คือเราเป็นคนเรียนอยู่ในเกณฑ์ปกติค่ะแต่ตอนมอหนึ่งปล่อยตัวเองมากได้เกรดหนึ่งกว่าๆสองเทอมเลยพอมามอสองเราก้ตั้งใจเลยได้2.68ก้ดีขึ้นมาค่ะมาเทอมสองก้เกรดตกอีกได้2.4กว่าๆคือตอนมอสองเนี่ยเราตั้งใจเรียนเเบบพยายามสุดๆตามงานเเทบจะทุกอย่างเเต่เกรดมันตกได้ไงนี่ไม่รู้เเม่ก้ผิดหวังมากๆเลยเหมือนกันพอมามอสามเกรดเทอมนี้ได้2.35เรานี่งงเเบบงงมากๆเพราะเราตามงานทุกอย่างเก็บงานทุกอย่างยกเว้นคะเเนนสอบคะเเนนน่าจะน้อยเเต่เราพยายามมากๆในเทอมนี้เราไม่รู้ว่าเกรดมันตกลงมาได้ยังไงเกือบทั้งรรเกรดตกบางคนดีหน่อยเกรดขึ้นเเต่ก้ขึ้นมาเเค่นิดเดียวพิมไปละน้ำตาจะไหลคือเราเหนื่อยมากๆกับการตามงานในเทอมนี้เเต่เกรดออกมาเราก้ผิดหวังเเต่เราก้กลัวเเม่เสียความรู้สึกพอเเม่เห็นเกรดเเม่ก้เสียใจเค้าก้ผิดหวังเค้าบอกว่าทำไมได้เเค่นี้เราก้บอกเราตั้งใจเเล้วเค้าก็บอกตั้งใจเเล้วทำไมได้เกรดเเค่นี้เอ้าก้เราตั้งใจเเล้วทำไมเกรดมันตกเราก้ไม่รู้เเม่ก้ไม่ยอมเชื่อหาว่าเราเอาเเต่เล่นไม่ตั้งใจเรียนทั้งๆที่การเรียนในเเต่ละวันนี้เราตั้งใจขึ้นเพราะเรากลัวพ่อกับเเม่ผิดหวังเราทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าไม่คิดมากเราอยากให้เค้าภูมิใจในตัวเราบ้างเเละนี่คือสิ่งที่เราได้รับหรอกำลังใจให้เราไม่มีเลยมีเเต่คำพูดเเบบนี้เราไม่อยากพูดกับเเม่เพราะพูดนิดเดียวก้จะร้องไห้ตลอดหนูไม่เสียใจนะที่เกรดตกเเต่หนูเป็นห่วงความรู้สึกคนที่เค้าหาเงินส่งหนูเรียนเเต่เค้ามาพูดเเบบนี้ทุกเทอมหนูก้ไม่ไหวจิงๆหนูควรทำยังไงคะ