แอบชอบผู้ชายอายุเยอะกว่า ทั้งๆที่เขาไม่ใช่สเปคเราเลย

คือตอนทตอนนั้นเราอายุแค่16 ชอบผู้ชายอายุ34 ฟังแล้วอาจจะดูแปลกๆนะคะ แต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึกเข้าเรื่องเลยนะคะ คือช่วงนั้นคือช่วงปิดเทอมอยู่ระหว่างเดือนเมษาเราก็เล่นเฟสบุ๊กปกติของเรา fbมันจะมีแนะนำเพื่อนเราเลยกดเข้าไปดูเราเจอเฟสเขาเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะไม่ใช่สเปคไม่ชอบ!! พอวันต่อมามันก็ขึ้นแนะนำเพื่อนอีกเราเลยเลื่อนออกไม่สนใจเหมือนเดิม พอวันต่อมาก็ขึ้นมาอีก เราเลยตั้งสินใจแอ๊ดไปเพราะถ้าไม่แอ๊ดคงขึ้นคนเดิมมาอีก เขารับแล้วเขาก็ทักเรามาว่า เขา:มีแฟนเป็น....รึเปล่า (เพราะเขาจะไม่คบหรือคุยกับแฟนเก่าคนที่ทำงานสายเดียวกัน) เรา:ไม่ค่ะ เขา: อ่อ แล้วชื่ออะไร เรา: อ ค่ะ พี่ละคะ เขา: ก แล้วอยุ่จังหวัดไหน เรา: อุดรคะ เขา: โห ไกลเลย เรา:ค่ะ จากนั้นเขาก็ขอไลน์เรา เเล้วก็จบการสนทนาไปเลย พอมาเดือนตุลา เขามาจัดงานที่จังหวัดเราเขาเลยทักเรามา เราได้คุยกันมากขึ้นได้รุ้จักกันมากขึ้น คุยกันไปเรื่อยๆๆจนเรารู้สึกชอบเขา พอวันที่เขามาจัดงานเราก็ไปดูนะเเต่ไปแอบดูอ่ะเพราะตอนนั้นกำลังรักษาสิวอยุ่ไม่อยากให้เขาเจอเราในสภาพนั้นพอเราได้เจอเขาเรายิ่งชอบเขามากขึ้น เรามาเป็นพิธีกร เขาพูดเก่งและน่าฟังมากอายุเยอะแต่หน้าอ่อนมากอายุห่างจากแม่เราแค่ 3 ปีเอง (ทำไมกูตลกตัวเอง) พองานจบเขาก็ไลนมาถามว่าทำไมไม่มาหาเลยละเราก็บอกว่า ไม่ว่าง พอผ่านไปอีกไม่นานเขาก็มาใหม่เราเลยตั้งสินใจออกไปเจอเราไปนั่งดื่มด้วยกันรวมกับเพื่อนของเขาด้วย วันนั้นเราพักกับเขา(แรดวะ) พอหลังจากนั้นเราก็กลับบ้าน เขาก็ไปทำงานต่ออีกวันแล้วกลับบ้านเขาที่กทม. แล้วเดือนพฤศจิกกาเขาก็มาใหม่แต่ ไม่ได้มาอุดรนะไปทำงานที่ลาว เขาบอกว่าจะเเวะอุดรนะมาหาด้วยเราก็เลยบอกว่าโอเค  แล้วพอวันที่23พ.ย เราบอกว่าไม่ว่างไม่ได้ออกไปนะ เขาบอกว่าโอเค แล้วก็จบการสนทนาเลยดูเหมือนเขาจะโกดๆเราอยุ่ที่พูดแล้วไม่มา เราเลยทักไปว่า 24พ.ยว่างนะวันเกิดอ พอดีเราออกมาเจอเขาเขาไปทำงานที่ลาวกับเพื่อนแต่เพื่อนกลับกทม.แล้วเขาจะกลับทีหลังเราบอกเขาว่าเดือนพฤษภาจะไปฝึกงานที่กทม.นะ พอหลังจากนั้นเขากลับบ้านที่กทม.เราก็เลยส่องเฟสส่องไลน์เขาตลอดเราเริ่มคุยกันนน้อยลงแทบจะไม่ได้คุยเลยก็ว่าได้ พอเราไปส่องเฟสเราเจอผญ.คนนึ่งคะเขาอาจจะคุยกันหรือเจอกันเเล้วเราเสียใจมากคะเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้เราไม่มีสิทอะไรในตัวเขาเพราะเราไม่ได้เปนอะไรกัน  เราพยายามตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้ทำได้มากสุดแค่ไม่ส่องเฟส พอผ่านมาเราต้องไปฝึกงานที่กทม. เดือนพฤษภา เราไปกทม.แล้วเราไม่บอกเขาเขาเลยทักเฟสทักไลนมาถามว่า เขา:มากทมเหรอทำไมไม่บอก เรา:ต้องบอกหรอ เขา:บอกสิ เรา:ไม่รุ้จะบอกไปทำไมเราไม่ได้คุยกันนานเเล้ว เขา:โอเค ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก หลังจากนั้นเราก็ลบเฟสแล้วบล๊อกไลนเรา  เราทำใจไม่ได้ที่เขาลบเรา (อารมณ์เด็กๆ) เราเลยทักไลนเขาไปแต่เขาไม่ตอบเราเลยบล็อกไลนเขากลับ พอผ่านมาหลายเดือนในช่วงเดือนกันยาเราเลยตัดสินใจทำตามใจตัวเองเราาแอ๊ดเขาไปแต่ตอนที่แอ๊ดไปเราเล่นเฟสใหม่เขาก็รับ  เราทักไปก่อน เรา.พี่...
เขา: อ้าวนึกว่าใคร หน้ากลมๆ
เรา: ทำไมหาไลนพี่ไม่เจอเลย
เขา: เอาไอดีมา ทักไปแล้วนะเจอยัง
เรา: ไม่คะไม่เจออะไรเลย (คิดในใจกูบล็อกไงเหมือนบล็อกกู)
เรา: ไม่เปนไรคะ
จบการสนทนา**
เราก็เลยปลดบล็อกไลน์เขาแต่ไม่ได้ทัก แต่ไปเม้นรูปหลายสาวเขาแทน
พอมาเดือนตุลาปีนี้2559 เขาทักไลนเรามาว่าตกงานเดือนนึงจะมาอุดรมาหาด้วย  วินาทีนั้นเราดีใจมากไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก เราก็คุยกันคุยๆหายๆ แต่ส่วนมากเราจะทักไปคุยก่อนตลอด((เราคิดว่าถ้าเขาไม่ชอบเราไม่เปนไร เขาคือความสุขของเราถึงเราจะไม่ใช่ความสุขของเขาก็เถอะ ขอชอบอยุ่แบบนี้ชอบแบบปลงๆเเบบไม่หวังที่จะได้คบเปนแฟน)) เขา:ส่งรูปมาดูหน่อยตอนนี้ทำอะไร
เรา; ไม่คะ เคยส่งให้ดูแล้วเมื่อก่อนไปดูดิ หรือลบแล้ว
เขา:อยุ่ในคอม  
เเล้วเขาก็ส่งเพลง Photograph มาให้
เรา: ฟังเเล้วไม่รุ้ความหมาย แต่ฟังดูเศร้าๆเนอะ
เขา; ใช่ เศร้า (เขาก็เลยส่งเพลงที่มันแปลไทยมาให้)
เขา: เก็บความรักไว้ในรูปถ่ายจนกว่าเราจะพบกัน (ความหมาย)
เรา: (ส่งรุปที่เคบถ่ายคู่กับเขาไป) แล้วบอกว่าแล้วเมื่อไหร่จะได้พอ
จากนั้นก็คุยกันเรื่อยๆ ถึงตี2 แล้วก็จบการสนทนาจนถึงวันนี้ยังไม่ได้คุยกันเลย 23 ตุลา  (แต่เขาบอกว่าจะมาหลัง26 ตุลา )   ขอบคุณที่อ่านนะคะปกติเราจะไม่ได้ตั้งกะทู้เท่าไหร่แต่วันนี้ที่มาทั้งเพราะว่างและเหงามากคะปิดเทอมเพื่อนไม่ว่างสักคนไม่รุ้ไปทำอะไรกันหมด #เหงา