So Sally can wait, She knows it’s too late…
แม้ว่าเพลงนี้กับเพลง Wonderwall เป็นแค่สองเพลงในเพลงประกอบของหนังทั้งเรื่องที่ฉันเคยได้ยินผ่านหูมาก่อน และเพิ่งจะรู้เป็นครั้งแรกว่ามันเป็นเพลงของ Oasis แต่ก็ต้องยอมรับว่าหนังเรื่องนี้เป็นสารคดีที่น่าสนใจและเติมพลังใจกับฉันได้เรื่องหนึ่ง

ฉันตีตั๋วเข้ามาดูหนังเรื่องนี้เพียงเพราะยังรู้สึกดีกับสารคดีชีวิตศิลปินเรื่องก่อนๆ อย่าง Amy(2015) อยู่ โดยที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Oasis เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาร้องเพลงอะไรบ้าง มากสุดที่รู้คือมันน่าจะเป็นวงที่เคยดังมากๆ วงนึง ก่อนจะดับมอดลงในปัจจุบัน เพราะเราไม่ได้เห็นพวกเขาออกเพลงใหม่อีกแล้ว

ส่วนตัวเคยเห็นแต่สารคดีที่เอาคนรอบตัวมาบรรยายชีวิตหลังม่านของศิลปิน จนได้พบอีกด้านของเขาและเธอคนนั้นในมุมที่ไม่มีใครรู้ อย่างเรื่อง Amy เราได้ยินคำให้สัมภาษณ์จากผู้จัดการบ้างบอดี้การ์ดบ้าง จนได้รู้ว่าการเป็น Amy Winehouse มันอึดอัดและน่าสงสารขนาดไหน แต่กับ Oasis เราได้ฟังเสียงบรรยายชีวิตตัวเองจากปากของพวกเขาเอง ทั้ง เลียม และ โนล สองพี่น้องที่เป็นตัวละครเอกวง รวมถึงสมาชิกคนอื่นๆ เพราะงั้นบทบรรยายและโทนของหนังที่ออกมา มันเลยทำให้รู้สึกต่างออกไป



เราได้ยินพวกเขาเล่าเรื่องตัวเองตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก คนนึงเป็นเด็กเก็บตัวปิดห้องแต่งเพลงคนเดียวอยู่ในบ้าน อีกคนเป็นเด็กห่ามๆ ที่มีเรื่องกับคนไปทั่ว ก่อนโชคชะตาจะพลิกผันเปลี่ยนเด็กห่ามๆคนนั้นให้อยากมาเป็นนักร้อง และให้ทั้งพี่ทั้งน้องได้มาอยู่ร่วมวงดนตรีเดียวกันซะงั้น โชคชะตาของพวกเขายังเดินหน้าต่อเมื่อจับพวกเขาไปอยู่ถูกที่ถูกเวลาจนได้เซ็นสัญญา และก้าวขึ้นมาดังพลุแตกจนเป็นตำนาน



จริงอยู่ว่าดวงเป็นหนึ่งในองค์ประกอบให้ Oasis มีวันๆ นั้นได้ แต่อีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญและฉันว่ามันบ่งบอกได้ชัดมากผ่านบทบรรยายของพวกเขา คือการที่พวกเขามีความเชื่อในพลังของวง และพลังของตัวเอง

ตลอดเวลาที่นั่งดูวง Oasis เล่าเรื่องชีวิตตัวเองนั้น สิ่งหนึ่งที่ฉันแอบคิดแล้วยิ้มมุมปากส่ายหัวอยู่บ่อยๆ คือ คนพวกนี้นี่อีโก้สูงแฮะ!! ย้ำอยู่นั่น “ เพราะเราเป็นวงที่เจ๋งที่สุดในอังกฤษ ” “ เพราะเราเป็นวงที่เจ๋งสุดในโลก ” “ คุณรู้ใช่ไหมว่าผมพูดถึงอะไร พวกเราเล่นยา เราไปที่ไหนก็มีแต่เรื่อง ผมว่าวงเราเล่นสดได้ยอดมากเพราะเราทำตัวถ่อยและด่าคนดู เราป่วนคาสิโน เราพังห้องโรงแรม แต่เราไม่ได้รู้สึกผิดอะไรนะ ....ก็เรามันเจ๋งนี่! " ท่าทางกร่างๆ แบบนั้น คงมีแต่คนที่มั่นใจในตัวเองแบบสุดๆ ที่จะพูดออกมาได้ แต่ เฮ้! มันได้ผล พวกเขาพูดแบบนั้น เพราะพวกเขาเชื่อแบบนั้น แล้วก็ทำได้แบบนั้นจริงๆ พวกเขาสร้างเพลงที่เป็นตำนานออกมามากมาย


ท่ามกลางข่าวฉาว กระแสด้านลบที่เกิดจากพฤติกรรมแย่ๆ และปัญหาการเปลี่ยนตัวสมาชิกในวง แต่ Oasis ก็ผ่านมันมาได้ และยังคงมีผลงานเยี่ยมๆ ออกมาต่อไป(แม้จะรวมถึงพฤติกรรมเดิมต่อไปด้วยก็เถอะ) หากพลังใจและความเชื่อในศักยภาพของตัวเองเป็นตัวหลักที่ทำให้เรามีแรงทำสิ่งหนึ่งต่อได้แม้มีอะไรมาฉุดรั้ง พวกเขาก็คงมีมันอยู่เต็มเปี่ยมอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะพวกเขาเชื่อว่า Oasis ของเขาเจ๋งที่สุด พวกเขาถึงสร้าง Oasis ที่เจ๋งที่สุดออกมาได้ จุดเด่นที่รู้สึกได้ของหนังตรงนี้น่าจะเป็นอะไรที่สร้างแรงฮึดให้คนที่กำลังใจกำลังจะดับมอดอยู่ได้นะ

หนังเรื่องนี้อาจไม่ได้สะท้อนให้เห็นว่ากว่าจะได้ก้าวเป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่มันลำบากยากเข็ญเพียงใด(ก็เรื่องมันถูกเล่าโดยคนที่คิดว่าตัวเองเกิดมาเพื่อยิ่งใหญ่อยู่แล้วนี่) แต่อย่างน้อยมันก็น่าจะเป็นตัวอย่างให้เห็นว่าเราสามารถก้าวไปได้ไกลแค่ไหนตราบที่ยังพยายามและมีความเชื่อในตัวเองอยู่

แม้สุดท้ายตัวสารคดีจะไม่ได้เล่าไปถึงตอนที่ว่า Oasis วงแตกไปได้ยังไง แต่จากตัวหนังก็คงเดาได้ว่าเป็นเรื่องของปัญหาในครอบครัว “ เราสองพี่น้องสร้าง Oasis ขึ้นมา แต่ก็เป็นเราสองคนอีกเหมือนกันที่ทำลาย Oasis ลง ” ฉันไม่แน่ใจว่าโนลหรือเลียมเป็นคนพูดประโยคนี้ แต่ถึงแม้พวกเขาทั้งสองจะไม่ลงรอยจนวงต้องแตกไปในที่สุด แต่สิ่งที่พวกเขาทั้งคู่ยังคงเชื่อและสื่อออกมาเหมือนกันตลอดเวลาก็คือ



ฉันได้แต่กลับบ้านไปแล้วสิ่งแรกที่ทำคือเปิด youtube ย้อนกลับไปหาฟังเพลงของวง Oasis ผู้ที่ฉันเคยได้ยินแต่ชื่อ แต่ไม่ได้สนใจเลยว่าพวกเขาเคยทิ้งอะไรให้กับโลกไว้บ้าง และสิ่งที่ฉันเจอมันคือ " ความอัจฉริยะทางดนตรี " ต้องขอบคุณหนังสารดคีเรื่องนี้ที่ทำให้ฉันค้นพบมัน

โดย วาน (https://www.facebook.com/Yarkdoonung/)


ปล. นี่เป็นแค่ความเห็นสั้นๆ ของเรา หลังชมภาพยนตร์เรื่องนี้จบ มันคงไม่ได้เป็นตัวแทนที่บอกว่าสารคดีเรื่องนี้ดีและเหมาะกับทุกคนหรือไม่ แต่ถ้าใครที่สนใจ Oasis : Supersonic ยังคงมีฉายอยู่ที่โรงภาพยนตร์เครือ SF นะคะ ไปตีตั๋วดูได้ค่ะ