เป็นลม ด้วยสาเหตุโง่ๆ

1. ตอนอยู่ประถม เคยไปถอนฟันที่ รพ. แล้วมีเด็กคนนึงกลัวร้องไห้เสียงดังมาก จนเรารู้สึกกลัว คือกลัวว่าเค้าจะเจ็บ กลัวว่าเราจะเจ็บแบบเค้า ทำให้เราเป็นลม เป็นลมแบบวิ๊งๆ ยืนไม่ได้ ไม่ได้แบหมดสตินะ
2. ตอนไปหาหมอผิวหนัง เพราะเราเป็นแผลที่ขา หมอก็อธิบานรายละเอียด การรักษา เปิดรูปแผลต่างๆ ให้ดู อธิบายแผลต่างๆ ให้ฟัง ฟังจนเรารู้สึกกลัว แต่ดีที่ครั้งนี้ฉีดยาที่แผลแล้ว ออกมาหน้าร้านหมอ เป็นลมจ้า ไม่ได้เป็นลมจากการกลัวเข็มนะ  เป็นลมจากการกลัวที่หมออธิบายให้ฟัง บ้าเปล่า??
3. ตอนไปถอนฟัน ตอนโต น่าจะอยู่ ม.4 เอาอีก เป็นลมอีก แต่ครั้งนี้ถอนแล้ว ระหว่างกลับบ้านเป็นลมจ้า เป็นลมจากการกลัวเจ็บแผล แบบนึกคิดไปว่าแผลตอนนี้จะเป็นยังไง เลือด ออก. คิดๆ สารพัด
4. ตอนไปเยี่ยมคนที่ รพ. ตอนนั้น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะกลัวหรืออะไร เข้าไปในห้องผู้ป่วยรวมสักพัก เป็นลม เหงื่อแตก ตัวเหลือง คือแต่จิตใจตอนนั้นไม่ได้คิดว่าอะไรนะ แค่ฟังคนเค้าเล่าอาการคนไข้ให้ฟังเท่านั้นแหละ  เป็นลม


คือ ณ ตอนนั้นเริ่มรู้ละว่าตัวเองจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย ที่ไป รพ. หรือเจออุบัติเหตุระหว่างทาง หรือ อะไรที่เกี่ยวกับ ความเจ็บ ความป่วย  เอาละ ใจเต้น หวิวๆ เหงื่อแตก จะเป็นลม ยืนไม่ได้ ต้องนั่งยอง ตัวเหลือง ตาลาย

ปัจจุบัน อายุ22 ยิ่งรู้ว่าตัวเป็นแบบนี้ ยิ่งเป็นหนักไปใหญ่ คือแค่เจอคนที่มีผ้าพันแผล หรือแค่พูดว่าจะไป รพ ใจมันก็เต้นแรงแล้ว หรือใครเล่าอะไรให้ฟังเกี่ยวกับแผล ความเจ็บ จะใจสั่นขึ้นมาทันทีเลย

คือมันมีทางแก้มั้ยอ่ะ อาการแบบนี้ เบื่อตัวเองมากเลย

ใครเป็นบ้าแบบเราบ้าง เราว่าตอนนี้เราหนักมาก


ใครมีวิธีแก้บอกหน่อยน้าาา (คือทุกครั้งพยายามจะไม่คิด แต่แค่คิดไป วิเดียว ใจมันก็ไม่ดีแล้ว )