เริ่มงานวันแรก คนสอนงานด่าว่า "สอนแล้วทำไมไม่รู้จักจำ ง่าว!!" คืออะไร??

สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉัน มันอัดอั้นตันใจมากอยากจะถามว่าดิฉันทำถูกรึเปล่า? หากผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ

   ดิฉันอายุ 30ต้นๆ ทำงานมาแล้วเกือบ8ปี ทำมาทั้งหมด2ที่ และเหตุการณ์ที่จะเล่านี้คือที่ที่3คะ
   วันนี้เป็นวันดีเป็นวันที่สดใส เริ่มงานวันแรกคะ ตื่นเต้นเหมือนตอนเรียนจบใหม่ๆแล้วได้งาน มาถึงบริษัท 7.45น.(เริ่มงาน8.00น.) มาถึงก็ทำทำความเคารพ คุณเจ้าที่ก่อนเลยคะ เข้าไปในบริษัท(เป็นบริษัทเล็กๆHome officeขอไม่บอกว่าบริษัททำเกี่ยวกับอะไร)ดิฉันเข้าไปนั่งรอตรงหน้าประตูทางเข้าเลยคะ ใครผ่านไปมาก็ยกมือไหว้(นั่งเป็นนางกวัก) ไหว้หมดทุกคนรวมกระทั้งแม่บ้านและพี่ รปภ. ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร มันติดเป็นนิสัย  ได้เวลาเริ่มงานพี่HR(ขอเรียกสั้นๆนะคะ)ก็ให้เข้ามาเซ็นต์สัญญาจ้างจากนั้นก็แนะนำดิฉันให้กับเพื่อนร่วมงานทุกคน ไหว้อีกคะ ไม่ว่าเด็กกว่าหรือรุ่นเดียวกัน(ไหว้ครั้งที่2 ครั้งแรกนั่งเป็นนางกวัก) ได้รับการต้อนรับอย่างดีมากคือ ยิ้มมุมปาก ไม่มีการรับไหว้ และมีเสียงกระซิบแว่วๆว่า "จะไหว้อะไรนักหนา" คือการไหว้มันผิดหรอ? ไม่สนคะก็จะไหว้ต่อไป จากนั้นHRก็มาส่งที่แผนก แผนกดิฉันมีทั้งหมด3คนคะ แต่คนที่ต้องสอนงานดิฉันยังมาไม่ถึง ดิฉันก็นั่งรอและฉีกยิ้มให้พี่ทั้ง2ที่เหลืออยู่ พี่เค้าดีมากชวนคุยถามโน้นนี่นั่น จนกระทั้งเวลา 9.00น. ประตูเปิด มีผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อและกางเกงสีดำ อายุประมาณ 34-35ปี รูปร่างผอมสูง ทรงผมซอยสั้นสีน้ำตาลเข้ม ผิวสองสี ดวงตาตี่มาก และฟันยื่นออกมาเยอะ(ไม่อยากบอกว่าฟันเหยิน) เดินด้วยฝีเท้าที่เร่งรีบและกระแทก นางไม่ทักทายใครเลย รออะไรคะ ดิฉันยืนและไหว้ สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ รอยยิ้ม เอ้ย!!ไม่ใช่คะ นางเดินผ่านมาแล้วก็เดินผ่านไป เหมือนธาตุอากาศ ดิฉันนั่งลงและยิ้มแบบแห้งๆให้กับพี่2คนในแผนกเดียวกัน จากนั้นพี่ที่สอนงานก็มานั่งที่โต๊ะและทำการระเบิดโต๊ะตัวเอง โยนข้าวของทุกสิ่งอย่างใต้โต๊ะในลิ้นชักมายัดใส่กระเป๋า(คืออีกไม่กี่วันพี่เค้าก็ออกแล้ว)ทำการฉีกเอกสารทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะ โดยไม่สนใจอีคนที่นั่งข้างๆเล๊ยย 10นาทีผ่านไปพี่2คนที่นั่งทำงานเงียบๆก็ออกไปประชุม หึหึ (จะเจออะไรบ้างฟะ) เหลือดิฉันกับคุณพี่ผู้น่ารักคนนี้ในห้อง2ต่อ2 และแล้วก็มีสายตาพิฆาตหันมามองและน้ำเสียงที่แหลมบอกว่า "แน่ใจแล้วหรอจะทำงานที่นี่" อ้าวเฮ้ย!..ไม่เหมือนที่คุยกันไว้เลย คือไรอะ? นางก็พูดต่อว่า ที่นี่ให้เงินเดือนวันที่ 2-25ของเดือนถัดไปนะ หะ!สตั้นไป1วิ ใช่หรอฟะ(สบถในใจ)หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องราวน้ำเน่าภายในออฟฟิต แต่ละแผนกว่าเป็นยังไง รวมทั้งพี่ที่น่ารักทั้ง2ที่เพิ่งลุกออกไป นางพูดกู ตัวเงินตัวทองออกมาด้วย (นี่ไม่ได้กระแดะนะไม่เคยพูดแบบนี้กับเพื่อนร่วมงานเลย)ก็เลยถามพี่เค้าว่า ทำงานมากี่ปีแล้วคะ คำตอบคือ 1ปีกว่าๆ  คือเราก็เชื่อ50/50นะ คือเรื่องเงินน่าจะไม่ใช่ประเด็น บริษัทจะทำแบบนี้หรอ เค้าก็อยู่มานานแล้วนะ แถมแต่ละคนก็ทำกันเป็น10ๆปี ตัดไป มาเรื่องคนอันนี้ก็ไม่รู้ไม่มั่นใจเพราะเมื่อเช้าเจอมากับตัว เม้าส์กันได้สักระยะนึง ก็เริ่มทำงาน พี่เค้าให้เปิดโปรแกรมสำเร็จรูปขึ้นมา (แต่ละบริษัทจะใช้ไม่เหมือนกัน)นางโยนเอกสารที่กองๆให้ทำ งง!สิค๊าบบ อะไรคะพี่, ก็เอกสารไงจะสอนงาน นางก็ชี้ให้กดตรงนี้บ้างตรงโน้นบ้าง งานไหนกองอยู่งานไหนมาก็ทำ คือไม่ทันให้จดอะไรเลย ไม่มีระเบียบแบบแผน ไม่บอกขั้นตอนของการทำงานเลยว่าต้องเริ่มจากไหนไปไหน ไม่อธิบายต้นสายปลายเหตุว่าต้องเริ่มยังไง ฮือๆก็ทำไปตามที่นางชี้บอก สมองจำบ้างไม่จำบ้าง พักมาตั้ง1ปีฝ่อหมดแล้ว
       ถึงเวลาช่วงพักเที่ยงกินข้าว ดิฉันก็มากินในครัวมีพี่ๆคนอื่นก็มานั่งกินกันบางคนก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง นั่งเจี๋ยมเจี้ยมไปคะ แต่พี่สายตาพิฆาตนางนั่งกินบนโต๊ะทำงาน แถมทำน้ำหวานหกอีก เพลีย!! หมดเวลาพักก็มานั่งที่โต๊ะทำงาน นางโยนเอกสารมาให้อีกชุดบอกให้ทำเหมือนเมื่อเช้า อะไรอะเมื่อเช้าทำตั้งหลายอย่างไม่บอกให้ทำอะไรหัวขออะไร  เราก็ทำหน้า งงๆๆ นางก็ถอดหายใจเฮือกใหญ่แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่รำคาญว่า "ก็ที่สอนไปเมื่อเช้าไง จำไม่ได้รึไง" คืออยากจะตอบว่า เออ!! แต่ไม่กล้าคะ ก็กดมั่วๆไป นางก็ง้างมือจะฟาด เฮ้ย!ทำงี้ได้ด้วยหรอ แล้วนางก็ดันตัวเราออกนางก็เขยิบมานั่งใกล้ๆเรา เปิดโปรแกรมตร๊อกแตร็กไปเรื่อย แล้วก็ให้เราทำต่อ คือตอนนี้น้ำตาเริ่มคลอเบ้า หูเริ่มอื้อ มือเริ่มสั่น ไปไหนต่อดี จะโดนฟาดมั๊ยฟะ นี่ที่ทำงานนะเฟ้ยมาทำงานวันแรกก็โดนดีแล้ว ก็กดไปไม่เชิงมั่ว ไม่ถูกอีกคะ จุดพีคมันอยู่ตรงนี้แหละ เสียถอนหายใจใหญ่มากๆ และก็มีคำพูดน้ำเสียงที่หนักหน่วงและดังออกมาว่า "สอนแล้วทำไมไม่รู้จักจำ ง่าว!!". เฮ้ยๆๆๆ ได้ด้วยหรอเกิดมาอายุขนาดนี้ทำงานมาไม่เคยเจอที่ไหนแบบนี้นะน้ำตาคลอคะ ทันใดนั้นดิฉันก็...ตบคะ(คิดเฉยๆ) ลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือว่า   " ขอโทษคะ ขอไปห้องน้ำหน่อยหนูปวดขี้!!" ไงละ เจ๋งปะ หยิบกระเป๋าเดินออกมาอย่างกับบ้านอะคาดามี่ กลับบ้านเราสามีรออยู่ กลับมานอนคะ ไม่พูดไม่จากับใคร ตกงานแล้วหรอเรา  จบคะ

         คืออยากจะถามเพื่อนๆว่าดิฉันทำถูกมั๊ยคะ หรือใครเคยเจอรูปแบบไหนกันบ้าง ตอนนี้เครียดมากๆว่าจะเอาไงดี พรุ่งนี้จะทำงานต่อหรือตกงานดี ฮือๆๆๆ

    ขอจบเรื่องราวเพียงเท่านี้นะคะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคะ