ปัญหาชีวิต

สวัสดีคะ เราเครียดมากเลย เราเกิดมาในครอบครัวที่แตกแยก พ่อแม่มีเราตอนที่ยังไม่พร้อม เราเกิดมาท่ามกลางปัญหาต่างๆ เราจำได้ว่าตอนเด็กๆเรามีความสุขมากกว่านะ แต่พอโตขึ้นบ้านเราก็มีปัญหาเยอะขึ้น พ่อชอบดื่มเหล้าทะเลาะกับแม่ ทำร้ายร่างกายแม่ พ่อชอบบังคับเรา เราจะออกไปไหนไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ได้ มีกิจกรรมที่รร.พ่อจะไปรับไปส่งตลอด ต้องกลับบ้านตรงเวลา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่น้อยใจเราแค่อยากไปมีสังคมกับกลุ่มเพื่อนบ้าง พ่อเราอารมณ์ร้อนไม่ได้ดั่งใจก็ด่า ชอบตีเราเวลาเราทำผิด ไม่ได้ดั่งใจก็ด่า แต่ยังดีที่เรามีแม่ค่อยดูแลเราทุกเรื่อง ส่งเสริมเราทุกอย่าง มีปัญหาอะไรแม่ก็จะช่วยตลอด ตอนม.6เราสอบโควตาไม่ติด พ่อเราด่าเราเยอะมาก เราเครียดสุดๆแต่แม่ไม่เคยว่าเราเลย คอยให้กำลังใจ ตอนสอบแข่งเข้ามหาวิทยาลัยเราเลยตั้งใจมาก จนเราสอบเข้าคณะเทคนิคการแพทย์ได้ ตอนปี1เราต้องมาอยู่หอ พ่อทะเลาะกับแม่หนักขึ้นทำร้ายร่างกายแม่ แม่โทรมาบอกว่าจะเลิกกับพ่อ ตอนนั้นเราสงสารแม่มาก เราเลยตัดสินใจให้แม่เลิกกับพ่อ หลังจากเลิกกันแล้วปัญหาก็เยอะขึ้น พ่อไม่ให้เราติดต่อกับแม่เลยบอกว่าแม่เป็นคนไม่ดีทิ้งครอบครัว ตอนที่เลิกกันเราต้องอยู่กับพ่อทั้งๆที่เราอยากอยู่กับแม่ แต่เรารู้ว่าพ่อทำไรไม่เป็นเพราะแม่ทำให้ทุกอย่างเราเลยตัดสินใจที่จะมาดูแลบ้านเพราะพ่อได้บ้านที่เราอยู่ตั้งแต่เกิด เราผูกพันธ์กับบ้านมาก ที่บ้านเราหนี้สินเยอะ พ่อจะบ่นเรื่องเงินตลอด ตอนเรียนเราก็ต้องประหยัด ทำงานระหว่างเรียนบ้าง ปิดเทอมกลับบ้านพ่อก็จะชวนทะเลาะตลอด ด่าเรื่องแม่ให้ฟังตลอด เราเบื่อเราไม่อยากฟัง พอเราไม่ฟังก็ด่าเราอีก พอเราเรียนจบหางานทำ เราหวังว่าชีวิตเราจะดีขึ้น แต่ไม่เลยภาระหนี้สินทุกอย่างตกมาเปนของเราหมด เราต้องประหยัดสุดๆ จะซื้อจะกินไรต้องคำนวณเงินตลอด เราไม่ได้ซื้อรถเพราะไม่อยากมีภาระเพิ่ม คนอื่นจะว่าไงเราไม่สนใจเลย มีคนมาดูถูกเราว่าไม่มีรถขับเราก็ไม่ได้ใส่ใจ พ่อเราก็ยังเหมือนเดิมบังคับเราเหมือนเดิม เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าเขาซื้อรถให้พ่อใช้ เราทำงานจนได้บรรจุแต่พ่อก็ยังไม่พอใจ ชอบโทรมาด่าเรา พอไปดื่มเหล้าไม่พอใจใครก็โทรมาด่ามาลงที่เรา เราเลยไม่ค่อยอยากกลับบ้าน เราก็ต้องโกหกไปว่าอยู่เวร เทศกาลต่างๆเราอยากไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ให้เราไป เราเลยต้องโกหกแล้วแอบไปเที่ยว เราทำงานจนได้บรรจุหวังให้พ่อดีใจ แล้วเลิกเหล้าบ้าง แต่มันก็ยังเหมือนเดิม เราเลยคิดว่าเราต้องทำอะไรซักอย่างที่จะสามารถปลดหนี้ให้เราได้ แล้วอีกอย่างเราอยากเป็นอิสระจากพ่อ เราเลยคิดสอบเปลี่ยนวิชาชีพใหม่ เผื่ออะไรๆจะดีขึ้นกว่านี้ เราตั้งใจอ่านหนังสือจนสอบหมอได้สำเร็จ โดยใช้สิทธิข้าราชการในการเรียนต่อ อย่างน้อยเราก็มีเงินจ่ายค่าเทอม ใช้หนี้รวมทั้งส่งให้พ่อด้วย ตอนเรียนเรียนหนักมาก ยิ่งใกล้สอบยิ่งเครียด เวลาพ่อเมาแล้วโทรมาช่วงที่เราสใกล้สอบเราไม่มีสมาธิเลย บางครั้งเราก็ทะเลาะกับพ่อรุนแรงมาก เราเคยเถียงและด่าพ่อด้วย เรารู้สึกผิดมาก กลัวบาปด้วย แต่ตอนนั้นเราทนไม่ไหวจริงๆ พ่อชอบบอกว่าเขาเครียดทำไมไม่ฟังเขาพูดบ้าง เราก็บอกไปเราก็เครียดเหมือนกัน แต่เขาไม่ฟังเราเลย เวลาด่าเขาก็จะชอบแช่งเรา เรากลัวคำแช่งพวกนั้นมากเพราะเราเคยฟังธรรมเขาบอกว่าถ้าพ่อแม่แช่งจะทำอะไรไม่เจริญ เราพยายามทำทุกอย่างให้ครอบครัวเราดีขึ้น แต่เหมือนมันก็ยังไม่ดีเท่าที่พ่อต้องการเลย เราไม่รู้จะทำไงต่อแล้ว ตอนนี้เราก็ได้แค่ตั้งใจเรียน พยายามไม่คิดมากเรื่องปัญหาต่างๆ หวังว่าถ้าเราจบมาแล้วชีวิตเราจะดีขึ้นกว่านี้ เราคงจะทำให้พ่อเราพอใจได้มากกว่านี้ เราเคยแอบคิดนะว่าที่พ่อรักเราหรือหวังเงินจากเรากันแน่ รู้ว่าคิดแบบนี้เราจะเป็นบาป แต่เราก็อดที่จะคิดไม่ได้ มันคงเป็น้วรกรรมของเราแหละมั้ง ชาติที่แล้วเราคงทำกับเขาไว้ ชาตินี้เขาเลยมาเอาคืน
  สำหรับใครที่มีปัญหาคล้ายๆกับเรา เราขอเป็นกำลังใจให้นะ ซักวันทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้น