เคยรำคาญภาวะมีเหตุผลมากไปของตัวเองบ้างไหมคะ

เรารำคาญตัวเอง เราไม่สามารถก้าวข้ามเหตุผลต่างๆนานาได้เลยอะค่ะ
ในเรื่องความรักเราใช้สมองมากไป ไม่รู้จะแก้ตรงไหนควรหาหมอจิตแพทย์มั้ย
เช่นแบบ มีคนมาคุยด้วยเราก็ชอบเค้านะอินกับเค้าอยู่ในระดับนึง แต่พอมันมีทัศนคติบางอย่าง
ทำให้เราตัดแบบปิดระบบไปเลย คิดในตอนนั้นว่าเราไปกันไม่ได้แน่ๆ ก็ถอนตัวออกมาไม่ใช่ไม่เศร้านะคะ
แต่เหมือนมันมีระบบเซฟตัวเอง เราไม่เคยพาตัวเองไปถึงจุดที่คบใครเป็นแฟนได้เลยพอไปเจอจุดสะดุดเรื่องนึงเราก็ถอย
หรือเพราะเรารักเค้าไม่มากพอ / เรารักตัวเองมากไป ? เรามีความเชื่อส่วนตัวว่าเค้าเป็นแบบไหนก็เป็นแบบนั้น
เราไม่อยากเปลี่ยนเค้า เราไม่อยากฝืนวันนึงฝืนไปก็ต้องกลับมาเหมือนเดิม จนคนรอบข้างเราด่าเราตลอด
รวมถึงแม่ด้วย 55555555 บอกว่ามันไม่มีใครเพอเฟ็คเราก็ไม่ได้ต้องการคนเพอเฟ็คแต่บางทัศนคติเราไม่ชอบ
เราไม่อยากทะเลาะไม่อยากเปลี่ยนใคร ใครๆก็บอกว่าเราต้องขึ้นคานแน่ๆทำไมดูเราไม่อดทนเรื่องความรักเลย
ก็ไม่น่าจะต้องทนอยู่ด้วยกันต้องทนหรอ ทำไมไม่อยู่แบบเข้าใจกัน กลัวขึ้นคานไหมก็กลัวอยู่นะคะแต่กลัวเป็นทุกข์มากกว่า
แต่ภาวะที่เป็นเราก็ไม่เข้าใจตัวเองพอเหตุผลเข้ามาอารมณ์ความอินทุกอย่างที่เคยมีหายวับไปเลย
เราแปลกในระดับควรหาหมอรึเปล่า ตอนเราคิดจะฝืนในสมองเอาเหตุผลมาย้ำทุกทีเลยค่ะ
ปล.ยืมแอคเค้าเพื่อนมานะคะ