วิเคราะห์ [เพลงต้นไม้ของพ่อ] ในหลวงทรงปลูกต้นไม้ และต้นไม้คือแผ่นดินไทย

(ถ้าใช้คำราชาศัพท์ใดผิดพลาดไปขออภัยด้วยนะครับ)

ผมเชื่อว่าทุกคนน่าจะเคยฟังเพลงต้นไม้ของพ่อมาแล้ว แต่น้อยคนที่จะได้เห็น MV นี้ (ขณะที่ผมโพสมียอดวิวสองล้านคน)

MV ที่ซาบซึ้งสุดหัวใจให้คุณความดีที่ในหลวงทำให้พวกเราทุกคนนะครับ

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ


และจุดหนึ่งที่ผมไม่รู้มาก่อนคือ ตอนเกริ่นเรื่อง มีการเปรียบเปรยว่า “หากว่าประเทศไทยเปรียบเสมือนต้นไม้”

ทำให้ผมอดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่า พวกเราทุกคนคงรู้ว่านี่คือเพลงของในหลวง แต่เรารู้ “สาร” ที่สื่อมาจากเพลงนี้แค่ไหน?

ผมจึงอยากจะวิเคราะห์ “สาร” จากเพลงนี้ให้ทุกคนนะครับ รวมถึงความเห็นบางส่วนของผม ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วย


เพลงต้นไม้ของพ่อ



          “นานมาแล้ว พ่อได้ปลูกต้นไม้ไว้ให้เรา เพื่อวันหนึ่งจะบัง ลมหนาวและคอยเป็นร่มเงา ปลูกไว้เพื่อพวกเรา ทุกๆคน พ่อใช้เหงื่อแทนน้ำรดลงไป เพื่อจะผลิดอกใบ ออกผล ให้เราทุกๆคน เติบโตอย่างร่มเย็น ในบ้านเรา”

นานเกินที่ใครจะจำได้ ประเทศไทยเพิ่งผ่านสงครามโลกครั้งที่สอง ทั้งยังอยู่ในมรสุมการเมือง ในช่วงเวลานั้นภาระที่กษัตริย์วัยเยาว์เพียง 18 ชันษา ผู้ที่เพิ่งสูญเสียพระเชษฐาไป ต้องแบกรับความหวังของปวงชนชาวไทย
แต่พระองค์ก็ไม่ย่อท้อ ทรงทุ่มเทพยายาม สร้างรากฐานให้ประเทศไทยไปสู่อนาคต



          “...ผ่านมาแล้วห้าสิบปีต้นไม้นั้นสูงใหญ่ลมแรงเท่าไร ก็บรรเทาออกผลให้เก็บกินแตกใบเพื่อให้ร่ม เงาคอยดูแลเราให้เรายังมีวัน อยู่ต่อไป”

ปัจจุบันแม้จะผ่านมรสุมมามากมาย แต่ประเทศไทยก็ยังมุ่งไปสู่ความเจริญ จากประเทศเกษตรก้าวสู่อุตสาตกรรมทันสมัย และแม้ผ่านมรสุมทางการเมืองมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ด้วยร่มบารมีของในหลวง ด้วยความพอเพียง ประเทศของเราก็ผ่านพ้นมาได้



           “...จนวันนี้ใต้เงาแห่งต้นไม้ ต้นใหญ่ลูกได้อยู่ได้คอย อาศัยแผ่นดินยังกว้างไกลแต่เหมือนว่าหัวใจพ่อกว้างกว่า..ลูกที่เกิดตรงนี้นั้ยังอยู่และยังอยู่เพื่อคอย รักษา จะรวมใจเข้ามา จะมีที่สัญญา ในหัวใจ”

จนวันนี้ แม้ตอนนี้พ่อจะไม่อยู่กับเราแล้ว แต่ลูกๆของพ่อนั้นยังอยู่

ลูกที่สัญญากับพ่อ ว่าจะยังดูแลให้ต้นไม้ของพ่องดงาม



          “...จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก ต้องสวยต้องงดงาม และยิ่งใหญ่ สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ เหงื่อเราจะเทไป ให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม”

ประเทศไทย ผ่านความเจ็บปวดมาแค่ไหนแล้ว? เราจะหยุดทำร้ายกันเองได้หรือยัง?

เรามาร่วมกันทำตามปณิธานของพ่อ เลิกมองแต่จุดเลวร้ายของผู้อื่น แต่เป็นมองที่ความดี เพื่อให้ต้นไม้ของพ่อยังคงงดงาม ต่อไปอีกแม้จะหมื่นปี



           “..จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูกต้องสวยต้องงดงาม และยิ่งใหญ่ สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ เหงื่อเราจะเทไปจากหัวใจ”

          “เหงื่อเราจะเทไปให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม...”

ในช่วงเวลาของความโศกเศร้า

สิ่งที่สำคัญ คือการที่คนไทยทุกคนต้องจับมือกัน และทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มความสามารถ

ในหลวงทรงรักประชาชน และรักประเทศไทยอย่างสุดหัวใจ

ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ ของพวกเราคนไทยทุกคน ที่ต้องสานต่อปณิธานของพ่อ และจับมือกัน เพื่อให้ต้นไม้ของพ่อ เพื่อให้ประเทศไทยของเรางดงาม



ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่