มีใครเคยรู้สึกเฉยๆกับแฟนตัวเองมั่งมั้ยคะ ? เฉยๆแบบที่ไม่น่าจะเรียกว่าอิ่มตัว เพราะรู้สึกตั้งแต่เดือนแรกที่คบกัน จนตอนนี้จะปีแล้วค่ะ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าแฟนเราจัดเป็นคนนิสัยดีคนนึงเลยค่ะ เหล้าไม่กิน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน ไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย อยู่กับครอบครัวตลอด ติดบ้าน
ส่วนเราเคยเป็นคนที่ติดเพื่อนมากๆค่ะ ตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆเคยโดนแฟนที่คบตั้งแต่มัธยมทิ้ง หลังจากนั้นก็อยู่แต่กับเพื่อนตลอด เพื่อนชวนไปไหนไปหมด
กินเหล้าปาร์ตี้ทุกวัน อยู่แต่กับเพื่อนมา3ปี จนได้มาคุยกับเค้าแล้วตกลงคบกันค่ะ ตอนคุยกันมันโอเคทุกอย่าง จนคบกันวันแรก เราทะเลาะกับเค้าเรื่องที่เราไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วหลังจากนั้นก็ทะเลาะกันทุกวันเกือบๆเดือนค่ะ เราขี้เกียจทะเลาะเลยปฏิเสธทุกคำชวนเวลามีใครชวนไปไหน แบบหักดิบเลย กลายเป็นคนที่อยู่ติดห้องและตัวติดเค้าตลอด เราเคยเป็นคนอารมณ์ดีมาก ไม่ค่อยหงุดหงิดใคร แต่ช่วงคบกันได้ประมาน3เดือนเราหงุดหงิดเค้าหนักมาก บางทีก็ไม่มีเหตุผลด้วยค่ะ เคยคิดทบทวนเหมิอนกันว่าหงุดหงิดทำไม แต่คิดเท่าไหร่ก็ไม่ได้คำตอบ แล้วก็หงุดหงิดใส่เค้าบ่อยๆมาตลอดจนถึงตอนนี้ เรื่องที่เรามักจะมีปัญหากันตลอดคือเวลาที่มีเพื่อนชวนเราไปที่ไหนซักที่ เช่นชวนไปกินข้าว เดินตลาดนัด เค้าจะเหมือนไม่ค่อยพอใจค่ะ แบบจะถามขึ้นมาเลยว่า เพื่ออะไร จำเป็นป่ะ ? ซึ่งเวลาเราได้ยินคำนี้คือหงุดหงิดมาก แล้วก็จะทะเลาะแบบไม่จบจนขี้เกียจพูดและเงียบไป และอีกเรื่องก็คือ เค้าเป็นคนไม่เปิดรับคนอื่นเลยค่ะ นอกจากครอบครัวเค้าและตัวเรา เวลาเจอหน้าเพื่อนเราคือไม่มียิ้มไม่มีทักทายเลยค่ะ เราพยายามชงมุขให้ตลอด เพื่อนเราก็เฟรนลี่มากๆ เค้าก็ไม่ยุ่งค่ะ แต่เรื่องอื่นก็ไม่เป็นปัญหาอะไรนะคะ เค้าตามใจเรามาก หาข้าวหาน้ำให้กิน ทำอาหาร ล้างจาน ทำความสะอาดห้อง เราอยากไปไหนก็พาไป (แต่ต้องไม่มีคนอื่น) ดูแลเราได้ดีมากๆ ทุกวันนี้ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกัน เพราะเราจะตัดสิ่งที่จะทำให้เกิดปัญหาทิ้งไปหมด แต่มันเกิดคำถามในใจ กับความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้อยู่ ซึ่งมันเป็นตั้งแต่แรกๆที่คบกันเลย เราเหมือนจะเฉยๆกับเค้า บางทีเราขี้เกียจคุย ขี้เกียจเจอ ขี้เกียจมองหน้า แล้วตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนถึงวันนี้ เค้าจะพูดกับเราตลอดเลยค่ะ ว่าเค้ารู้สึกว่าเราไม่รักเค้าจริงๆ เค้าบอกว่ามันรู้สึกว่ารักแบบเต็มๆแค่ช่วงแรก สั้นๆไม่ถึงอาทิตย์แล้วหลังจากนั้นคือเค้ารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าค่ะ ตอนนี้อึดอัดแบบบอกไม่ถูก มันเหมือนกับว่าคบไปวันๆ เพราะเราก็ไม่ได้คิดอยากจะมีใครใหม่อะไรอยู่แล้ว มันเหมือนเป็นการคบแบบเฉยๆ รู้แค่มีสถานะ แต่ความรู้สึกไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยค่ะ มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ? มันผิดปกติรึเปล่า? เราควรจะปรับทัศนคติเราตรงไหนมั้ย เราพูดกับเค้าตรงๆทุกเรื่องค่ะ เวลาทะเลาะไม่พอใจอะไรจะบอกหมด แต่เรื่องนี้ยังไม่กล้าพูดกลัวเค้าคิดมาก
ปล.ขอเข้าเรื่องอย่างว่านิดนึงนะคะ ตอนนี้เราให้เค้าได้แค่กอดกับหอมค่ะ จูบกับกับเรื่องมีอะไรกันคือเราไมาให้เลย รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ช่วงกลางๆที่คบแล้วค่ะ
ขอโทษด้วยนะคะถ้าพิมพ์วกวนเกินไป ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
เรียกความรู้สึกแบบนี้ว่ายังไงดีคะ ?
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าแฟนเราจัดเป็นคนนิสัยดีคนนึงเลยค่ะ เหล้าไม่กิน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน ไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย อยู่กับครอบครัวตลอด ติดบ้าน
ส่วนเราเคยเป็นคนที่ติดเพื่อนมากๆค่ะ ตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆเคยโดนแฟนที่คบตั้งแต่มัธยมทิ้ง หลังจากนั้นก็อยู่แต่กับเพื่อนตลอด เพื่อนชวนไปไหนไปหมด
กินเหล้าปาร์ตี้ทุกวัน อยู่แต่กับเพื่อนมา3ปี จนได้มาคุยกับเค้าแล้วตกลงคบกันค่ะ ตอนคุยกันมันโอเคทุกอย่าง จนคบกันวันแรก เราทะเลาะกับเค้าเรื่องที่เราไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วหลังจากนั้นก็ทะเลาะกันทุกวันเกือบๆเดือนค่ะ เราขี้เกียจทะเลาะเลยปฏิเสธทุกคำชวนเวลามีใครชวนไปไหน แบบหักดิบเลย กลายเป็นคนที่อยู่ติดห้องและตัวติดเค้าตลอด เราเคยเป็นคนอารมณ์ดีมาก ไม่ค่อยหงุดหงิดใคร แต่ช่วงคบกันได้ประมาน3เดือนเราหงุดหงิดเค้าหนักมาก บางทีก็ไม่มีเหตุผลด้วยค่ะ เคยคิดทบทวนเหมิอนกันว่าหงุดหงิดทำไม แต่คิดเท่าไหร่ก็ไม่ได้คำตอบ แล้วก็หงุดหงิดใส่เค้าบ่อยๆมาตลอดจนถึงตอนนี้ เรื่องที่เรามักจะมีปัญหากันตลอดคือเวลาที่มีเพื่อนชวนเราไปที่ไหนซักที่ เช่นชวนไปกินข้าว เดินตลาดนัด เค้าจะเหมือนไม่ค่อยพอใจค่ะ แบบจะถามขึ้นมาเลยว่า เพื่ออะไร จำเป็นป่ะ ? ซึ่งเวลาเราได้ยินคำนี้คือหงุดหงิดมาก แล้วก็จะทะเลาะแบบไม่จบจนขี้เกียจพูดและเงียบไป และอีกเรื่องก็คือ เค้าเป็นคนไม่เปิดรับคนอื่นเลยค่ะ นอกจากครอบครัวเค้าและตัวเรา เวลาเจอหน้าเพื่อนเราคือไม่มียิ้มไม่มีทักทายเลยค่ะ เราพยายามชงมุขให้ตลอด เพื่อนเราก็เฟรนลี่มากๆ เค้าก็ไม่ยุ่งค่ะ แต่เรื่องอื่นก็ไม่เป็นปัญหาอะไรนะคะ เค้าตามใจเรามาก หาข้าวหาน้ำให้กิน ทำอาหาร ล้างจาน ทำความสะอาดห้อง เราอยากไปไหนก็พาไป (แต่ต้องไม่มีคนอื่น) ดูแลเราได้ดีมากๆ ทุกวันนี้ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกัน เพราะเราจะตัดสิ่งที่จะทำให้เกิดปัญหาทิ้งไปหมด แต่มันเกิดคำถามในใจ กับความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้อยู่ ซึ่งมันเป็นตั้งแต่แรกๆที่คบกันเลย เราเหมือนจะเฉยๆกับเค้า บางทีเราขี้เกียจคุย ขี้เกียจเจอ ขี้เกียจมองหน้า แล้วตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนถึงวันนี้ เค้าจะพูดกับเราตลอดเลยค่ะ ว่าเค้ารู้สึกว่าเราไม่รักเค้าจริงๆ เค้าบอกว่ามันรู้สึกว่ารักแบบเต็มๆแค่ช่วงแรก สั้นๆไม่ถึงอาทิตย์แล้วหลังจากนั้นคือเค้ารู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าค่ะ ตอนนี้อึดอัดแบบบอกไม่ถูก มันเหมือนกับว่าคบไปวันๆ เพราะเราก็ไม่ได้คิดอยากจะมีใครใหม่อะไรอยู่แล้ว มันเหมือนเป็นการคบแบบเฉยๆ รู้แค่มีสถานะ แต่ความรู้สึกไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยค่ะ มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ? มันผิดปกติรึเปล่า? เราควรจะปรับทัศนคติเราตรงไหนมั้ย เราพูดกับเค้าตรงๆทุกเรื่องค่ะ เวลาทะเลาะไม่พอใจอะไรจะบอกหมด แต่เรื่องนี้ยังไม่กล้าพูดกลัวเค้าคิดมาก
ปล.ขอเข้าเรื่องอย่างว่านิดนึงนะคะ ตอนนี้เราให้เค้าได้แค่กอดกับหอมค่ะ จูบกับกับเรื่องมีอะไรกันคือเราไมาให้เลย รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ช่วงกลางๆที่คบแล้วค่ะ
ขอโทษด้วยนะคะถ้าพิมพ์วกวนเกินไป ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี ขอบคุณที่รับฟังนะคะ