จัดการความรู้สึกทั้งหมดยังไงดี

สวัสดีครับพี่น้องพันทิป ผมขอเข้าเรื่องและเล่าเรื่องทั้งหมดเลยนะครับ เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา

ตอนนี้ผมอายุ 21 ปัจจุบันทำงานด้วยและเรียนด้วยครับ
ตั้งแต่เด็กจนปัจจุบันผมรู้สึกโดดเดี่ยวมาตลอด
เหมือนชีวิตผมโดนคำสาปไว้ยังไงไม่รู้ ทุกคนมักมองผมเป็นคนนอกคอก
ตอนเด็กๆผมจะพยายามทำตัวเองให้มีคนสนใจโดยการ ก่อกวนนู้นนี่
แต่พอเริ่มโตมาจุดนึง ผมก็ปิดตัวเอง อยู่เงียบๆคนเดียว เป็นคนขี้เขิน และขี้อายมาก
ไม่ว่ายังไงผมก็มักจะไม่เจอเพื่อนที่ดี ผมพยายามเข้าหาทุกคนที่โรงเรียน
แต่ก็ไม่มีใครสนใจและถูกมองเป็นพวกนอกคอกเสมอ
และผมก็พยายามตั้งใจเรียนจนจบ ซึ่งตอนนั้น ผมกล้าพูดเลยว่าผมไม่มีเพื่อนเลยซักคน
และไม่เคยไปสังสรรค์ที่ไหนกับใครทั้งนั้น
.
แต่ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้นนะครับ
เมื่อตอนผมได้เข้าทำงาน ซึ่ง ผมก็ทำงานเรียนด้วย เรื่องเงินไม่เคยเดือนร้อนพ่อแม่ เพราะผมส่งตัวเองเรียนมหาลัย
ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น ผมได้เพื่อนในมหาลัย เพื่อนที่ทำงาน
แต่เพราะอะไรไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะผม ทำงานและไม่ค่อยได้เข้ามอ ขาดบ้างเพราะเวลาไม่ตรง แต่ไม่บ่อย
ทำให้เพื่อนที่มอห่างๆจากผม และผมก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม
และที่ทำงานผมก็เป็นเหมือนกัน เหมือนว่าผมไปเรียน เวลาว่างก็ทำการบ้าน ที่ทำงานก็พาลไม่คุยกับผมซะงั้น เรียกว่า บีบ
แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะพวกผู้ใหญ่ในที่ทำงานเค้าก็ปกติ
ทุกอย่างกำลังจะแย่ และแย่ลงมากๆ ผมนอนร้องไห้ เกือบทุกคืน เป็นเวลา 2 ปี คิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็ร้องไห้
และเหมือนโชคชะตาเล่นตลก ทำให้ผมได้เจอผู้หญิงคนนึง ซึ่งเค้ามีทุกอย่างเหมือนกับผม และ ที่สำคัญ เค้าเข้าใจผม
เค้ารู้ว่าการโดดเดียวเป็นยังไง เราเล่าเรื่องทั้งหมดที่เจอมาให้ฟัง ทุกวันนี้ผมไม่ต้องการใครอีกเลย
เธอเป็นคนดี เก่ง สวย เวลาเดินคู่กับผม ทุกสายตาของผู้ชาย ต้องจ้องมาที่เธอ
ซึ่งบางทีผมก็กลัวว่าเค้าจะหวั่นไหว แต่เค้าพูดให้ผมฟังทุกคืน คนดีกว่าผมมีเยอะ คนรวยกว่า หล่อกว่า มีพร้อมกว่า
มาจีบ มาเล่นด้วย เค้าไม่สนใจหรอก และช่วงนี้ผมเลยขี้หึง น้อยใจ มาก ระแวง และก็ เซ้าซี้หนักมาก
แต่เค้าก็ไม่เคยรำคานผม 😣


ตอนนี้ผมเลยคิดมากทุกอย่างไม่รู้จะจัดการยังไงดี