ความรักระหว่างครู-นักเรียน

สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราจะมาแชร์ประสบการณ์ชีวิตที่เกิดขึ้นกับตัวเองจริงๆ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ของครูและนักเรียน  เขาเป็นครูฝึกสอน ส่วนเราก็เป็นนักเรียน ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ มาวันหนึ่งตอนเลิกเรียน เราเข้าไปทักเขาที่ใต้ต้นไม้แห่งหนึ่งในโลกเรียน แล้วบอกเขาไปว่าที่นี้มันมีประวัตินะ นั่งคนเดียวครูไม่กลัวหรออะไรประมาณนี้ ผ่านมากถึงตอนค่ำ ไปเจอเขาในเฟสของเพื่อนเขาที่มาฝึกสอนเหมือนกัน เลยแอดไป เพราะคิดว่าเป็นครูคนหนึ่ง ผ่านไปสักพักเขาก็ได้ทักมาถามถึงเรื่องที่เราคุยกันเมื่อตอนเย็น คุยกันจนดึกเลยนะคะ ตั้งแต่นั้นมาก็เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องของเรา เราคุยกันในfacebookได้สักพัก เราก็ชวนกันให้อาหารปลาที่ศาลาวันแห่งหนึ่ง นั้นแหละความสัมพันธ์กำลังเกิดขึ้น เรารู้สึกดีกับเขา เราได้เล่นกับเขา รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ต่อมาเราได้มาทำงานที่โรงเรียน ชึ่งเขาอยู่ห้องข้างล่างตึก เราก็ลงไปเล่นกับเขา พอตอนเขาหลับเราก็แอบเอาน้ำไปดีดใส่จนเขาสะดุ้งตื่น แล้วก็เขาก็บอกว่ามานั่งข้างๆ เขาให้หันไปดูข้างหลัง เราก็บอกว่าไม่เห็นมีอะไรนี่ พอหันกับมาเขากลับแอบหอมแก้มเราเฉยเลย.เราตกใจมากจนหน้าแดงแล้วก็กลับเข้าไปในห้องด้วยอาการเขินอย่างแรง.เราคุยกันทุกวันเลยนะ วันหนึ่งเขาก็ขอเบอร์เราเพื่อที่จะโทรปลุกเราในตอนเช้า นั้นก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีกับเขา แล้วเราก็คุยกันในสถานะคนที่รักกัน ในเวลาที่มาโรงเรียนเรากับเขาก็ทำตัวปกตินะ บางครั้งเราก็แอบหากันในโรงเรียน บางครั้งเจอทีหนึ่งนี้ใจเต้นแรงมาก ดีใจยังไงไม่รู้ แต่ก็ต้องเก็บอาการ พอเลิกเรียนตอนเย็นเราก็คุยโทรศัพท์กันเหมือนแฟนทั่วๆไปอะคะ แต่พ่อแม่เราก็รู้นะคะ พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะแม่เราอยากให้เราคบกับคนที่อายุมากกว่าอยู่แล้ว. วันหนึ่งเราได้ไปเดินตลาดแถวโรงเรียนด้วยกัน นั้นคงเป็นครั้งแรกที่เขากับแม่เราได้เจอกันด้วย. เรากับเขาคบกันมาได้สักพักเขาจะชวนเราไปเที่ยวทุกๆเสาร์อาทิตย์ ส่วนมากก็จะไปทำบุญ เข้าวัดเข้าวา มากกว่า แต่เราไม่ได้ไปเที่ยวที่มีผู้คนมากนะ เพราะกลัวจะมีคนเห็น เราจึงต้องไปที่ไม่ค่อยมีคนไปหรือห่างไกลผู้คนอะคะ ผ่านมาประมาณสามเดือนเขาก็ให้สัญญากับเราว่าเขาจะแต่งงานเรา เมื่อเราอยู่ปี2 ปัจจุบันเราจบจากโรงเรียนแล้วก็กำลังเรียนอยู่ปี1 ส่วนเขาก็มาอยู่กำลังที่หอตั้งแต่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัยเลยคะ อยู่ด้วยกันมาประมาณ 3-4เดือนได้คะ วันหนึ่งเขาก็มีงานทำที่บ้านของเขา ซึ่งมันทำให้เราต้อยู่ไกลกัน ใจหนึ่งก็ดีใจที่เขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ อีกใจก็เสียใจที่เขาไปอยู่ไกลจากเรา วันแรกที่อยู่คนเดียวความรู้สึกมันโครตเศร้าเลยคะ โครคคิดถึงวันเวลาอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ...ก็หวังว่าสักวันเราจะกลับมาอยู่ด้วยกันแบบนี้อีก.....ถึงความรักของเราจะเคยอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยเหมาะสม.แต่เราก็รักกันได้ ความรักไม่ผิด.