แฟนเรา เลิกกะเรา ไปคบคนใหม่ 1 เดือน แล้วเลิกกันกลับมาอยู่กับเรา แต่คนใหม่ ไม่ยอมหยุด ใครเคยเจอบ้างครับ

เรื่องมีอยู่ว่า

เรากับแฟนครับ
คบกันมา 3 ปีครับ
รักกันมากครับ
ทะเลาะกัน เลิกกัน มีเป็นระยะ
แฟนเราเป็นคนอารมณ์โวยวาย ขี้วีน พอทะเลาะ นิดหน่อย ก็เป็นเรื่องใหญ่โต ทุกครั้ง

ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เลิกกัน เธอก็มีคนมาจีบนะ แต่เราก็จะไปง้อ ๆ ก็จะกลับมาทุกครั้ง

จนล่าสุด เมื่อปลายเดือน กค. ที่ผ่านมา
ก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม ละตัดสินใจเลิกกัน (อีกครั้ง)

เราก็พยายามใจแข็งครับ ตั้งใจจะเลิกจริง เพราะอยู่ก็ทรมานเปล่าๆ ไรงี้
ผ่านไป 2 ทิด แฟนเรา อันเฟรนด์ใน FB แต่คงลืม ใน IG

เราบังเอิญเข้าไปเห็น IG อัพรูป ว่ามีแฟนใหม่ ประกาศกันอย่างชัดเจน ว่า "นี่แฟนนะ"

แฟนใหม่ที่ว่า เป็น เพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เป็นรุ่นพี่ที่นับถือกัน
ประมาณว่า
"ความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ หนุ่มสาวได้มาพบกันในคืนร้าวราน"

วันที่ เราเลิกกัน แฟนก็โทรไปหาเพื่อนเก่า เพราะก็เสียใจ อยากไปนั่งคุยกัน
ประจวบกับ บักผู้ชาย (นามสมมติ) ก็เลิกกะภรรยาเขามาเหมือนกัน

ด้วยความที่มีความเคารพนับถือกัน  แฟนเรานี่ล่ะ ที่ไปชวนเขาเข้ามา
"มาคบกันมั้ย" อะไรทำนองนั้น

ความรักหวานชื่นครับ ผ่านไป 1 สัปดาห์ ก็มารับกันทุกวัน เสาร์ทิตย์ไปเท่ว ตจว.ทุกวัน (ไปเช้าเย็นกลับ)
สัปดาห์ที่ 2 มารับกันทุกวัน เสาร์ทิตย์ไปเท่วกัน (ไปเช้าเย็นกลับ)

ผมเริ่มครับ เริ่มรู้สึกว่า ขาดเธอไม่ได้ เริ่มทรมาน เลยตัดสินใจ ไปง้อดีกว่า
อยากได้วันเวลาดี ๆ กลับคืนมา ทะเลาะกัน มีบ้าง แต่ไม่ได้ทำให้รักกันน้อยลง
(ขออนุญาต ไม่สปอยล์ ความรู้สึกนี้นะครับ คือ อยากกลับมารักกันเหมือนเดิม จริงๆ เหมือนทุกครั้งที่เลิกกันไป ละก็กลับคืนมา)

ผมเริ่มง้อครับ ตามง้อ ตามตื๊อด้วยวิธีของผม เพราะเอาจริงผมก็รู้ใจเธอนะ ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร
ผ่านไป 1 สัปดาห์ครับ ................... เธอไม่เอาครับ เธออยากตัดใจ
ผ่านไป 2 สัปดาห์ครับ ................... เธอเริ่มลังเล ละบอกว่า รักเรามาก ตัดใจไม่ได้
สัปดาห์ที่ 3 เธอคุยกับเราครับ ว่าถ้ากลับมาจะเป็นยังไง จะรักกันแค่ไหน จะมีปัญหาอะไรอีกมั้ย จะอะไร ยังไง คุยกันมากมายมหาศาล
เธอเริ่มให้ผมไปรับส่ง (บางวัน แฟนใหม่ ก็มารับ ผมก็แห้วไปตามระเบียบ)
สัปดาห์ที่ 4 เธอตกลง จะกลับมาอยู่กะเราครับ เพราะเธอก็รู้สึกว่าอยู่กับเรามีความสุข เป็นตัวของตัวเอง (แน่ละสิ อยู่กันมา 3 ปีเต็มๆ กับ แค่คนที่นับถือกันมา ขนาดพูดจากัน ยังมีแต่ความเกรงใจ และมารยาท เช่น "พี่คะ" , "น้องครับ" , "หนูอย่างนั้น หนูอย่างนี้"  ซึ่งปกติ อยู่กับเรา พูด กรุเมิง กัน)

สัปดาห์ที่ 5 เริ่มไปกะเรามากขึ้น เช้าเราไปรับ เย็นเราไปส่ง (บางวันเหมือนเดิม) แต่ วันที่ไปกับ บักผู้ชาย จะรายงานเราตลอด ว่าไปไหน อยู่ไหน ยังไง กลับตอนไหน ทำอะไร คือ บอกตลอดให้เราอุ่นใจ
สัปดาห์ที่ 6 เริ่มไปกะเราทุกวัน กลับกะเราทุกวัน เสาร์ทิตย์ไปเที่ยวกะเรา
สัปดาห์ที่ 7-8 อยู่กะเราทุกวัน เสาร์อาทิตย์ไปต่างจังหวัด ค้างคืนกะเรา กลับมาใช้ชีวิต แบบแฟนที่รักกันมากกว่าเดิม ที่เคยคบกันอีก

แต่.................................................................................
เธอไม่มีความสุขครับ เพราะอะไร เหรอ????

เพราะตลอดมา เธอไม่กล้าบอก บักผู้ชาย ครับ ว่า เธอมีเรา เธอกลับมาอยู่กะเรา
เธอโกหก บักผู้ชาย ว่าติดธุระบ้าง ไปกับพี่ที่ทำงานบ้าง ติดงานบริษัทบ้าง ไม่สะดวกต้องรีบกลับบ้าง
ไป ต่างจังหวัดกับเรา ก็ต้องโกหกอีกฝ่าย ว่า ไปทำงาน ต้องพยายามหารูปมายืนยัน ว่าทำงานจริง (รูปก็พยายามหาที่เนียนๆมา)

ในทุก ๆ วัน เธอจะต้องโทรหา บักผู้ชาย วันละ 2-3 รอบ ทั้งโทรเสียง หรือ โทรเห็นหน้า แล้วแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย

ผ่านไปอีก 3 สัปดาห์ เธอไม่เจอกับ บักผู้ชาย เลยสักวันนะครับ เพราะ เธออยู่กับผม ตลอดเลย ผมไปส่งกลับบ้าน ก็ดึกๆ แล้ว เช้าก็ไปรับมาทำงาน

  
สัปดาห์ที่ 11 เธอตัดสินใจบอกเลิก กับบักผู้ชายครับ โดยโทรไปบอก ว่า ไม่ได้เจอกัน 3-4 สัปดาห์แล้ว คิดว่า ใจมันไม่ได้รัก ไม่ได้มีความผูกพัน
คนไม่ใช่ ยังไงมันก็ไม่ใช่

ที่เธอไม่กล้าบอก ตรง ๆ ว่ากลับมามีเรา เพราะเธอคิดว่า บักผู้ชาย เป็นคนดี ไม่ได้ทำอะไรผิด และเธอเป็นคนไปชวนเขาเข้ามาเอง สงสารเขา ไม่ควรให้เขาต้องเจ็บ

เธอเลยเลือกใช้เหตุผลที่มันซอฟท์ ๆ ครับ

สิ่งที่เกิดขึ้น คือ เธอไม่กล้าเปลี่ยนสเตตัสในไลน์ เธอไม่ยอมลบรูปที่หวานชื่นในเฟส (ช่วง 2-3 สัปดาห์ที่คบกัน) เธอไม่ยอมทำอะไรที่จะกระทบจิตใจของ บักผู้ชายเลย

ปํญหาตามมาถึงปัจจุบัน คือ บักผู้ชาย ไม่หยุดสิครับ ตามเสียใจ ร้องไห้ ฟูมฟาย ตามง้อ ตามโทร ตามไลน์ ทั้งวัน ไม่มีหยุด  เพราะคิดว่า แฟนเรายังไม่ได้มีใคร และคิดว่าจะตามกลับมา

แฟนเรามีข้อดี คือ เวลามีะไร ก็จะเล่าให้เราฟังครับ เราเลยรู้ความเป็นมาเป็นไป อยู่เรื่อยๆ

ปัญหาของเรามีอยู่ว่า
1. ด้วยความนับถือ บักผู้ชายคนนี้มากสุดชีวิต จะไม่ยอมทำร้ายให้เขาเสียใจ ก็เลยต้องทำทุกอย่างแบบซอฟท์ๆ เพื่อรักษาน้ำใจ และคิดว่า ถ้าไปแบบนี้เรื่อย ๆ บักผู้ชาย ก็จะค่อย ๆ หายไปเอง ....... มันใช่เหรอครับ
2. การยืนยัน ไม่เปลี่ยนสเตตัส ในไลน์ (ขึ้นเป็นชื่อ คู่กัน 2 คน) และการยืนยันไม่ลบรูปในเฟส เพราะจะเป็นการทำร้าย บักผู้ชาย .... มันใช่เหรอครับ
3. ตลอดเวลาที่คุยกัน ผมจะแตะต้อง บักผู้ชายไม่ได้เลย เพราะพูดถึงเมื่อไหร่ ก็จะไม่พอใจผม เพราะเหตุผลว่า หยุดทำร้ายเขาได้แล้ว .... มันใช่เหรอครับ

จริง ๆ เนื้อหามันมีรายละเอียดมากกว่านี้เยอะครับ แต่ผมก็พยายามเล่าในส่วนที่เป็นหัวข้อหลักๆ
ทุกวันนี้ผมต้องทนอยู่กับอะไร ผมได้ความรักของแฟนผมมา ผมได้ตัวและหัวใจของแฟนผมมา แต่ผมกลับไม่ได้การยอมรับนับถือ ที่ควรมีต่อตัวผมกลับมา แต่กลับรับรู้ได้ว่า เธอยอมรับนับถือ ในตัวคนอื่นมากกว่าเรา

ผมพบว่า หลาย ๆ คนก็เจอเคสแบบผมเหมือนกัน ทุกคนก็ทรมาน อยู่ บนความสุขของตัวเอง

เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ มีความเห็นยังไงบ้างกับเรื่องที่เกิดขึ้นครับ และนี่มันคืออะไร ที่ผมต้องเจอ
ผมควรทำตัวยังไง (แต่ถ้าบอกให้เลิก ผมทำไม่ได้ครับ)
สิ่งที่ผมทำอยู่ คือ การทนไปเรื่อย ๆ ครับ ทนปิดหู ปิดตาข้างนึง เก็บความสงสัย เก็บความรู้สึก แกล้งไม่สนใจ แกล้งนิ่ง
รอวัน ที่อะไร ๆ กับอีกฝ่าย จะหยุดไปแบบถาวร

เหรอครับ