แฟนเราอายุห่างเรา 9ปีค่ะ เขาทำงานแล้ว ส่วนเราเรียนมหาลัยอยู่ค่ะแรกๆเขาก็ดีนะคะ ชวนไปกินข้าว ดูหนัง อีกรอบเราก็เลี้ยงคืนนะคะ เรารู้สึกเกรงใจค่ะ และคิดว่ายุติธรรมดี เขาไม่เคยเอาเงินให้เราใช้นะทุกบาททุกสตางค์คือขอแม่มากับทำงานเล็กน้อยๆของเรา เราไม่ติดหรูนะ กินข้าวข้างทางได้หมดเสื้อผ้าซื้อตามตลาดนัดใส่ได้หมด เเต่เขาค่อยข้างจะติดแบรนด์นิดนึง ก็ไม่ได้อะไร ไม่เดือดร้อนเรา พอคบกันมาสักระยะหนึ่ง ประการแรกขอยืมเงินค่ะ ละบอกวันนั้นวันนี้จะคืนให้ แต่ก็ไม่คืนค่ะ มันก็ไม่มากจนถึงหลักหมื่นนะคะ แต่กว่าเราจะหามาได้แต่ละบาทมันก็ยาก เราเคยถามว่าเอาเงินเดือนไปทำไรหมด เขาก็บอกจ่ายเครดิตบ้าง หมุนเงินไม่ทันประการที่สองชวนเราไปกินข้าวแต่ลืมกดตังบ้าง ลืมเป๋าตังบ้าง เราก็จ่าย(ร้านอาหารที่เขาชวนไป ส่วนใหญ่ในห้างค่ะ) แบบนี้บ่อยขึ้นๆ จนทุกวันนี้คือเราจะต้องจ่ายเป็นอัตโนมัติเลยค่ะ เขาจะไม่ยอมลุกจนกว่าเราจะลุกไปจ่าย ก็แอบโมโหนะคะ แต่ไม่รู้จะบอกเขายังไง บางทีแอบคิดนะคะถ้าเเต่งงานกันไปต้องเป็นเราแน่ๆที่รับภาระนี้ เหนื่อยใจ
แฟนเราให้เลี้ยงตลอดเลย