คุณเคยมีกรงไหมที่ได้มาจากแม่?

สวัสดีค่ะชื่อแลแฟนตาซีเนอะแต่เราชอบเรียกขอบเขตที่โดนขังไว้ว่ากรงเสมอ เราจะเเทนตัวเราว่า P ล่ะกันตอนนี้ก็ศึกษาอยู่ม.3 ก็ตามหัวข้อเนอะ กรงที่โดนสร้างขึ้นจากครอบครัวบลาๆ เราคนหนึ่งแหละที่ได้กรงนั้นมาโดนขีดเส้นให้ทำตามที่ต้องการมาตลอดบางทีมันเบื่อมันท้อกับชีวิตนะบางทีเราก็ไม่ไหวตอนนี้เรากำลังจะเลือกเส้นทาง สายสามัญกับสายอาชีพเราเครียดเพราะง่าร.รเราให้ไปศึกษาดูงานที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจสายอาชีพอยู่แล้วเพราะโดนขีดให้อยู่ในกรงคือสายสามัญ ตอนนั้นก็คิดแบบนั้นแต่พอได้ศึกษาดูงานจนเสร็จความคิดเราเปลี่ยนไปเราอยากเรียนสายอาชีพ เราลองถามพ่อดูพ่อเราไม่ค่อยอะไรกับเราพ่อบอกว่าอยากเรียนอะไรก็เรียนขอให้จบก็พอแล้ว ส่วนคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่เราไม่กล้าที่จะพูดกับแม่หรอกนะเราไม่อยากจะพูดกลัวแม่ไม่ให้เราเลยเกิดความเครียดมาตั้งแต่ไปศึกษาดูงานที่วิทยาลัยนั้นเราก็เครียดมาก(จัดว่ามากๆเลย)ณตอนนี้วันนี้พอเราบอกพ่อว่าอยากเรียนต่อสายอาชีพพ่อบอกแล้วแต่ แต่สิ่งที่เรากลัวไม่ได้กลัวแค่แม่เรากลัวว่าสาขาจะเต็มมากกว่าเพราะวิทยาลัยที่นั้นเขารับสมัครตั้งแต่วันที่1พ.ย เรากลัวมากเรากลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้ไปเรากลัวมากๆ เราอยากจะคุยกับแม่แต่เราไม่กล้าแม้แต่นิดเดียวที่จะพูดกับแม่มันทรมานอ่ะ เคยเป็นป่ะล่ะแค่อ่านชื่อสาขาแล้วก็หลงรักอ่ะ
คือเราตกหลุมรักตั้งแต่อ่านชื่อสาขาหลังจากวันนั้นเราก็เลยลองดูในอินเทอร์เน็ตว่าสาขานี้มีการเรียนการสอนยังไงแต่เราคิดว่าถึงแม้จะยากเราก็ยอม ยอมจริงๆคือเราชอบวิทยาลัยนั้นด้วยบรรยากาศเขาโอเคมากสำหรับเรา ตอนแรกเราก็เทใจให้สายสามัญเต็ม100แต่ตอนนี้สายอาชีพเราเทใจให้มันมากกว่าครึ่งแล้วอ่ะเราไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเรากลัว เราทรมานมาก เราจนหนทางมาก พ่อสนับสนุนแต่ยังไม่ได้คุยกับแม่ เราอยากมากจริงๆ...
ใจเราอ่ะตอนแรกที่ยังไม่ได้ไปศึกษาดูงานอ่ะ สายอาชีพเราให้มัน0ด้วยซ้ำไปเพราะเราก็ลูกคุณหนูอ่ะเนอะเลยไม่ค่อยจะรู้ว่าดลกภายนอกมันมีเส้นทางให้เลือกมากมายขนาดนี้

ปล.กระทู้แรกถ้าทำอะไรไม่ถูกใจใครปิดไปได้เลยนะ
ปล.อีกรอบ แค่มาระบายเฉยๆ