สารคดีฝรั่ง เรื่องชีวิตหมาข้างถนน ถ่ายทำที่โคราช ภูเก็ต ชีวิตดูน่าเศร้าจัง

เมื่อคืนได้ดูสารคดีซีรี่ส์ สุนัขเป็นเพื่อนอันดับหนึ่งของมนุษย์ได้อย่างไร มีสองตอน ในสองตอนแรกเขาจะนำเสนอเรื่องน้องหมาในอาชีพต่างๆ พวกหมาล่าเนื้อ หมาลากเลื่อน หมาเลี้ยงแกะ
และนี่เป็นตอนที่ 3 เขากล่าวถึงชีวิตหมาจร หมาข้างถนน
ดูเป็นเรื่อยๆอย่างน่าสนใจ จนมาถึง ตอนที่ 5:17 ติดสตั้นซ์ทันทีเมื่อเห็นว่าเขาไปถ่ายทำที่


เจอภาษาอังกฤษ โคราช/ไทยแลนด์ ขึ้นมา ถึงกับติดสตั้นซ์เลยว่า....เอ้ย มาถ่ายทำถึงในไทยเลยหรือนี่
ก็นั่งดูไป...เนื้อหาเขาเหมือนนำเสนอว่า ชีวิตหมาจรในบ้านเรานี่ช่างรันทดแสนสาหัสมาก เขาจะโฟกัสชีวิตลูกหมากลุ่มนึง มีประมาณ 4 ตัวที่อาศัยข้างๆศาลเจ้าจีน มีฉากลูกหมาโดนงูเหลือมกัด ลูกหมาไปกินเศษกระดูกในกองขยะจนท้องเสียตาย...คือดูไปนี่เหมือนเขานำเสนอว่าชีวิตหมาจรในไทยดราม่ามาก

ตัดไปที่เนปาล นครกาฐมาณฑุ ชีวิตหมาจรที่นี่คนละเรื่องกับที่ไทยเลย เราเพิ่งรู้จากสารคดีนี่แหละ ว่าหมาจรที่นั่นเป็นเหมือนเทพเจ้าที่คนเนปาลบูชา สถานะการอยู่อาศัยเหมือนวัวในอินเดีย นักบวชหรือคนเนปาลจะเลี้ยงข้าวหมาจร ในงานเทศกาลบูชาเทพเจ้า ก็จะมีการร้อยมาลัยดอกไม้และแต้มสีชาดที่หน้าผากให้น้องหมาด้วย...คือเขานำเสนอเหมือนว่า ที่นี่เป็นเหมือนสวรรค์ของน้องหมาจรเลย...เหมือนแอบเปรียบเลยว่าคนละเรื่องกับไทย


แต่ตอนท้ายของสารคดีนี่ เขาก็กลับมาถ่ายที่ไทยอีก คราวนี้เปลี่ยนไปที่ ภูเก็ต ในสารคดีบอกว่า ที่นี่มีเคสหมาจรที่น่าสนใจ คือพวกมันหนีขึ้นไปอยู่ในป่าของเกาะแห่งนี้ หนีขึ้นไปอยู่บนเขาโต๊ะแซะ


และนำเสนอว่าหมาจรพวกนี้ไม่ได้ออกล่าเหยื่อหากินเอง แต่มีนางฟ้าผู้ใจดีแห่งเกาะนี้ คือ ป้าเรือง ที่คลุกข้าวไปให้หมาจรบนป่ามา 14 ปี


ตอนจบของสารคดี ค่อยยังชั่วที่ภาพลักษณ์ไทยค่อยดีหน่อยเพราะป้าเรืองนี่แหละ กลัวเขาจะจบแบบว่าเมืองไทย แดนรันทดของน้องหมา (ถึงความจริงจะเป็นอย่างงั้นก็ตาม ลองกดเข้าไปดูได้ค่ะ สารคดีน่าสนใจมาก