สวัสดีค่ะ ไม่รู้ว่าทุกคนจะเคยป็นมั้ย? อาการที่สบตาคนแปลกหน้าแล้วความรู้สึกแบบโลกมันหยุดหมุน ใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก นี่เป็นประสบการณ์ของเราเองนะคะ
วันอาทิตย์ที่ผ่านมามอขอนแก่น จะมีตลาดนัดที่นักศึกษาจะรู้จักกันดี เรียกว่า ตลาดนัดเปิดท้าย จัดที่หอกาญจน์ ช่วงเย็นประมาณ2ทุ่ม เราเลยไปตลาดกับเพื่อนเพราะจะไปซื้อกระโปรงพลีทยาวรอหน้าหนาว555 วันนี้คนเยอะมากกก เราสูงไม่ถึง 160ซม เรียกเตี้ยก็ได้ค่ะ555 เลยโดนเบียด เดินๆอยู่ก็เห็น ผชคนนึงเดินอยู่ข้างหน้า สูงประมาณ170กว่าถึง180ซม.ใส่เสื้อยืดลายขวางข้างบนสีขาวข้างล่างสีครามๆ สะพายกล้องมาด้วยตัวนึง เค้ามากับเพื่อนผช2คน คนนึงใส่เสื้อสีแดง ตัวเล็กกว่าเค้านิดนึง คิดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่ปี2ไม่ก็ปี3อ่าคะ ตอนนั้นเค้าพูดถึงเรื่องอัพโหลดภาพเป็นไฟล์ jpg ประมาณนี้ เดินไปพักนึงเหมือนเค้าจะแยกไปอีกทาง เดินไปจนสุดซอยพอจะกลับถึงเห็นว่าเค้าเดินตามหลังเรามา เขินมากก ได้เห็นหน้าชัดๆสักที เพราะเราสายตาสั้นพอสมควร คุยกับแม่ค้านานไปหน่อยย หันมาอีกทีเค้าหายไปแย้ว เราเลยก็เดินกลับมาทางเดิม แต่เราก็ยังมองหาเค้าเรื่อยๆ คราวนี้!!เค้ามายืนตรงหน้าเราเลยค่ะ เหมือนเพื่อนเค้าจะเดินตามมาทีหลัง เค้ายิ้มอีกแล้ว ยิ้มน่ารักด้วยยย
คือเค้าไม่ได้หล่อมาก แต่น่ารักและมีเสน่ห์เวลาเค้ายิ้ม เรามองแล้วยังเผลอยิ้มตามเลย แล้วเค้าก็เดินหายไปอีกละ (ตานี่หายตัวได้รึไงแห้ะ) หายไปครั้งนี้เราคิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก เลยพูดเล่นๆกับเพื่อนว่า นี่!ถ้าเจอพี่เค้าอีกรอบนะ “ชั้นจะเข้าขอเฟสพี่เค้าเลยอ่ะ” ได้เวลากลับละ เราเลยเดินออกกำลังจะกลับหอ แอร้ยย!!นี่ไม่ได้ตาฝาดใช่มั้ย เจอพี่คนนั้นจริงๆค่าเค้ากำลังนั่งคุกเข่าถ่ายรูปให้เพื่อนอยู่ กล้องนี่บังหน้าหมดเลย โอ๋ยยช็อตนี้ตายอย่างเดียวค่ะ เราคิดว่าน่าจะมีรูปเราติดไปในเฟรมด้วย5555 เพราะเราเดินเข้าไปพอดี๊ ถ้ากดชัตเตอร์ตอนน้น แล้วเราก็เดินสวนพี่เค้าไปค่ะ ในใจนี่เขินมากกกไม่กล้ามองพี่เค้าเลย เพื่อนมันก็เรียกชื่อเรา แบบอ้าวว แก(เรียกชื่อเรา) อีนี่วิ่งแทบไม่ทัน พอนึกได้ก็เสียดายว่าทำไมตอนนั้นไม่มอง ไม่จำหน้าเค้านะ เพราะมหาลัยกว้างคนก็เยอะโอกาสเจอกันคงยากแน่ๆ เพื่อนบอกว่าตอนเราเดินมาพี่เค้าก็ถ่ายรูปเสร็จแล้ว ยืนขึ้นหันมาทางพวกเราเดินด้วย
ไม่รู้ว่าเค้าจะเข้ามาอ่านมั้ย เค้าจะกลัวเรารึปล่าว แต่ไม่ได้มีจุดประสงค์ไม่ดีเลยนะคะ แค่อยากรู้ว่าเค้าอยู่มอเดียวกับเรามั้ย อยู่คณะอะไร
เชื่อเรื่องโลกกลมมั้ย?ตามหาตากล้องยิ้มน่ารักคนนั้น ที่ตลาดนัดเปิดท้ายมข
วันอาทิตย์ที่ผ่านมามอขอนแก่น จะมีตลาดนัดที่นักศึกษาจะรู้จักกันดี เรียกว่า ตลาดนัดเปิดท้าย จัดที่หอกาญจน์ ช่วงเย็นประมาณ2ทุ่ม เราเลยไปตลาดกับเพื่อนเพราะจะไปซื้อกระโปรงพลีทยาวรอหน้าหนาว555 วันนี้คนเยอะมากกก เราสูงไม่ถึง 160ซม เรียกเตี้ยก็ได้ค่ะ555 เลยโดนเบียด เดินๆอยู่ก็เห็น ผชคนนึงเดินอยู่ข้างหน้า สูงประมาณ170กว่าถึง180ซม.ใส่เสื้อยืดลายขวางข้างบนสีขาวข้างล่างสีครามๆ สะพายกล้องมาด้วยตัวนึง เค้ามากับเพื่อนผช2คน คนนึงใส่เสื้อสีแดง ตัวเล็กกว่าเค้านิดนึง คิดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่ปี2ไม่ก็ปี3อ่าคะ ตอนนั้นเค้าพูดถึงเรื่องอัพโหลดภาพเป็นไฟล์ jpg ประมาณนี้ เดินไปพักนึงเหมือนเค้าจะแยกไปอีกทาง เดินไปจนสุดซอยพอจะกลับถึงเห็นว่าเค้าเดินตามหลังเรามา เขินมากก ได้เห็นหน้าชัดๆสักที เพราะเราสายตาสั้นพอสมควร คุยกับแม่ค้านานไปหน่อยย หันมาอีกทีเค้าหายไปแย้ว เราเลยก็เดินกลับมาทางเดิม แต่เราก็ยังมองหาเค้าเรื่อยๆ คราวนี้!!เค้ามายืนตรงหน้าเราเลยค่ะ เหมือนเพื่อนเค้าจะเดินตามมาทีหลัง เค้ายิ้มอีกแล้ว ยิ้มน่ารักด้วยยย
ไม่รู้ว่าเค้าจะเข้ามาอ่านมั้ย เค้าจะกลัวเรารึปล่าว แต่ไม่ได้มีจุดประสงค์ไม่ดีเลยนะคะ แค่อยากรู้ว่าเค้าอยู่มอเดียวกับเรามั้ย อยู่คณะอะไร