สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด
พ่อแม่ดิฉันเป็นชาวไร่ชาวนา ส่งให้ดิฉันเรียน แต่เมื่อยังไม่ถึงเวลาเก็บเกี่ยวผลผลิต ก้จะไม่มีรายได้อะไรเลย
เนื่องด้วยดิฉันเรียนต้องใช้เงินตลอด พ่อกับแม่ดิฉันจึงตัดสินใจไปทำงานก่อสร้างที่กรุงเทพ
และเมื่อดิฉันต้องการจะใช้เงินก้จะโทไปขอแม่ตลอด แม่ก็โอนมาให้ตลอด แต่มีบางครั้งที่โอนมาไม่ครบบ้าง

วันนี้แม่มาเยี่ยมดิฉันที่หอพัก แม่บอกว่ามีเรื่องตลกจะเล่าให้ฟัง
ตอนที่ลูกโทไปขอเงินแม่ แม่ต้องตื่นแต่ตีห้าเพื่อขึ้นรถมาทำงานกับเถ้าแก่ ทำงานทั้งเช้าทั้งบ่ายไม่มีเวลามาส่งเงินให้ลูกเลย
มีแค่ช่วงเวลาเที่ยงที่เขาให้พักกินข้าว แม่ก้เลยไม่กินข้าว รีบวิ่งหาตู้โอนตัง แต่มีห้างเซนทรัล ที่อยู่ใกล้ๆ แม่ก้เลยไปที่ห้างเซนทรัล
ทั้งชุดทำงาน เปื้อนโคลน เปื้อนดิน ไปทั้งไเสื้อขาดรองเท้าบูท ตอนแม่จะขึ้นบันไดเลื่อน มีคนอยู่เต้มบันไดเลื่อน เขาพากันลบหลีกแม่
เป็นทางเลย เขาคงกลัวเปื้อน เหม้น หรือรังเกลียดแม่ ทางแม่เลยโลงเลย แม่ก้เลยไปโอนเงินให้ลูกได้ทันเวลาที่จะกลับมาทำงานตอนบ่าย (แม่พูดไปหัวเราะไป) แต่ดิฉันจะร้องให้ เพราะจำได้ว่า วันนั้นเร่งให้แม่โอนเงินมาให้ ทั้งโทเร่ง โทตาม....................................แม่ ขอโทด ต่อไปนี้จะไม่ให้แม่มาลำบากอีกแล้ว จะดูแลแม่เป็นอย่าดีนะ จะทำงานหาเงินเลี้ยงแม่นะ ที่รักของหนู............