สวัสดีค่ะ^^ เราชื่อ ซี นะค่าา วันนี้เราจะแชร์ประสบการณ์ความรักกัน คือเราก็ได้อ่านหลายๆเรื่องในพันทิปจนติดงอมแงมนะคะ แล้วก็แบบว่านึกได้ว่า เห้ยยเราก็มีนะ แต่อาจจะเล่าไม่สนุกนะคะ ก็ลองอ่านกันดูนะคะ
ตอนนี้เราเรียนจบแล้วกำลังทำงานอยู่นะคะ ต้องย้อนไปไกลมาก
++เราจะไม่บอกนะว่าเรื่องนี้จริงหรือแต่งเอาความฟินไปก็พอเนาะ++
##ย้อนไปตอนเราอยู่ม.4##
คือตอนนั้นใกล้วันครูแล้วนะคะ คือเขาหาคนถือพานไง อยู่ดีๆหน้าที่ถือพานก็มาตกที่เราจ้าาา เรานี่แบบคือขี้เกียจซ้อมอ่ะ แต่เทไม่ได้ 5555+ ก็ซ้อมค่ะ จนเรามารู้ว่าคู่ถือพานของเราคือ พี่พอร์ช คือเค้าอยู่ม.5นะคะ แต่ได้ถือคู่กันเฉยย ตอนนั้นเค้าหล่อนะเว้ยย ขาว ดัดฟัน สูงอีกต่างหาก ส่วนเรานะหรอคะ ตอนนั้นเพิ่งเริ่มดัดฟันค่ะ ส่วนสีผิวก็คล้ำนิดหน่อยยย ค่ะ หลังจากนั้นเราก็ต้องไปซ้อมนะคะ วันเว้นวันเลย ซ้อมอยู่ประมาณสักอาทิตย์มั้งนะ จำไม่ได้
วันแรกเราก็ไปนั่งข้างๆพี่พีนะคะ แต่คือแบบเขิลมาก พี่พีหันมาพูดกับเราด้วย
พอร์ช : หวัดดีคับ น้องชื่อไรอ่าคับ พี่จะได้เรียกถูก (หัวเราะกลบเกลื่อนนิดๆ)
เรา : อ่อ ชื่อ ซี ค่ะ พี่พอร์ชใช่มั้ยคะ
พอร์ช : ใช่คับ น้องรู้จักพี่ด้วย
เรา : พี่ดังจะตาย ใครไม่รู้จักนี่สิแปลก
กลับบ้านไปเย็นนั้น เราก็ไปหาเฟสนางทันทีเลยจ้า แอดไปเลย อย่าให้เสีย555+ เช้ามาเราเจอนางพอดีเลย นางเข้ามาทักด้วย อุ้ยทำให้เขิลแต่เช้า
พอร์ช : แอดเฟสพี่ไปใช่ป่ะ
เรา : ใช่ พี่รับแอดหนูด้วยนะ
พอร์ช : นางกดรับตรงนั้นเลย ยื่นให้ดูด้วย
เรา : ค่าา เดี๋ยวหนูขึ้นตึกก่อนนะ ต้องชั้น5แหนะเมื่อยย
พอร์ช : ขึ้นด้วยดิ พี่อยู่ชั้น6ไงง
เรา : เขิลล ค่ะๆ
เราก็เดินคู่กันไปค่ะ เน้นนะคะว่าเป็นคู่ 5555+
หลังจากนั้นเรากับพี่พอร์ชก็สนิทกันมากขึ้น คือแบบเดินไปที่ไหนเจอทักค่ะ แล้วก็มีอยู่ครั้งหนึ่งเรามีงานคู่กันอีกแล้ว พรหมลิขิตเป็นใจ 555+ เป็นแบบพิธีกรไรงี้อ่ะ น่าจะงานพิธีกรพูดตอนกีฬาสีแหละ ก็ซ้อมค่ะ งานซ้อมมาอีกแล้ว ก็คุยกันบ่อยขึ้น
พอร์ช : ซ้อมเสร็จไปหาไรกินกัน
เรา : อ้วน!!
พอร์ช : กินไปเดี๋ยวค่อยลด
เรา : พูดเหมือนลดได้ง่ายๆอ่ะ
พอร์ช : ไปกินเป็นเพื่อนหน่อย
เรา : ไปเป็นแฟนได้ป่าววะ อันนี้คิดในใจ
เรา : ไปก็ไป ออกให้ด้วยนะ
เราก็ไปค่ะ ไปกินขนมที่เซ็นทรัลลาด หลังจากกินเสร็จกลับมาบ้าน น้ำหนักขึ้นเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันทางแชทเฟสบ่อยขึ้น
พอร์ช : ทำไรอยู่น้องอ้วน
เรา : โห้อีนี่เรียกสะ ตบมั้ย (คิดในใจ)ใครทำให้อ้วนละว้าาา
พอร์ช : พี่มีการบ้านทำไม่ได้ช่วยหน่อย
เรา : เอ่ออ คุณพี่คะ น้องอยู่ม.4จะไปทำได้ยังไงละค้าาา
พอร์ช : เออลืม
เรา : เอ้า!!
พอร์ช : น้องมีการบ้านมั้ยคับ
เรา : มีคับ ไปทำก่อนนะคับ จะโดนแม่ดุละคับ
พอร์ช : โอเคๆ ไปทำเลย ทำเสร็จละบอก
เรา : ทำไมต้องบอกวะ โอเคคคค
พอเราทำการบ้านเสร็จเราก็ทักไปบอกนางค่ะ
เรา: พี่พีทำเสร็จแล้วนะ
พอร์ช : โหเก่งจังเลย
เรา: อยู่แล้ว 5555+ พี่ง่วงอ่ะ ไปนอนละนะ
พอร์ช : ได้คับๆ พน.เจอกันรร.นะ ฝันดีคร้า
บบ
พออีกวันนึง😁😁
นางเดินมาหาเราที่โรงอาหารตอนกลางวัน
พอร์ช : ซีวันนี้มีซ้อมเยอะหน่อยนะ กลับบ้านมืดหน่อยได้มั้ย
เรา: อ่อได้ค่ะ
พอร์ช : แล้วใครมารับ
เรา: เดี๋ยวนั่งรถไฟฟ้ากลับค่ะ เดี๋ยวแม่มารับที่สยามอ่ะค่ะ
พี: อ่อ งั้นวันนี้พี่นั่งกลับไปเป็นเพื่อนนะ พอดีบ้านพี่อยู่แถวๆสยามนั่นแหละ
เรา: ห้ะๆ
พอร์ช : เจอกันห้องศูนย์4โมงเย็นนะ ไปละ
มิ้น (เพื่อนเรา): แหม...มุง คนดังรร.กลับบ้านด้วยเลยโว้ยยย
ฟ้า(เพื่อนเรา): ไม่เบานะมุง
เรา: อะไรรร (เขินนิดๆ)
เรา:กุไปละ มีซ้อมอีก กุนี่ก็ขี้เกียจ
เราก็ไปห้องศูนย์นะ
พอร์ช : มาแล้ว...ตัวน้อยยย
เรา: ใครตัวน้อยอีนี่แหนะ
เรา: พี่รีบซ้อมเหอะ...หิว
พอร์ช : หาไรกินก่อนป่าวหล่ะ
เรา: ไม่อ่ะ เดี๋ยวกลับไปกินบ้านดีกว่า
ก็ซ้อมกันค่ะ ที่ซ้อมมีหลายคนนะจ้ะตัวเธอ อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะจ้าาา
พอเราขึ้นไปสถานนีรถไฟฟ้า พอรถมาก็ขึ้นไป พอถึงสถานนี นางก็พาเราเดินเข้าไปในสยามเซ็นจ้า
เรา: ไปไหนเนี่ย
พอร์ช : ก็บ่นว่าหิวจะพาไปกินไอติมไง เดี๋ยวแม่มาถึงแม่จะโทรบอกไม่ใช่อ่อ พี่เห็นเราคุยกับแม่ในรถไฟฟ้าอ่ะ
เรา: มันได้ยินได้ไงวะ ไปก็ไป
พอแม่มาถึงเราก็กลับบ้านนะ นางก็ทักมา
พอร์ช: หนูน้อยจ๋า
เรา: ห้ะๆ
พอร์ช : ซี ซีเคยมีแฟนป่ะ
เรา: คิดในใจ อีนี่ถามอะไรเนี่ย
เรา: เคยยสิ
พอร์ช: กี่คน
เรา: นับแปบ 555+
เรา: ล้อเล่น 2 คน
พอร์ช: แล้วตอนนี้ยังมีอยู่มั้ย
เราลองตอบช้านางส่งสติ๊กเกอร์รัวๆมาเลยค่ะ ผช.อะไรใจร๊อนร้อน
เรา: โอ๊ย!!ตอนนี้ยังอ่ะ
พอร์ช: จะเป็นไรป่ะ ถ้าพี่จะจีบซีอ่ะ
เรา: คิดในใจ เป็นค่ะ จะเป็นลมค่าา
เรา: พี่ชอบซีได้ไง ซีไม่สวยไม่น่ารักเหมือนผญ.คนอื่นๆของพี่หรอกนะ
พอร์ช: สำหรับพี่นะ ซีคือผญ.ที่น่ารักมากเว้ย ผญ.ที่ไม่ห่วงสวย แล้วอีกอย่างซีคือคนที่พี่คิดว่าน่าจะเป็นคนที่พี่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข รอยยิ้มของหนูทำให้พี่มีความสุขนะรู้มั้ย^^
เรา: ตกใจมากค่ะ เรานี่แบบอึ้งทึ่งโป๊ะมากค่ะ
เรา: ซีแล้วแต่พี่นะ ถ้าพี่ชอบซีจริง ก็จีบให้ติดละกัน 5555+
พอร์ช: คอยดูนะจะต้องจีบติด เพราะพี่เรียนรำไทยมา
เรา: นี่มุขหรือเปลือกหอย แป้กนิดๆนะพี่ 555+
หลังจากนั้นนางก็จีบเรามาเรื่อยๆเลย ทั้งที่โรงเรียน ที่โรงอาหาร เวลาพักกลางวันก็แบบมาหาเราที่ห้องเลยค่ะ เรานี่แบบเขิลอายเลย บางทีนางก็แท็กพวกโพสต์อะไรต่างมาทางเฟส พี่พอร์ชจีบเราประมาณ3เดือนเลยอ่ะ เราต้องเล่นตัวหน่อยค่ะ มีอยู่วันนึงนางชวนไปกินปังเย็นหน้ารร. ไปกันหลายคนอยู่ค่ะทั้งเพื่อนเราเพื่อนนาง
พอร์ช: ซี3เดือนแล้ว จะเป็นแฟนพี่ได้ยัง
เรา: ไม่รู้สิ ล้อเล่น อยากเป็นป่ะล่ะ ถ้าอยากเป็นก็เป็น😝😝
พอร์ช: จริงป่ะ ห้ามล้อเล่นนะ
พวกเพื่อน: ฮิ้ววว หวานกว่าปังเย็นอีกโว้ย
สักพักมีการแจ้งเตือนที่เฟสว่า นางตั้งสถานะว่าเป็นแฟนกับเรา ที่นี้เพื่อนมาแสดงความยินดีใหญ่เลย
หลังจากนั้นเราก็เป็นแฟนกันค่าา^^เวลาไปไหนก็จับมือเราด้วย โคตรเขิลลล แต่ก่อนจับมือนางจะถามเราก่อนเสมอเลยว่าจับได้มั้ย เราก็พยักหน้านะ มีครั้งหนึ่งวันวาเลนไทน์ นางมีดอกไม้เต็มมือเลย เดินมาที่เรา คือไรได้กุหลาบเยอะแยะไปหมด นางเดินมาตรงหน้า ยื่นดอกไม้ทั้งหมดให้เรา
พอร์ช: อ่ะพี่ให้ พี่เลือกมาเองเลยนะ รักซีมากนะคับ อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆนะคับ นางซื้อเคสคู่มาให้เราด้วย
เรา: อือหืออ เขินค่ะ ผช.อะไรน่ารักขนาดนี้
หลังจากนั้นคนที่อยู่บริเวณนั้นก็หันมามองแล้วยิ้ม
เอาจริงๆนางเป็นคนน่ารักมาก เอาใจใส่เราตลอดนะคะ คือเราคิดว่าดีมากๆ ณ ตอนนั้น
เราก็ครบกันมาได้1ปี หนังหน้าเราก็เริ่มดีขึ้น เพราะฟันเริ่มเข้า เราเริ่มขาว เริ่มไม่มีสิว เพราะมีไรเราทาหมดแหละ เลยเริ่มสวยขึ้น ตอนนั้นผมเรายาวปะบ่านะค่าา
❤️มีครั้งนึงนางก็คุยกับเรา❤️
พอร์ช: ถ้าพี่ไปอยู่รร.อื่นคงคิดถึงเราแย่อ่ะดิ
เรา: พี่ก็มาหาซีบ่อยๆสิ
พอร์ช: จะมาหาทุกวัน คุยทุกวันเลย
เรา: ให้มันจริงเถอะ เดี๋ยวเข้ามหาลัยก็มีสาวสวยๆแล้ว
พอร์ช: ไม่ๆ พี่จะมีแค่ซีคนเดียว เพราะพี่รักซีมากๆ ไม่ยอมปล่อยให้ซีเป็นของคนอื่นแน่นอน พี่สัญญานะคับ
เรา: จ้าา 😘😘
พอร์ช: แต่ว่าเราจบม.6จะเข้าคณะอะไร
เรา: หนูอ่อ คิดว่าน่าจะนิเทศล่ะม้างงง เหมาะกับหนูสุดแล้ว555+
พอร์ช: พี่ก็ว่างั้นแหละ เอ่อแล้วพอขึ้นม.6 มีน้องรหัสหล่อๆ อย่าไปหลงเค้าล่ะ พี่ไม่ยอมเด็ดขาด
เรา: ถ้าหลง พี่จะรู้ได้ไง หนูก็แอบสิ
พอร์ช: มองตาขวาง หยุดความคิดได้เลย พี่มีรุ่นน้องเยอะจะตาย หนูไม่พ้นสายตาพี่หรอก
เรา: ร้ายกาจ จะแอ้มเด็กหน่อยก็ไม่ได้555+
พอพี่พีจบม.6 ก็เข้ามหาลัยที่ตั้งใจได้นะคะ นางเก่งแฟนใครก็ไม่รู้ พี่พีก็จะมารับเราเกือบทุกวันเลย ไปส่งบ้าน คุยกับพ่อแม่เรา นางเข้ากับผู้ใหญ่ได้ดีมากค่ะ เป็นยังนั้นจนเราจบม.6 เราสอบเข้าได้มหาลัยเดียวกัน นางก็เป็นคนติวให้นะ นางเป็นคนฉลาดค่ะ แต่บางทีก็ทำตัวเด็กไป๊ บางข้อนู่นนี่นั่นทำไม่ได้ ให้เราคอลหาหน่อย สอนข้อนี้หน่อย เป็นอะไรที่อ้อนหนักมากกก
พอเราอยู่มหาลัยแล้ว พี่พอร์ชก็มีชวนเราไปเที่ยวผับบ้าง ไปตลาดนัดบ้าง พาไปกินหนมบ้าง แต่ๆมีอยู่ช่วงนึงค่ะ นางเหมือนหายไป แต่นางมาบอกเราตลอดนะว่าช่วงนี้งานเยอะมาก ไม่ว่างเลย เราก็บอกนะว่าไม่เป็นไรพี่ทำให้เต็มที่เลย และแล้วมีวันนึงวันเกิดอิแอร์ค่ะ เราก็ไปผับนะ แต่เราไม่ได้บอกพี่พอร์ชไง คือเห็นเค้ายุ่งๆ
พอร์ช: วันนี้พี่มีงานดึกนะ เป็นงานกลุ่มอ่ะ หนูหลับไปเลยนะ ไม่ต้องเป็นห่วงพี่กลับถึงหอเมื่อไหร่ เดี๋ยวพี่ไลน์บอกนะคับคนดี
เรา: โอเคค่ะ (เนียนๆไปไม่บอกจ้ากลัวเค้าไม่เต็มที่กับงานเดี๋ยวติดF 555+)
เราก็ไปผับเลยจ้า แต่แต่งตัวจัดเต็มนะวันนั้นคือ ถ้าอยู่กับพี่พอร์ชมันจะไม่ให้เราแต่งค่ะ มันบอกว่ามันหวง คือเราใส่เป็นชุดจั๊มสูทขายาวสีขาว เกาะอกทาปากแดงเลยแหละ 555+ คืออิแอร์มันบอกอยากให้เราลองทาปากแดงมั่งว่ามันจะออกมาเป็นไง แต่มันมาปากแดงพอดีกับวันที่อิซีต้องร้ายพอดีเลยจ้า คือเราปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำ แล้วมันมีโต๊ะที่จะต้องถึงก่อนห้องน้ำอ่ะค่ะ มันมีผญ.กับผช.คนนึงอยู่ คือมันนัวกันอยู่ไง ตอนแรกเรามองไม่เห็นหน้านะ เราก็งงว่าจะมาเอาไรกันตรงนี้ เราก็เข้าไปในห้องน้ำค่ะ ไปฉี่กับเติมปากรู้สึกว่าเริ่มชอบสีแดงแล้วจ้าา แซ่บดี แต่พอเราออกมาหน้าห้องน้ำเราก็เห็นหน้าผช.กับผญ.ค่ะ เราอึ้งอ่ะ เราจะร้องไห้ ผช.คนคนนั้นคือ พี่พอร์ช ส่วนอิผญ.หรอคะ มันคือเพื่อนในคณะของเรา ชื่ออิหวานค่ะ เราเกือบล้มทั้งยืนเลย ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นแบบนี้ อิมิว(เพื่อนเรา)ก็มาช่วยประคองเรานะคะ คือมันจะทรุดจริงๆอ่ะค่ะ ใครเคยเจอกับตัวจะรู้ แต่วันนี้เราจะร้ายค่ะ เราก็เช็ดน้ำตาค่ะ กลับเข้าไปในห้องน้ำค่ะ เติมปากจ้าให้แซ่บกว่านี้อีก มันยังไม่เลิกนัวกันนะคะ เราเดินเข้าไปในโต๊ะนั้นเลยค่ะ เราเข้าไปหาอีผญ.คนนั้นเลย เข้าไปคุยเลยจ้า
เรา: มุงอยากนักใช่มั้ย อยากได้กันมากใช่มั้ย ได้ๆอยากได้ก็เอาไปเลย กุคงไม่เก็บมาใช้แล้วแหละ
ส่วนพี่พอร์ชนะคะ เราเดินเข้าไปคุยกับมันค่ะ
เรา: พี่ทำแบบนี้ได้ใช่มั้ย งั้นซีก็จะต้องทำได้ คอยดูละกัน
แล้วเราก็วิ่งออกมา พี่พอร์ชก็วิ่งตามมานะ แต่เราบอกว่าถ้ายังตามมา เราจะไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลย
รุ่นพี่ 18+ (นิดนึง)😋😋
++เราจะไม่บอกนะว่าเรื่องนี้จริงหรือแต่งเอาความฟินไปก็พอเนาะ++
##ย้อนไปตอนเราอยู่ม.4##
คือตอนนั้นใกล้วันครูแล้วนะคะ คือเขาหาคนถือพานไง อยู่ดีๆหน้าที่ถือพานก็มาตกที่เราจ้าาา เรานี่แบบคือขี้เกียจซ้อมอ่ะ แต่เทไม่ได้ 5555+ ก็ซ้อมค่ะ จนเรามารู้ว่าคู่ถือพานของเราคือ พี่พอร์ช คือเค้าอยู่ม.5นะคะ แต่ได้ถือคู่กันเฉยย ตอนนั้นเค้าหล่อนะเว้ยย ขาว ดัดฟัน สูงอีกต่างหาก ส่วนเรานะหรอคะ ตอนนั้นเพิ่งเริ่มดัดฟันค่ะ ส่วนสีผิวก็คล้ำนิดหน่อยยย ค่ะ หลังจากนั้นเราก็ต้องไปซ้อมนะคะ วันเว้นวันเลย ซ้อมอยู่ประมาณสักอาทิตย์มั้งนะ จำไม่ได้
พอร์ช : หวัดดีคับ น้องชื่อไรอ่าคับ พี่จะได้เรียกถูก (หัวเราะกลบเกลื่อนนิดๆ)
เรา : อ่อ ชื่อ ซี ค่ะ พี่พอร์ชใช่มั้ยคะ
พอร์ช : ใช่คับ น้องรู้จักพี่ด้วย
เรา : พี่ดังจะตาย ใครไม่รู้จักนี่สิแปลก
กลับบ้านไปเย็นนั้น เราก็ไปหาเฟสนางทันทีเลยจ้า แอดไปเลย อย่าให้เสีย555+ เช้ามาเราเจอนางพอดีเลย นางเข้ามาทักด้วย อุ้ยทำให้เขิลแต่เช้า
พอร์ช : แอดเฟสพี่ไปใช่ป่ะ
เรา : ใช่ พี่รับแอดหนูด้วยนะ
พอร์ช : นางกดรับตรงนั้นเลย ยื่นให้ดูด้วย
เรา : ค่าา เดี๋ยวหนูขึ้นตึกก่อนนะ ต้องชั้น5แหนะเมื่อยย
พอร์ช : ขึ้นด้วยดิ พี่อยู่ชั้น6ไงง
เรา : เขิลล ค่ะๆ
เราก็เดินคู่กันไปค่ะ เน้นนะคะว่าเป็นคู่ 5555+
หลังจากนั้นเรากับพี่พอร์ชก็สนิทกันมากขึ้น คือแบบเดินไปที่ไหนเจอทักค่ะ แล้วก็มีอยู่ครั้งหนึ่งเรามีงานคู่กันอีกแล้ว พรหมลิขิตเป็นใจ 555+ เป็นแบบพิธีกรไรงี้อ่ะ น่าจะงานพิธีกรพูดตอนกีฬาสีแหละ ก็ซ้อมค่ะ งานซ้อมมาอีกแล้ว ก็คุยกันบ่อยขึ้น
พอร์ช : ซ้อมเสร็จไปหาไรกินกัน
เรา : อ้วน!!
พอร์ช : กินไปเดี๋ยวค่อยลด
เรา : พูดเหมือนลดได้ง่ายๆอ่ะ
พอร์ช : ไปกินเป็นเพื่อนหน่อย
เรา : ไปเป็นแฟนได้ป่าววะ อันนี้คิดในใจ
เรา : ไปก็ไป ออกให้ด้วยนะ
เราก็ไปค่ะ ไปกินขนมที่เซ็นทรัลลาด หลังจากกินเสร็จกลับมาบ้าน น้ำหนักขึ้นเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันทางแชทเฟสบ่อยขึ้น
พอร์ช : ทำไรอยู่น้องอ้วน
เรา : โห้อีนี่เรียกสะ ตบมั้ย (คิดในใจ)ใครทำให้อ้วนละว้าาา
พอร์ช : พี่มีการบ้านทำไม่ได้ช่วยหน่อย
เรา : เอ่ออ คุณพี่คะ น้องอยู่ม.4จะไปทำได้ยังไงละค้าาา
พอร์ช : เออลืม
เรา : เอ้า!!
พอร์ช : น้องมีการบ้านมั้ยคับ
เรา : มีคับ ไปทำก่อนนะคับ จะโดนแม่ดุละคับ
พอร์ช : โอเคๆ ไปทำเลย ทำเสร็จละบอก
เรา : ทำไมต้องบอกวะ โอเคคคค
พอเราทำการบ้านเสร็จเราก็ทักไปบอกนางค่ะ
เรา: พี่พีทำเสร็จแล้วนะ
พอร์ช : โหเก่งจังเลย
เรา: อยู่แล้ว 5555+ พี่ง่วงอ่ะ ไปนอนละนะ
พอร์ช : ได้คับๆ พน.เจอกันรร.นะ ฝันดีคร้า
บบ
พออีกวันนึง😁😁
นางเดินมาหาเราที่โรงอาหารตอนกลางวัน
พอร์ช : ซีวันนี้มีซ้อมเยอะหน่อยนะ กลับบ้านมืดหน่อยได้มั้ย
เรา: อ่อได้ค่ะ
พอร์ช : แล้วใครมารับ
เรา: เดี๋ยวนั่งรถไฟฟ้ากลับค่ะ เดี๋ยวแม่มารับที่สยามอ่ะค่ะ
พี: อ่อ งั้นวันนี้พี่นั่งกลับไปเป็นเพื่อนนะ พอดีบ้านพี่อยู่แถวๆสยามนั่นแหละ
เรา: ห้ะๆ
พอร์ช : เจอกันห้องศูนย์4โมงเย็นนะ ไปละ
มิ้น (เพื่อนเรา): แหม...มุง คนดังรร.กลับบ้านด้วยเลยโว้ยยย
ฟ้า(เพื่อนเรา): ไม่เบานะมุง
เรา: อะไรรร (เขินนิดๆ)
เรา:กุไปละ มีซ้อมอีก กุนี่ก็ขี้เกียจ
เราก็ไปห้องศูนย์นะ
พอร์ช : มาแล้ว...ตัวน้อยยย
เรา: ใครตัวน้อยอีนี่แหนะ
เรา: พี่รีบซ้อมเหอะ...หิว
พอร์ช : หาไรกินก่อนป่าวหล่ะ
เรา: ไม่อ่ะ เดี๋ยวกลับไปกินบ้านดีกว่า
ก็ซ้อมกันค่ะ ที่ซ้อมมีหลายคนนะจ้ะตัวเธอ อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะจ้าาา
พอเราขึ้นไปสถานนีรถไฟฟ้า พอรถมาก็ขึ้นไป พอถึงสถานนี นางก็พาเราเดินเข้าไปในสยามเซ็นจ้า
เรา: ไปไหนเนี่ย
พอร์ช : ก็บ่นว่าหิวจะพาไปกินไอติมไง เดี๋ยวแม่มาถึงแม่จะโทรบอกไม่ใช่อ่อ พี่เห็นเราคุยกับแม่ในรถไฟฟ้าอ่ะ
เรา: มันได้ยินได้ไงวะ ไปก็ไป
พอแม่มาถึงเราก็กลับบ้านนะ นางก็ทักมา
พอร์ช: หนูน้อยจ๋า
เรา: ห้ะๆ
พอร์ช : ซี ซีเคยมีแฟนป่ะ
เรา: คิดในใจ อีนี่ถามอะไรเนี่ย
เรา: เคยยสิ
พอร์ช: กี่คน
เรา: นับแปบ 555+
เรา: ล้อเล่น 2 คน
พอร์ช: แล้วตอนนี้ยังมีอยู่มั้ย
เราลองตอบช้านางส่งสติ๊กเกอร์รัวๆมาเลยค่ะ ผช.อะไรใจร๊อนร้อน
เรา: โอ๊ย!!ตอนนี้ยังอ่ะ
พอร์ช: จะเป็นไรป่ะ ถ้าพี่จะจีบซีอ่ะ
เรา: คิดในใจ เป็นค่ะ จะเป็นลมค่าา
เรา: พี่ชอบซีได้ไง ซีไม่สวยไม่น่ารักเหมือนผญ.คนอื่นๆของพี่หรอกนะ
พอร์ช: สำหรับพี่นะ ซีคือผญ.ที่น่ารักมากเว้ย ผญ.ที่ไม่ห่วงสวย แล้วอีกอย่างซีคือคนที่พี่คิดว่าน่าจะเป็นคนที่พี่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข รอยยิ้มของหนูทำให้พี่มีความสุขนะรู้มั้ย^^
เรา: ตกใจมากค่ะ เรานี่แบบอึ้งทึ่งโป๊ะมากค่ะ
เรา: ซีแล้วแต่พี่นะ ถ้าพี่ชอบซีจริง ก็จีบให้ติดละกัน 5555+
พอร์ช: คอยดูนะจะต้องจีบติด เพราะพี่เรียนรำไทยมา
เรา: นี่มุขหรือเปลือกหอย แป้กนิดๆนะพี่ 555+
หลังจากนั้นนางก็จีบเรามาเรื่อยๆเลย ทั้งที่โรงเรียน ที่โรงอาหาร เวลาพักกลางวันก็แบบมาหาเราที่ห้องเลยค่ะ เรานี่แบบเขิลอายเลย บางทีนางก็แท็กพวกโพสต์อะไรต่างมาทางเฟส พี่พอร์ชจีบเราประมาณ3เดือนเลยอ่ะ เราต้องเล่นตัวหน่อยค่ะ มีอยู่วันนึงนางชวนไปกินปังเย็นหน้ารร. ไปกันหลายคนอยู่ค่ะทั้งเพื่อนเราเพื่อนนาง
พอร์ช: ซี3เดือนแล้ว จะเป็นแฟนพี่ได้ยัง
เรา: ไม่รู้สิ ล้อเล่น อยากเป็นป่ะล่ะ ถ้าอยากเป็นก็เป็น😝😝
พอร์ช: จริงป่ะ ห้ามล้อเล่นนะ
พวกเพื่อน: ฮิ้ววว หวานกว่าปังเย็นอีกโว้ย
สักพักมีการแจ้งเตือนที่เฟสว่า นางตั้งสถานะว่าเป็นแฟนกับเรา ที่นี้เพื่อนมาแสดงความยินดีใหญ่เลย
หลังจากนั้นเราก็เป็นแฟนกันค่าา^^เวลาไปไหนก็จับมือเราด้วย โคตรเขิลลล แต่ก่อนจับมือนางจะถามเราก่อนเสมอเลยว่าจับได้มั้ย เราก็พยักหน้านะ มีครั้งหนึ่งวันวาเลนไทน์ นางมีดอกไม้เต็มมือเลย เดินมาที่เรา คือไรได้กุหลาบเยอะแยะไปหมด นางเดินมาตรงหน้า ยื่นดอกไม้ทั้งหมดให้เรา
พอร์ช: อ่ะพี่ให้ พี่เลือกมาเองเลยนะ รักซีมากนะคับ อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆนะคับ นางซื้อเคสคู่มาให้เราด้วย
เรา: อือหืออ เขินค่ะ ผช.อะไรน่ารักขนาดนี้
หลังจากนั้นคนที่อยู่บริเวณนั้นก็หันมามองแล้วยิ้ม
เอาจริงๆนางเป็นคนน่ารักมาก เอาใจใส่เราตลอดนะคะ คือเราคิดว่าดีมากๆ ณ ตอนนั้น
เราก็ครบกันมาได้1ปี หนังหน้าเราก็เริ่มดีขึ้น เพราะฟันเริ่มเข้า เราเริ่มขาว เริ่มไม่มีสิว เพราะมีไรเราทาหมดแหละ เลยเริ่มสวยขึ้น ตอนนั้นผมเรายาวปะบ่านะค่าา
❤️มีครั้งนึงนางก็คุยกับเรา❤️
พอร์ช: ถ้าพี่ไปอยู่รร.อื่นคงคิดถึงเราแย่อ่ะดิ
เรา: พี่ก็มาหาซีบ่อยๆสิ
พอร์ช: จะมาหาทุกวัน คุยทุกวันเลย
เรา: ให้มันจริงเถอะ เดี๋ยวเข้ามหาลัยก็มีสาวสวยๆแล้ว
พอร์ช: ไม่ๆ พี่จะมีแค่ซีคนเดียว เพราะพี่รักซีมากๆ ไม่ยอมปล่อยให้ซีเป็นของคนอื่นแน่นอน พี่สัญญานะคับ
เรา: จ้าา 😘😘
พอร์ช: แต่ว่าเราจบม.6จะเข้าคณะอะไร
เรา: หนูอ่อ คิดว่าน่าจะนิเทศล่ะม้างงง เหมาะกับหนูสุดแล้ว555+
พอร์ช: พี่ก็ว่างั้นแหละ เอ่อแล้วพอขึ้นม.6 มีน้องรหัสหล่อๆ อย่าไปหลงเค้าล่ะ พี่ไม่ยอมเด็ดขาด
เรา: ถ้าหลง พี่จะรู้ได้ไง หนูก็แอบสิ
พอร์ช: มองตาขวาง หยุดความคิดได้เลย พี่มีรุ่นน้องเยอะจะตาย หนูไม่พ้นสายตาพี่หรอก
เรา: ร้ายกาจ จะแอ้มเด็กหน่อยก็ไม่ได้555+
พอพี่พีจบม.6 ก็เข้ามหาลัยที่ตั้งใจได้นะคะ นางเก่งแฟนใครก็ไม่รู้ พี่พีก็จะมารับเราเกือบทุกวันเลย ไปส่งบ้าน คุยกับพ่อแม่เรา นางเข้ากับผู้ใหญ่ได้ดีมากค่ะ เป็นยังนั้นจนเราจบม.6 เราสอบเข้าได้มหาลัยเดียวกัน นางก็เป็นคนติวให้นะ นางเป็นคนฉลาดค่ะ แต่บางทีก็ทำตัวเด็กไป๊ บางข้อนู่นนี่นั่นทำไม่ได้ ให้เราคอลหาหน่อย สอนข้อนี้หน่อย เป็นอะไรที่อ้อนหนักมากกก
พอเราอยู่มหาลัยแล้ว พี่พอร์ชก็มีชวนเราไปเที่ยวผับบ้าง ไปตลาดนัดบ้าง พาไปกินหนมบ้าง แต่ๆมีอยู่ช่วงนึงค่ะ นางเหมือนหายไป แต่นางมาบอกเราตลอดนะว่าช่วงนี้งานเยอะมาก ไม่ว่างเลย เราก็บอกนะว่าไม่เป็นไรพี่ทำให้เต็มที่เลย และแล้วมีวันนึงวันเกิดอิแอร์ค่ะ เราก็ไปผับนะ แต่เราไม่ได้บอกพี่พอร์ชไง คือเห็นเค้ายุ่งๆ
พอร์ช: วันนี้พี่มีงานดึกนะ เป็นงานกลุ่มอ่ะ หนูหลับไปเลยนะ ไม่ต้องเป็นห่วงพี่กลับถึงหอเมื่อไหร่ เดี๋ยวพี่ไลน์บอกนะคับคนดี
เรา: โอเคค่ะ (เนียนๆไปไม่บอกจ้ากลัวเค้าไม่เต็มที่กับงานเดี๋ยวติดF 555+)
เราก็ไปผับเลยจ้า แต่แต่งตัวจัดเต็มนะวันนั้นคือ ถ้าอยู่กับพี่พอร์ชมันจะไม่ให้เราแต่งค่ะ มันบอกว่ามันหวง คือเราใส่เป็นชุดจั๊มสูทขายาวสีขาว เกาะอกทาปากแดงเลยแหละ 555+ คืออิแอร์มันบอกอยากให้เราลองทาปากแดงมั่งว่ามันจะออกมาเป็นไง แต่มันมาปากแดงพอดีกับวันที่อิซีต้องร้ายพอดีเลยจ้า คือเราปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำ แล้วมันมีโต๊ะที่จะต้องถึงก่อนห้องน้ำอ่ะค่ะ มันมีผญ.กับผช.คนนึงอยู่ คือมันนัวกันอยู่ไง ตอนแรกเรามองไม่เห็นหน้านะ เราก็งงว่าจะมาเอาไรกันตรงนี้ เราก็เข้าไปในห้องน้ำค่ะ ไปฉี่กับเติมปากรู้สึกว่าเริ่มชอบสีแดงแล้วจ้าา แซ่บดี แต่พอเราออกมาหน้าห้องน้ำเราก็เห็นหน้าผช.กับผญ.ค่ะ เราอึ้งอ่ะ เราจะร้องไห้ ผช.คนคนนั้นคือ พี่พอร์ช ส่วนอิผญ.หรอคะ มันคือเพื่อนในคณะของเรา ชื่ออิหวานค่ะ เราเกือบล้มทั้งยืนเลย ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นแบบนี้ อิมิว(เพื่อนเรา)ก็มาช่วยประคองเรานะคะ คือมันจะทรุดจริงๆอ่ะค่ะ ใครเคยเจอกับตัวจะรู้ แต่วันนี้เราจะร้ายค่ะ เราก็เช็ดน้ำตาค่ะ กลับเข้าไปในห้องน้ำค่ะ เติมปากจ้าให้แซ่บกว่านี้อีก มันยังไม่เลิกนัวกันนะคะ เราเดินเข้าไปในโต๊ะนั้นเลยค่ะ เราเข้าไปหาอีผญ.คนนั้นเลย เข้าไปคุยเลยจ้า
เรา: มุงอยากนักใช่มั้ย อยากได้กันมากใช่มั้ย ได้ๆอยากได้ก็เอาไปเลย กุคงไม่เก็บมาใช้แล้วแหละ
ส่วนพี่พอร์ชนะคะ เราเดินเข้าไปคุยกับมันค่ะ
เรา: พี่ทำแบบนี้ได้ใช่มั้ย งั้นซีก็จะต้องทำได้ คอยดูละกัน
แล้วเราก็วิ่งออกมา พี่พอร์ชก็วิ่งตามมานะ แต่เราบอกว่าถ้ายังตามมา เราจะไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลย