อยากรู้ว่าจะโต้ตอบหรือจำทำเป็นไม่ได้ยินแล้วรีบเดินหนีไปคะ
พอดีเจ้าของกระทู้ได้ไปเดินซื้อของ ณ ที่แห่งหนึ่งพอดีเห็นต้มซุปเปอร์ (ต้มยำเท้าไก่) เลยอยากจะลองซื้อดูมีบทสนทนาคร่าวๆตามนี้คะ
เรา : ขายยังไงคะ
พ่อค้า (ลูกชายหรือลูกจ้างไม่แน่ใจ) : เอาใส่ถุงหรือใส่ถ้วยครับ (พูดจาดีมาก )
เรา : ถุงนึงจะมีประมาณกี่ชิ้นคะ (เราถามเพราะถ้าให้น้อยเราจะสั่งพิเศษคะ )
พ่อค้า : มีประมาณ 6 ชิ้นครับ
ทันใดนั่นเสียงป้าที่เป็นแม่ค้าที่ยืนข้างๆพ่อค้าก้อดังขึ้นมาทันที
แม่ค้า (อายุราวๆ 50 กว่า) : อะไร! กี่ชิ้นยังไง ? จะบอกได้ไงว่าถุงนึงมีกี่ชิ้น สีหน้าแกเหมือนไม่พอใจนิดๆ (คือเหมือนเขาฟังไม่ได้ศัพท์แล้วก้อมาพูดจาแป๊ดๆใส่อันนี้เราก้องงมากเป็นอะไรของแก) หรือเวลาแกตักใส่ถุงแกไม่นับจำนวนก้อไม่รู้นะ
เรา : รีบเดินหนีไม่อยากซื้อแล้ว
เรา : ได้ยินเสียงแม่ค้าพูดลับหลังเหมือนด่าอะไรซักอย่าง ที่ได้ได้ยินชัดๆคือคำว่า "จะบ้าหรือเปล่า" คำอื่นๆไม่ชัดก้อคงด่าเราแหร่ะ
เราเลยหันไปดูว่าด่าเราหรือเปล่าหรือคุยกับใคร ปรากฏว่ายังเห็นเขามองตามเราอยู่ พอเขาเห็นเรามองกลับไปเขาก้อรีบหันไปทางอื่น
แค่นั่นแหร่ะ เราหยุดมองเขากลับทันทีแร้วก้อพูดตะโกนกลับว่า
เรา : เป็นแม่ค้าแล้วพูดจาแบบนี้ คงขายของได้หรอกนะ !
ร้านข้างๆก้อพากันมองกันใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเราก้อเดินไปทางอื่น เขาก้ออายุเยอะแล้วนะ
ถ้าเขายังไม่หยุดคงมีหวังได้พูดจาด่า ขึ้น เมิง กุ กับเขาแน่ ทั้งที่มันก้อไม่สมควรอะนะถ้าจะใช้คำนี้กับคนที่เป็นรุ่นแม่อ่ะ แต่มันเหลืออดจริงๆ
เด๋วนี้เป็นไงไม่รู้เจอแม่ค้าพูดจาไม่ค่อยดีใส่ต้องสวนกลับเสมอเลย ต่างกับเมื่อก่อนที่พยายามทำหูไม่ได้ยิน และจะหลีกเลี่ยงเสมอ
ถ้าคุณเจอแม่ค้าพูดจาไม่ดีลับหลังเรา หลังจากไม่ซื้อของคุณจะทำยังไงคะ
พอดีเจ้าของกระทู้ได้ไปเดินซื้อของ ณ ที่แห่งหนึ่งพอดีเห็นต้มซุปเปอร์ (ต้มยำเท้าไก่) เลยอยากจะลองซื้อดูมีบทสนทนาคร่าวๆตามนี้คะ
เรา : ขายยังไงคะ
พ่อค้า (ลูกชายหรือลูกจ้างไม่แน่ใจ) : เอาใส่ถุงหรือใส่ถ้วยครับ (พูดจาดีมาก )
เรา : ถุงนึงจะมีประมาณกี่ชิ้นคะ (เราถามเพราะถ้าให้น้อยเราจะสั่งพิเศษคะ )
พ่อค้า : มีประมาณ 6 ชิ้นครับ
ทันใดนั่นเสียงป้าที่เป็นแม่ค้าที่ยืนข้างๆพ่อค้าก้อดังขึ้นมาทันที
แม่ค้า (อายุราวๆ 50 กว่า) : อะไร! กี่ชิ้นยังไง ? จะบอกได้ไงว่าถุงนึงมีกี่ชิ้น สีหน้าแกเหมือนไม่พอใจนิดๆ (คือเหมือนเขาฟังไม่ได้ศัพท์แล้วก้อมาพูดจาแป๊ดๆใส่อันนี้เราก้องงมากเป็นอะไรของแก) หรือเวลาแกตักใส่ถุงแกไม่นับจำนวนก้อไม่รู้นะ
เรา : รีบเดินหนีไม่อยากซื้อแล้ว
เรา : ได้ยินเสียงแม่ค้าพูดลับหลังเหมือนด่าอะไรซักอย่าง ที่ได้ได้ยินชัดๆคือคำว่า "จะบ้าหรือเปล่า" คำอื่นๆไม่ชัดก้อคงด่าเราแหร่ะ
เราเลยหันไปดูว่าด่าเราหรือเปล่าหรือคุยกับใคร ปรากฏว่ายังเห็นเขามองตามเราอยู่ พอเขาเห็นเรามองกลับไปเขาก้อรีบหันไปทางอื่น
แค่นั่นแหร่ะ เราหยุดมองเขากลับทันทีแร้วก้อพูดตะโกนกลับว่า
เรา : เป็นแม่ค้าแล้วพูดจาแบบนี้ คงขายของได้หรอกนะ !
ร้านข้างๆก้อพากันมองกันใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเราก้อเดินไปทางอื่น เขาก้ออายุเยอะแล้วนะ
ถ้าเขายังไม่หยุดคงมีหวังได้พูดจาด่า ขึ้น เมิง กุ กับเขาแน่ ทั้งที่มันก้อไม่สมควรอะนะถ้าจะใช้คำนี้กับคนที่เป็นรุ่นแม่อ่ะ แต่มันเหลืออดจริงๆ
เด๋วนี้เป็นไงไม่รู้เจอแม่ค้าพูดจาไม่ค่อยดีใส่ต้องสวนกลับเสมอเลย ต่างกับเมื่อก่อนที่พยายามทำหูไม่ได้ยิน และจะหลีกเลี่ยงเสมอ