มีใครฝึก "เนสัชชิ" ติดต่อกันได้หลายวันบ้าง ?

เคยฝึกเนสัชชิกฯติดต่อได้นาน  1  เดือน...(หยุดฝึกแค่นั้น  เพราะจะไปฝึกอดอาหารต่อ  เพราะจริตชอบฝึกอดอาหาร...มักจะฝึกอดอาหารบ่อยๆ  บางครั้ง อดนานเป็นเดือนหรือเดือนกว่า...)

-ความจริงคือ...เมื่อฝึกติดต่อจนผ่านวันที่ 4 ไปแล้ว(หมายถึงผ่านไป 4 วัน  4 คืน)  จิตจะคงที่สบาย  ไม่ต้องต่อสู้กับความง่วงอีกเหมือน 4 วันแรกที่ต้องล้มลุกคลุกคลาน แทบไปแทบอยู่ ... โดยเฉพาะคืนวันที่ 4  สำคัญมาก ต้องผ่านให้ได้  เพราะจะปรากฏเสมือนว่า  ความง่วงทั้งโลก และความมืดทั้งโลกรวมทั้งความมืดในโลกันตนรกจะ รวม รุม เข้ามาครอบงำจิตเราคนเดียว ให้ต้องนอนให้ได้  ไม่งั้นจะตายแน่ๆล้าน %  จังหวะนี้  ใครจะเอาเงินล้านมาแลกก็ไม่เอา จะขอนอนให้มิดสุดๆหลับสนิทไปนานเท่านาน ...ซึ่งตรงจุดนี้แหละ เป็นจุดวัดดวงที่สำคัญที่สุดของการฝึก เป็นจุดหักดิบกันตรงๆ จะได้รู้ว่า การฝึกอดนอนนั้น จะแพ้ หรือ จะชนะ ที่จำต้องมีความเด็ดขาดสุดๆอึดใจผ่านให้ได้ ไม่ยอมเอนตัวลงนอนเด็ดขาดแม้จะง่วงแสนง่วงขนาดไหนก็ตาม  ต้องประคองให้จนถึงสว่างของวันรุ่งขึ้นให้ได้และไปจนถึงหัวค่ำของวันที่ 5 ถัดไปจึงค่อยล้มตัวนอน...  ในจังหวะที่ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะสู้ต่อไปไม่ยอมแพ้เด็ดขาดนั่นแหละ ขณะนั้นเองจิตจะสว่างโพลงตื่นขึ้นมาทันที และจะตื่นไปตลอด ทั้งจิตและร่างกายจะพลิกกลับมาตื่น สว่าง มีพลังกระตือรือร้นกระปรี้ประเปร่าอย่างยิ่ง ไม่ง่วงอีกเลย  รู้สึกว่า  จะสามารถอดนอน ไม่ต้องนอนอีกเลย ยาวนานไปตลอดชีวิตก็ได้ แน่ใจตนเองว่าจะสามารถดำรงชีวิตไปได้ด้วยอิริยาบถแค่ 3 คือ  ยืน เดิน นั่ง แค่นั้นก็พอ..และก็หายสงสัยว่า   ทำไมพระอรหันต์สาวกทั้งหลายสมัยพุทธกาล  จึงไม่นอนกันได้นานๆหลายๆสิบปีจนตลอดชีวิตของพวกท่าน (มีกล่าวไว้ในพระสูตรบางสูตร)

-ผลทางด้านสมาธิ คือ  จะได้สมาธิดีมากๆ  สติจะดีมากๆ  วิธีอดนอนจะทรมานน้อยกว่าวิธีอดอาหารนานๆ  ถ้าใครจะฝึก ก็ต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งในเฉพาะช่วงหนึ่งๆ  อย่าฝึกพร้อมกันคือทั้งอดนอนและอดหาหารไปด้วยพร้อมกัน  ร่างกายและจิตใจคงรับไม่ไหว ...หมายถึง ถ้าช่วงไหนฝึกอดนอน(แบบนานๆ เช่น เป็นเดือน)  ก็อดนอนอย่างเดียว อย่าอดอาหาร....  ถ้าช่วงไหนจะฝึกอดอาหารก็ฝึกอดอาหารอย่างเดียว(ก่อนจะฝึกอดอาหารต้องฝึกร่างกายให้แข็งแรงพอควรก่อนระดับหนึ่ง)อย่าอดนอน

-คนที่จิตมักจะฟุ้งซ่านเกินปกติ  ฝึกจิตยาก  ควรฝึกอดนอนหรือเนสัชชิกฯ นี่แหละ  จะปราบอาการฟุ้งซ่านได้ดีที่สุด

-หลังจากผ่านช่วงฝึกแล้ว  เช่น  ตั้งสัจจะอธิษฐานจะฝึกอดนนอนนาน   1  เดือน  เมื่อครบเดือนแล้ว  มาพักผ่อนนอนหลับตามปกติ  สักแค่ 3-4  วันผ่านไปแล้ว  คราวนี้มาฝึกสมาธิตามปกติ  จะได้สมาธิที่ดีมากๆ ใครที่จิตไม่เคยรวมหรือสงบมาก่อนเลย มักจะได้จิตรวมและสงบตอนนี้เอง....การฝึกเนสัชชิกฯหรืออดนอน  ส่งผลดีอย่างมหาศาลบานเบอะ ดังนี้เอง.....

-(ในช่วงที่กำลังต่อสู้ฟัดเหวี่ยงกับความง่วง  การตกภวังค์จะเกิดบ่อยๆ  ต้องอย่าเผลอบ่อยนัก ..บางครั้งแม้กำลังเดินจงกรมอยู่ก็อาจจะเดินหลับไปเลยทั้งๆที่กำลังเดินอยู่นั่นแหละ  ใจหลับแต่ขายังก้าวย่างไปได้เองเรื่อยๆ  การเดินก็จะคดๆเคี้ยวๆ  อาจจะเดินตกร่องหรือเดินชนต้นไม้ หรือชนกำแพงข้างทางจงกรม  หัวร้างข้างแตกได้ ..ซึ่งถ้าเดินออกนอกทางไปตกร่องหรือชนต้นไม้หรือกำแพง  ก็จะตื่นขึ้นมาเดินต่อไปได้อีกหลายชั่วโมง)