เราก้ออยากจะรู้นะว่าเรารักญาติของตัวเองได้ยังไงเพราะเขาคนนั้นคือลูกพี่ลูกน้องของเรา พี่เขาเป็นผู้ชายที่สูงมากพอสมควร แต่ก้อไม่ได้หล่มากเทาไหร่หรอก เรารู้สึกปลื้มพี่เค้าตั้งแต่เด็กเลยแหละ พี่เขาไม่ใช่คนดีอะไรหรอกนะ เรียกได้ว่าเกเรเลย แต่พี่เขาเป็นคนพูดจิงทำจิง เรารู้สึกชอบพี่เขามากกระทั่งไม่ชอบให้พี่เขาพูดถึงผู้หญิงคนไหนเลย เราเคยทะเลาะกับพี่เขาด้วยเรื่องแฟนพี่เขาด้วย เราจำไม่ได้หรอกส่าพูดอะไรให้พี่เข้าโกดแต่เราเป็นคนพูดตรงๆ เลยชอบทำให้เราทะเลาะกันบ่อยๆ ครั้งนั้นเราจำได้แม่นเลยว่าพี่เขาโกดจนพูดออกมาว่า "อย่าให้กูเห็นล่ะกันว่ามีแฟนบ้าง" เเต่เราไม่สนหรอกก้อคนที่เราชอบอยู่ตรงหน้าเรานี้หว่า แต่ความห่างไกลมันมักทำให้เราคิดถึงพี่เขามากเลย เรากับพี่เขาอยู่คนล่ะจังหวัดแต่เราไปหาพี่เขาบ่อยๆเพราะไปกับครอบครัว เราสองคนไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่หรอก ไปหากันทีไรพี่เขาไม่ค่อยจะอยู่บ้านแถมเวลาคุยกันนี้นะ แถบจะนับประโยคได้ เราแคร์ความรู้สึกพี่เขามากจิงๆ เราร้องไห้ให้พี่เขาบ่อยมากเพราะเราน้อยใจเขา แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราชอบพี่เขาแค่ไหน มีแต่คนที่สนิทแหละที่รู้เพราะเราอยากระบายบ้าง แต่ตอนนี้เราก้อคิดนะว่าเราอาจจะไม่ได้ชอบพี่เขาก้อได้ อาจจะแค่อยากมีพี่ชายกับเขาสักคน ที่เป็นห่วงและดูแลเราได้ แต่แล้วเมื่อตอนปีใหม่ที่ผ่านมา เรากับพี่เขาเริ่มคุยกันมากขึ้น พี่เขาถามว่าเรียนไปไงบ้าง แล้วเรียนต่อที่ไหน ยังไง (เราพึ่งอยู่ม.4) มันเลยทำให้เรายิ่งคิดเข้าข้างตัวเองมากกว่าเดิม55555 เวลาเราเจอกันเราก้อชอบกวนตีนใส่พี่เขาแล้วเขาก้อกวนเราตอบสนุกมากกกก แต่ตอนนี้เราคิดว่าเราพยายามไม่คิดไปมากกว่าพี่น้อง แต่มันทำใจยากมากเลย มันเรียกว่ารักหรือว่าอะไรกันแน่ เราถามตัวเองมาตลอด😂😂😂
อันนี้เรียกรักใช่มั้ย??