิดยังไงก็ช่างหัวมัน" ด้วยความที่พวกมันจริงใจกับเรามาตลอดเราก็เลยเลิกสนใจสิ่งที่คนอื่นเขาคิดกัน และก็ใช้ชีวิตปกติสุขต่อไป
แจม : ไอ้พจน์ อย่าลืมไปส่งกูนะ
พจน์ : เออๆ ไม่ลืมไปเมื่อไหร่ละ ตอนนี้เลยไหม
บอส : นั่นๆ เมิงสองจะไปไหนกัน กูว่าแล้วเมิงสองคนต้องมีซัมติงกันแน่ๆ
พจน์ : ซัมติงพ่อง กูจะไปส่งอิแจมอ่อยพี่ทิม
บอส : เห้ย! จริงเหรอว่ะอิแจม
แจม : เออ ตกใจห่านไรเมิง
บอส : อิดอก ใฝ่สูง
โย : หน้าอย่างเมิงเนี้ยนะ จะไปอ่อยคนอย่างพี่ทิม
แจม : เออ ก็หน้าแบบกูนี่แหละพวกเมิงจะทำไม
แอม : อะไร ใครจะไปอ่อยใคร
บอส : โธ่ ไอ้คุณเพื่อนครับ เมิงจะมาโผล่ทำห่านอะไรตอนจบคลาสแล้ว
แจม : ถ้ากูเป็นเมิงกูจะไม่มาให้เปลืองน้ำมันรถ
แอม : ไม่เป็นไรบ้านกูรวย (เออก็รวยจริง) แล้วสรุปอะไรใครจะไปอ่อยใคร
โย : ก็อิแจมเนี้ยแหละจะไปอ่อยพี่ทิม รุ่นพี่ปี3 สาขาเรา
แอม : จริงเหรอว่ะอิแจม
แจม : เออ ก็จริงนะสิ พวกเมิงจะตกใจกันทำด๋อยไร
โย : ก็เมิงเล่นของสูงนะสิ พี่ทิมทั้งหล่อ ทั้งรวย สาวๆนี่ตรึม เขาจะมาสนใจเหรอว่ะ
แจม : อ้าว นโย ปากนี่กินหมาเน่าเข้าไปทั้งฝูงเหรอว่ะ เพื่อนจะไปจีบผู้ทั้งที ให้กำลังใจกันหน่อยก็ไม่ได้
แอม : เอาล่ะๆ เลิกล้อมันได้ละ กูขอให้สมหวังก็แล้วกันนะ
ให้มันได้อย่างนี้สิแอมเพื่อนรัก
บอส : กูขอให้เมิงหิ้วพี่ทิมกลับมาให้ได้
โย : ส่วนกู ขอให้เมิงไม่นก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
แล้วนทั้งสี่ก็หัวเราะพร้อมกัน ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ เราเอาหนังสือฝาดหัวพวกมันคนละ 1 ที
แจม : ไป ไอ้พจน์ รีบพากูไปอ่อยพี่ทิมเดี๋ยวนี้ตอนนี้
บอส : เดี๋ยวๆ
แจม : ไรเมิงอีกนบอส
บอส : เย็นนี้เจอกันที่ไหนดี
แจม : ร้านกูไม่ว่างว่ะ พี่กูจัดงานเลี้ยงให้ลูกน้อง
พจน์ : งั้นร้านกูก็แล้วกัน เผื่ออิแจมนกจะได้ฉลองกันทีเดียวเลย ฮ่าๆๆๆๆ
อ้าวนนี่ก็อีกคน
โย : ป่ะๆ แยกย้าย ขอให้โชคดีนะอิแจม ฮ่าๆๆๆๆ
เราไม่สนใจคำพูดของไอ้พวกนั้นแล้วก็แยกตัวออกมาพร้อมกับไอ้พจน์

      เราลืมเล่าว่าตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่นะ เราย้ายออกจากบ้านตั้งม.4 เพราะแม่กับพ่อบังคับให้มาอยู่กับพี่ พี่เราเปิดร้านขายบิ๊กไบค์ และก็อะไหล่ รวมไปถึงอุปกรณ์แต่งบิ๊กไบค์ ร้านพี่เราก็น่าจะใหญ่ที่สุดในเมืองละมั้ง เราก็เลยไปเป็นลูกมือให้พี่ อ่อ เราเก่งเรื่องซ่อมรถด้วยนะ พี่เราสอนให้ตั้งแต่เรามาอยู่ที่ร้านใหม่ๆ จนตอนนี้เราซ่อมได้หมดละ แล้วก็ได้เงินเดือนจากพี่ เดือนละ 25000 เยอะใช่ไหมละแน่นอน เรามีพี่ สองคน และด้วยความที่เพื่อนของพี่เราเยอะ พี่เราก็เลยเปิดร้านเหล้า และก็ให้เราไปดูแลกิจการแทน แต่ก็ไม่เชิงร้านเหล้าเท่าไหร่ ข้างล่างก็เป็นร้านกาแฟเปิดตอนกลางวัน ข้างบนก็เป็นร้านเหล้าเปิดตอนกลางคืนประมาณนี้ เราก็เลยได้รายได้เสริมจากตรงนี้ด้วย ตอนนี้เราไม่ได้ขอเงินจากพ่อและแม่