อยากจะขอบคุณพี่ผู้หญิงคนนึงที่ช่วยชีวิตไว้ค่ะ

วันนี้เราลงบีทีเอสที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเพื่อที่จะต่อรถตู้กลับบ้านค่ะ พอลงบีทีเอสเสร็จก็ต้องลงบันได เนื่องจากว่าวันนี้เราใส่รองเท้าที่ค่อนข้างรัดตรงหน้าเท้า ทำให้เดินไม่ค่อยสะดวก จึงทำให้สะดุดและตกบันไดค่ะ ตอนแรกเราเกือบจะหน้าคว่ำไปตรงข้างหน้าแล้ว แต่มีพี่ผู้หญิงคนนึงช่วยจับแขนข้างซ้ายเราไว้ เลยทำให้ไม่ล้ม และทำให้เรามีสติคว้าราวบันไดด้านขวาที่จับไว้ตอนแรกไว้ทันค่ะ แต่ ณ ตอนนั้นเราไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่ เลยได้พูดแค่ขอบคุณค่ะ แล้วจากนั้นเราก็รีบเดินออกจากตรงนั้นค่ะ เพราะไม่อยากให้คนข้างหลังต้องหยุดยืนรอนานค่ะ

หนูเลยอยากจะขอบคุณพี่ผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งที่ทำให้หนูรอดชีวิตในวันนี้มาได้ เพราะถ้าพี่ไม่ช่วยหนูไว้ หนูอาจจะแขนหัก ขาหัก บาดเจ็บไปแล้วค่ะ ขอบคุณจริงๆนะคะ

**เจตนาของเราในการตั้งกระทู้นี้คือ อยากจะขอบคุณพี่ผู้หญิงคนนั้นที่ช่วยชีวิตเราไว้อีกครั้ง เพราะเหตุการณ์ตอนนั้นมันผ่านไปเร็วมาก แล้วก็รู้สึกว่าอยากจะพูดขอบคุณให้ดีกว่านี้ค่ะ และก็อยากจะแบ่งปันเรื่องราวดีๆถึงความมีน้ำใจของคนไทยที่ยังคงมีอยู่ค่ะ**