เห็นหลายคน ติติง แนะนำ ปรามาส สั่งสอน
(ปรามาส = ดูถูก,สบประมาท,ดูแคลน,ดูหมิ่น,หยาม)

ราวกับว่า ชาวนาไม่ประสา
สั่งสอนให้ชาวนาต้องหัดรู้จักคิด ต้องเอาข้าวไปตากก่อนส่งขายโรงสีบ้างละ
สั่งสอนชาวนา ว่า ต้องหัดรู้จัก การปลูกข้าวต้องให้ได้ผลิตผลที่ดีๆ
สั่งสอนชาวนา ว่า ต้องหัดรู้จักวิธีการลดต้นทุน
ฯลฯ

คนที่ว่ามานั้น อวดรู้ สั่งสอนชาวนา ทั้งที่ตัวเองไม่รู้ระบบ ขั้นตอน ว่า ทำนาจริงๆ มีเงื่อนไขจำกัด มากมาย

อย่างที่บอกให้หัดรู้จักเอาข้าวไปจากซะบ้างนั้น
ฟังดูแล้วช่างน่าสมเพชคนพูด
ยังมีอีก ... ที่บอกว่า ให้ชาวนาต้องรู้จักหัดเพาะปลูกให้ได้ผลิตผลดี มีคุณภาพสูงๆ
ทั้งที่ไม่รู้เลยหรือว่า ชาวนาเขาติดตามข่าวคราว และเรียนรู้เรื่องนี้มาโดยตลอด
บางบิ้งนา เคยปลูกข้าวได้ไร่ละ 40-60 ถัง ก็มาเป็น 80-100 ถังก็มี
ที่ปลูกข้าว “ขาวมะลิ” ก็มีหลายพื้นที่
แต่มันทำไม่ได้ทุกพื้นที่ เพราะจะไหนสภาพดิน น้ำ และฤดูกาล

อย่างเช่น หากจะเสี่ยงปลูกข้าวนาลอย พันธุ์ข้าวที่ปลูกเพื่อหนีน้ำท่วม
ที่ข้าวจะทะลึ่งพรวดโตขึ้นมาเหนือน้ำโดยเร็ว รอดตาย และออกรวงให้เก็บเกี่ยว
แล้วถ้าตัดสินใจปลูกข้าวนาลอย แต่ว่าเอาเข้าจริงในฤดูนั้น น้ำไม่ท่วมมากล่ะ ?

เรื่องของเรื่อง คือ ที่ผ่านมา การจัดหารหาทางลดต้นทุนให้ชาวนา และสามารถทำนาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เป็นเรื่องของรัฐ ที่ต้องจัดการเรื่องน้ำทั้งระบบ

แต่อย่างว่า น่าเสียดาย โครงการจัดการน้ำ
การปูพื้น วางรากฐานการจัดการระบบตลาดข้าว ที่กำลังเพิ่งจะเริ่มดำเนินการช่วงแรกๆ ยังไปไม่ถึงไหนเลย
โดนคนมือบอน ยกพวกออกมา ปรี๊ดๆ วางกรวย

พอเกิดปัญหาขึ้นมาซ้ำซากวนเวียน ทำให้ต้องกลับไปสู่จุดตั้งต้นปัญหาเดิมๆ
. . .  ยังจะเสนอหน้า มาแนะวิธีโน่นนี่ . . .