ครั้งสิบสามตุลาปีห้าเก้า
ไทยต้องเศร้าซึมโศกวิโยคเข็ญ
พระราชาคราลับนับลำเค็ญ
เคยร่มเย็นใต้ร่มพักตร์พระบารมี
นับแต่นี้ประชาไทยเมื่อไร้พ่อ
สืบสานต่อปณิธานประสานศรี
ตามแนวทางพระราชทานมาบรรดามี
สามัคคีสมัครสมานประสานไทย
เร่งสรา้งเสริมความดีเป็นที่ตั้ง
รวมพลังสร้างแผ่นดินอันยิ่งใหญ่
ถวายเป็นราชกุศลชนชาวไทย
หลอมรวมใจให้พ่อหลวงแห่งปวงชน
ขอน้อมส่งเสด็จสวรรค์สู่ชั้นฟ้า
ขอเทวาเทพไท้ในทุกหน
นำราชาที่ยิ่งใหญ่ในแดนคน
สู่สกลทิพยสถานพิมานแมน.
ข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้