ทำไมถึงให้นักศึกษาทำบัณฑิตนิพนธ์ และจะทำอย่างไรให้บัณฑิตนิพนธ์สำเร็จอย่างรวดเร็ว โดนแก้น้อยที่สุด ประหยัดที่สุด

กระทู้คำถาม

ผมเป็นนักศึกษาที่เรียนในหมวิทยาลัยฝั่งเขตธนบุรีเพิ่งจบวิชาฝึกสอนในเทอมสุดท้ายไม่นานมานี้ แต่ยังไม่จบโดยสมบูรณ์ เพราะโดนให้แก้บัณฑิตนิพนธ์ 7 รอบแล้ว โดยเฉพาะการจัดพิมพ์ให้ตรงเป๊ะราวกับไม้บรรทัดในบทเดิม ๆ (บทที่ 1 - 3) ตรงที่การย่อหน้าของหัวข้อ การเว้นบรรทัด การจัดรูปภาพกรอบแนวคิดในการวิจัยให้ตรงกับขอบสุดของตัวอักษร การเว้นหัวบทของบรรทัดที่ 2 ให้มีระยะห่าง 1.15 (หัวบท 2 บรรทัด เช่น บรรทัดแรก "บทที่ 2" บรรทัดที่ 3 "เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง") ส่วนบทที่ 3 สูตรเลขต้องปรับขนาดให้เท่าขนาดของตัวอักษรตัวหนังสือ ส่วนตารางในบทที่ 4 เขาบอกให้เป็นตารางแสดงรายละเอียด ตอนนั้นผมดูจากตัวอย่าง และใส่ตารางที่สรุปในบทที่ 4 และตารางที่ละเอียดในภาคผนวกครับ ส่วนบทอื่นนอกจากบทที่ 1 - 4 เขายังไม่ตรวจเลยครับ และการปริ้นท์แก้ครั้งนี้ ผมต้องเสียค่าปริ้นต์แล้วล่ะครับ ซึ่งมีเยอะพอสมควรครับ (ก่อนหน้านั้นปริ้นท์ที่โรงเรียนครับ) ผมจะต้องรีบจบเพื่อให้มีโอกาสสอบบรรจุและรับปริญญาพร้อมเพื่อนครับ ทุกครั้งที่ผมโดนแก้บัณฑิตนิพนธ์ทำให้ผมรู้สึกว่า การทำบัณฑิตนิพนธ์เป็นความตายของนักศึกษา และทำให้ผมสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมถึงให้นักศึกษาทำบัณฑิตนิพนธ์ และจะทำอย่างไรให้บัณฑิตนิพนธ์สำเร็จอย่างรวดเร็ว โดนแก้น้อยที่สุด (แก้ไม่เกิน 10 รอบ) ประหยัดงบประมาณมากที่สุดครับ เพื่อให้ผมสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีครับ ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ