รู้สึกยังไงเวลามีคนมาถามว่าพ่อแม่เราทำงานอะไร ทั้งที่พ่อหรือแม่เราไม่มีงานทำ

สวัสดีค่ะ คือเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกสงสารพ่อมาตลอด คือพ่อเราเคยเปิดร้านค้าซึ่งก็ค้าขายได้ดีเลยละค่ะ ละสักพักกิจการก็ล้มเลิกไป พ่อเราก็ไม่มีงานทำ อยู่บ้านดูแลครอบครัวค่ะ ตอนนั้นเรายังเด็กเลยไม่ค่อยคิดอะไร แต่มีวันนึงวันนั้นคือจำได้มาตลอด ตอนที่เราอยู่ปอหก เรียนพิเศษอยู่แล้วครูก็ให้พูดชื่อศัพท์อาชีพเป็นภาษาอังกฤษ ละอยู่ดีๆเพื่อนผชก็พูดแทรกละชี้ขึ้นมาที่เราว่า พ่อไม่มีงานทำ ละก็หัวเราะ ตอนนั้นเรารู้สึกหน้าชามากค่ะ จารย์ก็เงียบ หลังจากนั้นเราก็รู้สึกอึดอัดเวลาต้องกรอกข้อมูลอาชีพพ่อเราทุกครั้ง ซึ่งเราก็ยังกรอกว่าอาชีพค้าขายหรือไม่ก็ธุรกิจส่วนตัวมาตลอด พ่อเราก็คงจะเศร้าไม่ต่างกัน เราก็ไม่กล้าถามพ่อนะคะว่าเวลาจะกรอกอาชีพหรือรายได้ จะให้กรอกยังไง เวลามีให้กรอกข้อมูล พ่อก็มักจะกรอกว่าค้าขายละใส่รายได้ไปประมาณสองหมื่นบาท ซึ่งความจริงมันก็ศูนย์บาทนั่นแหละค่ะ เรารู้สึกเศร้ามาตลอด จนตอนนี้เวลามีใครมาถามว่าพ่อแม่ทำงานอะไร คำตอบของเรากคือการโกหกเหมือนเดิม เราไม่กล้าที่จะบอกไปตรงๆค่ะ เรายอมรับว่ารู้สึกอายต่อหน้าเพื่อน แต่ที่รู้สึกแย่มากกว่าคือเราไม่อยากให้ใครมารู้สึกดูถูกพ่อเรา เราควรทำไงดี