สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ตรงจากการติดพนันฟุตบอล เรื่องที่ผมจะเล่าไปนี้อาจจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยให้กับคนที่คิดจะเล่นหรือคนที่กำลังเล่นอยู่ หรือผู้ปกครองที่มีบุตรหลานนะครับ
จุดเริ่มต้นจากการเล่นพนันฟุตบอล ตอนนั้นผมอยู่ ม.2 โต๊ะสนุ๊กแถว ร.ร. พวกผมชอบโดดเรียนไปเเทงสนุ๊ก พวกเพื่อนผมมันก็แทงบอลชุดเป็นกันอยู่แล้วแต่ผมไม่เป็นอ่ะไรเลย ครึ่งลูก ครึ่งควบลูก ก็กามั่วไป 50 บาท บางทีก็ไม่รู้จักทีมนั้นหรอกครับ อยากลุ้นดูอยากเท่โชว์เพื่ิอน ว่ากูแทงบอลเป็นนะเว้ย เเละก็เสียครับ และก็แทงเลยมา ทีนี้ก็เพิ่มไปเลื่อยๆ ส่วนมากเสียครับ เท่าที่ผมคิดๆดูคราวๆ เป็นแสนครับ พอเสียก็หยุดไปพักนึกและก็กลับมาแทงใหม่ ช่วงนั้นเเทงบอลเดียวครับ เงินที่แทงไปคู่นึงมากสุดก็ประมาณ 3,000 บาท ครับ เสียเอาเงินที่ไหนมาจ่ายหรอครับ หยิบเงินเเม่กับเงินพ่อครับ เสียมาเลื่อยๆ ก็ไม่เลิกครับ จนผมเข้าปี 1 เริ่มมาอยู่หอ เริ่มไม่มีเงินครับ เพราะแม่ให้อาทิตย์ละ 2,000 บ. อาทิตย์ไหนเสียก็โทรไปของเงินแม่ บอกว่าค่าเสื้อ ค่านู้นค่านี้มั้ง จนเริ่มคิดว่าพอเเละยิ่งเล่นก็ยิ่งเสีย พอดีกว่า และก็ไม่ได้ไปเล่นอีก จนมาปี 2 เทอม 2 ผมอยากได้รถแลมเบรสต้ามาก (คล้ายๆเวสป้าเลยครับ) ผมมีเงินเก็บที่ขายรถคันเก่าได้ 30,000 บ.
ผมก็หางานพาสทามทำ ทำเสาร์-อาทิตย์ วันจันทร์ตอนเช้าก็ต้องนั้งรถไป มหาลัย (มหาลัยผมอยู่ต่างจังหวัด ผมอยู่ กทม.) จนได้ 3-4 เดือนผมก็ได้เงินมา 10,000 บ. รวมเงินค่ารถคันเก่าเป็น 40,000 ตอนนั้นผมก็ออกจากทีทำงานแล้วครับเพราะเหนื่อย ราคารถที่ผมอยากได้คือ 55,000 และก็คิดอยู่คนเดียว จะไปหาเงินมาที่ไหนอีก 15,000 ตอนเเรกผมไปยืมรุ่นพี่และจะผ่อนให้เขา แต่พี่เขาเอาเงินไปลงทุนซื้อคอนโดแล้ว ผมก็คิดว่าจะเอาไงดี อยากได้จนตัวสั่น และนั้นเเละครับคือจุดเปลี่ยนของชีวิต ผมคิดไปแทงบอลอีกรอบ ด้วยความที่คิดว่ากูได้แน่ๆ ความโลภเข้าครอบงัมเต็มตัว วันนั้นเป็นวันศุกร์ครับ คู่ใหญ่เตะคือ บาเยิน ผมจึงโทรหาเพื่อนที่มหาลัย (เพื่อนผมส่งให้โต๊ะที่ต่างจังหวัดอีกที เพราะบ้านมันอยู่ต่างจังหวัด)เพื่อนก็ถามแล้วว่าแน่ใจหรอ เงินมันเยอะนะ ผมก็ตอบไปว่ากูมีตังจ่าย ผมก็แทงไป 15,000 ผมจำไม่ได้เเล้วว่าต่อเท่าไร ผลเท่าไร ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ เสียครับ ที่นี้นอนไม่หลับครับปวดท้องเคลียดลงกระเพาะ คิดในใจไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็เอาคืน เช็คตาราง พน.ก็มีคู่ใหญ่อีก 2 คู่ ตื่นมาตอนเช้าเคลียครับข้าวก็กินไม่ได้นับคำที่กินข้าวได้เลยครับ นอนก็นอนไม่หลับ เย็นมาปุบ ผมเเทงบาซ่าไปอีก 30,000 ผลหรอครับ เสียครึ่งนึง รวมเป็นเงินที่เสียไปคือ 30,000 ครับ ตอนนี้เงินเก็บผม เหลือ 10,000 ครับ เคลียดมากครับหัวใจนี้จะหลุดออกมาจากอกครับ รู้เลยครับว่าตกนรกทั้งเป็นมันเป็นยังไง เเละก็คิด
กูไม่ซวยขนาดนั้นหลอก คู่ที่ 3 คู่ใหญ่อีกครับวันเดียวกับบาซ่า มาดริด (สามทีนี้มันเป็นทีมที่เรียกว่า เบอร์ 1 เบอร์ 2 เบอร์ 3 ของโลกครับ) มันต้องเป็นของกูสิว้ะ ผมเลยแทงไป 60,000 บ.เพื่อนมันก็ถามผมแล้วว่ามิงมีตังจ่ายอ่อ ผมก็บอกไปว่ากูมี กูมีทองอยู่ (เสียคู่แรกบาเยิน ตื่นเช้ามาผมก็รีบไปโอนเงินให้มันเลยจะได้ไม่เสียเครดิส) ตอนนั้นผมก็มีเหลืออยู่ 10,000 ครับ และถ้าเสียกูจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายว้ะ ตอนนั้นผีห่า ซาตานก็ได้เข้าสิงผมครับ ความเลวที่ผมทำลงไป ผมไปหยิบทองของแม่มา เป็นสร้อยทอง ประมาณ 2 บาท ครับและก็แหวนของย่าที่ย่าให้พ่อและพ่อให้ผมไว้เป็นแหวน ทองประมาณ 50 ตังครับ คิดในใจยังไงกูก็ไม่เสียเเน่นอน ยังไงต้องได้ เพราะสามทีมนี้
ยิงกันเป็นขี้ครับ 4-0 5-0 6-0 มันต้องเข้าอยู่แล้ว แต่ใจตอนนั้นครับ เสียไปแล้วมือสั่นไปหมดปวดท้อง กินไม่ได้นอนไม่หลับ รู้เลยครับว่ามันเป็นยัง ตั้งแต่เกิดมาก็เห็นแต่เค้าพูดกันว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ ตกนรกทั้งเป็น ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อนครับ เดียวมาต่อครับ
:) เพราะการพนันบอล ประสบการณ์ตรง ถึงกับจะฆ่าตัวตายทุปวัน ถ้าไม่ได้บุญพ่อกับแม่!! เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ท่านผู่อ่าน
จุดเริ่มต้นจากการเล่นพนันฟุตบอล ตอนนั้นผมอยู่ ม.2 โต๊ะสนุ๊กแถว ร.ร. พวกผมชอบโดดเรียนไปเเทงสนุ๊ก พวกเพื่อนผมมันก็แทงบอลชุดเป็นกันอยู่แล้วแต่ผมไม่เป็นอ่ะไรเลย ครึ่งลูก ครึ่งควบลูก ก็กามั่วไป 50 บาท บางทีก็ไม่รู้จักทีมนั้นหรอกครับ อยากลุ้นดูอยากเท่โชว์เพื่ิอน ว่ากูแทงบอลเป็นนะเว้ย เเละก็เสียครับ และก็แทงเลยมา ทีนี้ก็เพิ่มไปเลื่อยๆ ส่วนมากเสียครับ เท่าที่ผมคิดๆดูคราวๆ เป็นแสนครับ พอเสียก็หยุดไปพักนึกและก็กลับมาแทงใหม่ ช่วงนั้นเเทงบอลเดียวครับ เงินที่แทงไปคู่นึงมากสุดก็ประมาณ 3,000 บาท ครับ เสียเอาเงินที่ไหนมาจ่ายหรอครับ หยิบเงินเเม่กับเงินพ่อครับ เสียมาเลื่อยๆ ก็ไม่เลิกครับ จนผมเข้าปี 1 เริ่มมาอยู่หอ เริ่มไม่มีเงินครับ เพราะแม่ให้อาทิตย์ละ 2,000 บ. อาทิตย์ไหนเสียก็โทรไปของเงินแม่ บอกว่าค่าเสื้อ ค่านู้นค่านี้มั้ง จนเริ่มคิดว่าพอเเละยิ่งเล่นก็ยิ่งเสีย พอดีกว่า และก็ไม่ได้ไปเล่นอีก จนมาปี 2 เทอม 2 ผมอยากได้รถแลมเบรสต้ามาก (คล้ายๆเวสป้าเลยครับ) ผมมีเงินเก็บที่ขายรถคันเก่าได้ 30,000 บ.
ผมก็หางานพาสทามทำ ทำเสาร์-อาทิตย์ วันจันทร์ตอนเช้าก็ต้องนั้งรถไป มหาลัย (มหาลัยผมอยู่ต่างจังหวัด ผมอยู่ กทม.) จนได้ 3-4 เดือนผมก็ได้เงินมา 10,000 บ. รวมเงินค่ารถคันเก่าเป็น 40,000 ตอนนั้นผมก็ออกจากทีทำงานแล้วครับเพราะเหนื่อย ราคารถที่ผมอยากได้คือ 55,000 และก็คิดอยู่คนเดียว จะไปหาเงินมาที่ไหนอีก 15,000 ตอนเเรกผมไปยืมรุ่นพี่และจะผ่อนให้เขา แต่พี่เขาเอาเงินไปลงทุนซื้อคอนโดแล้ว ผมก็คิดว่าจะเอาไงดี อยากได้จนตัวสั่น และนั้นเเละครับคือจุดเปลี่ยนของชีวิต ผมคิดไปแทงบอลอีกรอบ ด้วยความที่คิดว่ากูได้แน่ๆ ความโลภเข้าครอบงัมเต็มตัว วันนั้นเป็นวันศุกร์ครับ คู่ใหญ่เตะคือ บาเยิน ผมจึงโทรหาเพื่อนที่มหาลัย (เพื่อนผมส่งให้โต๊ะที่ต่างจังหวัดอีกที เพราะบ้านมันอยู่ต่างจังหวัด)เพื่อนก็ถามแล้วว่าแน่ใจหรอ เงินมันเยอะนะ ผมก็ตอบไปว่ากูมีตังจ่าย ผมก็แทงไป 15,000 ผมจำไม่ได้เเล้วว่าต่อเท่าไร ผลเท่าไร ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ เสียครับ ที่นี้นอนไม่หลับครับปวดท้องเคลียดลงกระเพาะ คิดในใจไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็เอาคืน เช็คตาราง พน.ก็มีคู่ใหญ่อีก 2 คู่ ตื่นมาตอนเช้าเคลียครับข้าวก็กินไม่ได้นับคำที่กินข้าวได้เลยครับ นอนก็นอนไม่หลับ เย็นมาปุบ ผมเเทงบาซ่าไปอีก 30,000 ผลหรอครับ เสียครึ่งนึง รวมเป็นเงินที่เสียไปคือ 30,000 ครับ ตอนนี้เงินเก็บผม เหลือ 10,000 ครับ เคลียดมากครับหัวใจนี้จะหลุดออกมาจากอกครับ รู้เลยครับว่าตกนรกทั้งเป็นมันเป็นยังไง เเละก็คิด