ขึ้นชื่อว่าความไว้ใจแล้ว คุณต้องยอมรับความเสี่ยง คนเราคบกันต้องไว้ใจกันใช่มั้ยคะ
แต่เชื่อมั้ยว่าเราเคยเสียใจ เจ็บใจกับความไว้ใจที่เราให้แฟนไป 100% ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาทำร้ายเรา ด้วยดาบแห่งความไว้ใจของเราเอง
เรากับแฟนคบกันเกือบ 5 ปี เจอกันในมหาวิทยาลัย เมื่อเรียนจบ เราก็มาทำงานในจังหวัดเดียวกับเขา
และพักอยู่ที่เดียวกัน วันหนึ่งแฟนเราต้องย้ายที่ทำงานไปทำอีกอำเภอหนึ่งซึ่งๆม่ไกลจากที่เดิมมากนัก
แตาเราก็ไมาสามารถไปมาหาสู่ได้สะดวกเหมือนเมื่อก่อน เราก็ทำงานของเราไป ต่างคนต่างทำงาน
เรากับแฟนจะหาเวลาว่างไปเที่ยวด้วยกันเสมอ เราชอบเที่ยวต่างหวัด ชอบไปภาคเหนือกัน ไปทะเล
เที่ยวตามแหล่งธรรมชาติ จนหลายๆคนก็อิจฉาคู่เราว่ารักกันดีจัง แต่นั่นแหล่ะ ด้วยความไว้ใจแต่คิดไม่ถึงว่าแฟนเราจะทำกับเราได้ถึงเพียงนี้
บอกก่อนเลยนะคะว่า แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดมากนัก แต่เขาจะทำทุกๆอย่างให้เรา คอยเทคแคร์หลายๆเรื่อง ไม่ว่าเรื่องครอบครัว
การเข้าสังคม เพื่อนฟูงเรา นางก็เข้ากับทุกคนได้หมด เขาดีกับฉันมาก มากจนเราเผลอ.......... แน่นอนว่าเรื่องทะเลาะกันมันต้องมีแน่ๆ แต่เราก็ไม่เคยทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืน จนเริ่มมีลางลอกเหตุ มีช่วงหนึ่งที่หัวหน้าที่ทำงานแฟนต้องย้ายไปจังหวัดอื่น แล้วงานทั้งหมดของหัวหน้าต้องตกมาอยู่ในภาระของแฟนเรา เขาก็จะบอกว่าต้องเครียร์งานนะ รีบส่งงานให้ทันสิ้นเดือน อาจจะกลับบ้านดึกหน่อย ซึ่งช่วงนี้เราก็ออกมาเปิดร้านกาแฟด้วย ปกติก่อนหน้านี้แฟนเราจะมาช่วยที่ร้านทุกๆวัน ทุกๆตอนเย็นก็มารับ แต่พักหลังอ้างเรื่องงาน ประจวบเหมาะกับยายของแฟนป่วย และแฟนต้องเรียนต่อในวันเสาร์-อาทิต แทบจะเรียกได้ว่า ไม่มีเวลาได้คุยกันเลย กลับบ้าน 3 4 ทุ่ม ทุกวัน ไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้าทุกวัน เราก็เริ่มคิด ว่าแฟนเปลี่ยนไป แต่อีกใจนึงก็คิดว่า เราคิดมากไปเอง เขางานยุ่งจริงๆ อย่าไปก้าวก่ายเลย เดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก เราก็ทำงานไป จนเป็นแบบนี้อยู่ประมาณ 2 เดือน เรามีแพลนไปเที่ยวหลีเป๊ะด้วยกัน เราก็จองที่พัก จองเรือเรียนร้อยแล้ว แฟนก็โอเค แต่เมื่อใกล้ถึงวันที่จะต้องไปจริงๆ แฟนเรากลับมาบอกว่า ไม่อยากไป เปลืองเงิน เสียเวลา ไม่ไปได้มั้ย ...........ทุกอย่างได้ทำการชำระเงินไว้หมดแล้ว ด้วยความดื้อดึงของเราก็๋ต้องพาไปให้ได้ และแล้วก็ต้องไปค่ะ เพราะเสียดายเงิน ทริปหลีเป๊ะทะเลฟ้าครามแสนสดใสของเรามันสนุกมากจนเราไม่รู้ตัวว่ามีมีดเล่มใหญ่คอยแทงเราอยู่ข้างหลัง (รอเฉลย)
หลังจากกลับมาจากหลีเป๊ะ ทุกอย่างก็วนกลับเข้าสู่วงจรเดิม ทำงานๆๆๆๆ แฟนเราจะไปเรียนวันเสาอาทิตใช่มั้ยคะ แล้วเขาต้องกลับบ้านทุกอาทิตย์ ส่วนเราก็อยู่เฝ้าร้านกาแฟเพียงลำพัง เคยมีบางครั้งที่ท้อมากๆ เหนื่อย ขอให้เขาอยู่ช่วยเรา เพราะวันอาทิตบางอาทิตเขาไม่มีเรียน แต่เขาก็บอกว่ากลับบ้านไปดูยาย เลี้ยงหลาน ไม่มีใครอยู่บ้าน เราก็พยายามเข้าใจ จนเหมือนมันมากเกินไป เพราะเราจับโกหกของแฟนได้เมื่อไม่นานมานี้ว่า บางอาทิตเขาไม่มีเรียน หรือ เลิกเรียนตั้งแต่บ่ายโมง แต่พอเราถามเขาจะบอกว่า เลิกเรียน 1 ทุ่ม เพื่ออะไรคะ..... เพื่อที่ว่าจะบอกว่าเลิกดึก กลับมาช่วยเราไม่ได้ แต่เราจับได้เพราะมีน้องคนนึงที่เรียนด้วยกัน เขาโพสเฟสว่าเขาเรียนเสร็จแล้ว(ตอนนั้นบ่าย2 โมง) ซึ่งแฟนเราโกหก.......นั่นเป็นครั้งแรกที่เราจับโกหกได้ ต่อมา เราให้ส่งรูปในห้องเรียนมาให้ดู.......ค่ะ ส่งรูปเก่ามาให้ดู รูปที่เคยส่งมาให้ดูแล้ว ใจเราเริ่มสั่น กลัว กลัวไปหมด แต่ยังคิดในแง่ดีไว้ หลังๆที่คบด้วยกันเราก็มักจะหลับไปก่อนเขา เริ่มมีกลับบ้าน 5 ทุ่มเที่ยงคืน ทำงานอะไร จะขยันไปถึงไหน???? เริ่มมีคำถาม และเราก็แอบเช็คไลน์ เช็คโทรศัพท์ ตอนแรกก็เช็คได้ แต่ไม่เจออะไร แฟนก็มีพิรุทธิ์ เข้าห้องน้ำนาน อาบน้ำนาน พาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย ปิดเสียงมือถือ และขั้นที่โทรหากันแต่บอกเราว่าพี่ที่ทำงาน พอเริ่มมีอาการมากขึ้นเราก็เริ่มอยากรู้ แต่ก็เช็คจากโทรศัพท์ไม่ได้เลยเพราะแฟนล็อครหัสหมด รหัสหลายตัวด้วย ยิ่งไอโฟนทำไม่ได้เลย หลังจากนั้นเราก็เริ่มถามบ้าง แต่พอถามไม่ได้บวกกับท่าทีที่เปลี่ยนไปทุกๆอย่างของแฟน ทำให้เราทะเลาะกันทุกวัน ทุกวัน..........จนเราท้อและกลับบ้าน บอกกับใครเขาก็ไม่เชื่อว่าแฟนเราอาจจะมีคนอื่น บางคนก็บอกว่าเขาทำงานมั้ง......อย่าคิดมาก วันนึงเราอยู่บ้าน(บ้านเราเอง)กำลังจะนอน มีเมสเซ็นเจอร์เด้งขึ้นมาว่าให้ตอบรับข้อความ .............ข้อความที่อ่านผ่านๆตาก่อนอนุมัติ เราเห็นคำว่า จากผู้หวังดี ใจเราสั่นมาก ใจแทบจะหลุดออกมา สิ่งที่เรากลัวนักกลัวหนา มันจะเกิดขึ้นกับเรามั้ย........และแล้วมันก็เป็นเช่นนั้น ข้อความบอกว่าอย่าไว้ใจแฟนมากเกิน บลาๆ เนื้อหาบอกว่า แฟนเรามีคนอื่นมาสักพักใหญ่แล้ว ไปกินข้าวด้วยกัน ไปรับไปส่ง ไปเดินตลาด จับมือ กอดคอ เรียกที่รักๆ กันตลอด.......ทำไมเราไม่เช็คแฟนบ้าง พร้อมกับส่งรูปแฟนเรากำลังเดินจับมือ และโอบคอกัน ซึ่งในภาพ แฟนเรายังไม่ได้ตัดผม !!!! มันเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญว่า เขาคบกันนานเกือบ 4 เดือน คืนนั้นเราแทบจะบ้า เพราะโดนหลอกมาตลอด แต่เราตั้งสติไว้ราชำระแค้นทีเดียว
ย้อนภาพกลับไป.......
เรากับผู้หญิงคนในภาพเราเคยเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกันกับพี่ๆที่ทำงานของแฟน ซึ่งตอนนั้นแฟนเรายังไม่ได้คบกับผู้หญิงคนนี้
เฉลยความเจ็บปวดจากความไว้ใจ.........
-ที่แฟนเราบอกว่า ไปทำงาน ไปเคลียร์งาน มันเอาเวลาไปอยู่ด้วยกัน ไปบ้านของผู้หญิงคนนั้น ไปหาพ่อแม่เขา ไปกินข้าวบ้านเขาเกือบทุกวัน แน่นอนต้องมีอะไรด้วยกัน TT
-และที่แฟนเราบอกไปเรียนทุกวันเสาอาทิตย์ มันก็พาผู้หญิงคนนี้ไปบ้านด้วย เกือบทุกอาทิตย์ และที่บอกว่าไปเรียนไม่มีเวลามาช่วยเราทำร้านกาแฟนั้น เป็นเรื่อง
ทั้งเพ
-ทุกครั้งที่เราโทรไปและแฟนมักไม่รับสาย เพราะสันดาน และผู้หญิงคนนี้บอกว่าไม่ให้รับ โทรหาเกือบ 50 สายก็ไม่รับ
-ทริปหลีเป๊ะแสนสดใส ทะเลสีครามของเรา ที่แฟนบอกไม่อยากไปเพราะอยู่หญิงคนนี้สั่งไม่ให้แฟนของเราไป
-ตอนไปหลีเป๊ะ เราโดนไม้ตำเท้า ปวดเท้ามาก เลยขอตัวขึ้นไปนอนบนห้อง แต่พี่ๆที่ไปด้วยกันแอบเห็นว่าเขาทั้ง 2 คุยด้วยกันตลอด ส่งรูปหากันตลอด ซึ่งเราตาบอดมาก (พี่ที่ไปด้วยกันมาบอกตอนหลังที่รู้เรื่องเรากับแฟนแล้ว เพราะอยากให้เราตาสว่างด้วยตัวเอง)
******อันนี้เป็นความเจ็บปวดใจที่เราไม่สามารถทำใจยอมรับมันได้เลย******
คือตลอดเวลาที่ผ่านมาที่แฟนเรามีพฤติกรรมแบบนี้ ครอบครัว พี่น้อง ของฝ่ายแฟนรู้เห็นเป็นใจด้วยกันมาตลอดเกือบ 4 5 เดือน ไม่มีใครห้ามปรามทั้งๆที่เรารู้จักกับครอบครัวเขา ครอบครัวเราก็ดีกับครอบแฟนมาก นี่เป็นความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่เราไม่มีวันลืมได้ลง สาหัสx2 หลังจากที่เราบอกเลิกแฟนไป แฟนเราทำใจไม่ได้เลย รู้ตัวว่าผิด โทรเราตลอด ด้วยความที่เราอยากไปหา เราก็ไปหาแฟนที่บ้าน และพบว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ด้วย และแม่ของแฟนให้เลือกผู้หญิงคนนั้นที่ไม่ใช่เรา คนที่รู้จักกันมาเกือบ 5 ปี เราเสียใจมาก ความดีที่เราสร้างมามันไม่ทำให้ครอบครัวของเขาเห็นใจฉันเลย ในขณะที่พวกเขารู้เห็นเป็นใจกันทั้งบ้านรวมหัวหลอกเรา เราต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง เพราะแบกภาระร้านกาแฟไว้ ซึ่งเป็นธุรกิจร่วมกันกับแฟน แต่พวกเขากลับสวมเขาให้เรา บอกได้คำเดียวว่า หมดแรงศรทัธา และคงไม่ไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีกแล้ว
จลกันแค่นี้พอ เวลาจะเยียวยาใจเราเอง
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
.......................................................................
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง.....
ใครเคยเจ็บเพราะความไว้ใจมั้ย ?
แต่เชื่อมั้ยว่าเราเคยเสียใจ เจ็บใจกับความไว้ใจที่เราให้แฟนไป 100% ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาทำร้ายเรา ด้วยดาบแห่งความไว้ใจของเราเอง
เรากับแฟนคบกันเกือบ 5 ปี เจอกันในมหาวิทยาลัย เมื่อเรียนจบ เราก็มาทำงานในจังหวัดเดียวกับเขา
และพักอยู่ที่เดียวกัน วันหนึ่งแฟนเราต้องย้ายที่ทำงานไปทำอีกอำเภอหนึ่งซึ่งๆม่ไกลจากที่เดิมมากนัก
แตาเราก็ไมาสามารถไปมาหาสู่ได้สะดวกเหมือนเมื่อก่อน เราก็ทำงานของเราไป ต่างคนต่างทำงาน
เรากับแฟนจะหาเวลาว่างไปเที่ยวด้วยกันเสมอ เราชอบเที่ยวต่างหวัด ชอบไปภาคเหนือกัน ไปทะเล
เที่ยวตามแหล่งธรรมชาติ จนหลายๆคนก็อิจฉาคู่เราว่ารักกันดีจัง แต่นั่นแหล่ะ ด้วยความไว้ใจแต่คิดไม่ถึงว่าแฟนเราจะทำกับเราได้ถึงเพียงนี้
บอกก่อนเลยนะคะว่า แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดมากนัก แต่เขาจะทำทุกๆอย่างให้เรา คอยเทคแคร์หลายๆเรื่อง ไม่ว่าเรื่องครอบครัว
การเข้าสังคม เพื่อนฟูงเรา นางก็เข้ากับทุกคนได้หมด เขาดีกับฉันมาก มากจนเราเผลอ.......... แน่นอนว่าเรื่องทะเลาะกันมันต้องมีแน่ๆ แต่เราก็ไม่เคยทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืน จนเริ่มมีลางลอกเหตุ มีช่วงหนึ่งที่หัวหน้าที่ทำงานแฟนต้องย้ายไปจังหวัดอื่น แล้วงานทั้งหมดของหัวหน้าต้องตกมาอยู่ในภาระของแฟนเรา เขาก็จะบอกว่าต้องเครียร์งานนะ รีบส่งงานให้ทันสิ้นเดือน อาจจะกลับบ้านดึกหน่อย ซึ่งช่วงนี้เราก็ออกมาเปิดร้านกาแฟด้วย ปกติก่อนหน้านี้แฟนเราจะมาช่วยที่ร้านทุกๆวัน ทุกๆตอนเย็นก็มารับ แต่พักหลังอ้างเรื่องงาน ประจวบเหมาะกับยายของแฟนป่วย และแฟนต้องเรียนต่อในวันเสาร์-อาทิต แทบจะเรียกได้ว่า ไม่มีเวลาได้คุยกันเลย กลับบ้าน 3 4 ทุ่ม ทุกวัน ไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้าทุกวัน เราก็เริ่มคิด ว่าแฟนเปลี่ยนไป แต่อีกใจนึงก็คิดว่า เราคิดมากไปเอง เขางานยุ่งจริงๆ อย่าไปก้าวก่ายเลย เดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก เราก็ทำงานไป จนเป็นแบบนี้อยู่ประมาณ 2 เดือน เรามีแพลนไปเที่ยวหลีเป๊ะด้วยกัน เราก็จองที่พัก จองเรือเรียนร้อยแล้ว แฟนก็โอเค แต่เมื่อใกล้ถึงวันที่จะต้องไปจริงๆ แฟนเรากลับมาบอกว่า ไม่อยากไป เปลืองเงิน เสียเวลา ไม่ไปได้มั้ย ...........ทุกอย่างได้ทำการชำระเงินไว้หมดแล้ว ด้วยความดื้อดึงของเราก็๋ต้องพาไปให้ได้ และแล้วก็ต้องไปค่ะ เพราะเสียดายเงิน ทริปหลีเป๊ะทะเลฟ้าครามแสนสดใสของเรามันสนุกมากจนเราไม่รู้ตัวว่ามีมีดเล่มใหญ่คอยแทงเราอยู่ข้างหลัง (รอเฉลย)
หลังจากกลับมาจากหลีเป๊ะ ทุกอย่างก็วนกลับเข้าสู่วงจรเดิม ทำงานๆๆๆๆ แฟนเราจะไปเรียนวันเสาอาทิตใช่มั้ยคะ แล้วเขาต้องกลับบ้านทุกอาทิตย์ ส่วนเราก็อยู่เฝ้าร้านกาแฟเพียงลำพัง เคยมีบางครั้งที่ท้อมากๆ เหนื่อย ขอให้เขาอยู่ช่วยเรา เพราะวันอาทิตบางอาทิตเขาไม่มีเรียน แต่เขาก็บอกว่ากลับบ้านไปดูยาย เลี้ยงหลาน ไม่มีใครอยู่บ้าน เราก็พยายามเข้าใจ จนเหมือนมันมากเกินไป เพราะเราจับโกหกของแฟนได้เมื่อไม่นานมานี้ว่า บางอาทิตเขาไม่มีเรียน หรือ เลิกเรียนตั้งแต่บ่ายโมง แต่พอเราถามเขาจะบอกว่า เลิกเรียน 1 ทุ่ม เพื่ออะไรคะ..... เพื่อที่ว่าจะบอกว่าเลิกดึก กลับมาช่วยเราไม่ได้ แต่เราจับได้เพราะมีน้องคนนึงที่เรียนด้วยกัน เขาโพสเฟสว่าเขาเรียนเสร็จแล้ว(ตอนนั้นบ่าย2 โมง) ซึ่งแฟนเราโกหก.......นั่นเป็นครั้งแรกที่เราจับโกหกได้ ต่อมา เราให้ส่งรูปในห้องเรียนมาให้ดู.......ค่ะ ส่งรูปเก่ามาให้ดู รูปที่เคยส่งมาให้ดูแล้ว ใจเราเริ่มสั่น กลัว กลัวไปหมด แต่ยังคิดในแง่ดีไว้ หลังๆที่คบด้วยกันเราก็มักจะหลับไปก่อนเขา เริ่มมีกลับบ้าน 5 ทุ่มเที่ยงคืน ทำงานอะไร จะขยันไปถึงไหน???? เริ่มมีคำถาม และเราก็แอบเช็คไลน์ เช็คโทรศัพท์ ตอนแรกก็เช็คได้ แต่ไม่เจออะไร แฟนก็มีพิรุทธิ์ เข้าห้องน้ำนาน อาบน้ำนาน พาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย ปิดเสียงมือถือ และขั้นที่โทรหากันแต่บอกเราว่าพี่ที่ทำงาน พอเริ่มมีอาการมากขึ้นเราก็เริ่มอยากรู้ แต่ก็เช็คจากโทรศัพท์ไม่ได้เลยเพราะแฟนล็อครหัสหมด รหัสหลายตัวด้วย ยิ่งไอโฟนทำไม่ได้เลย หลังจากนั้นเราก็เริ่มถามบ้าง แต่พอถามไม่ได้บวกกับท่าทีที่เปลี่ยนไปทุกๆอย่างของแฟน ทำให้เราทะเลาะกันทุกวัน ทุกวัน..........จนเราท้อและกลับบ้าน บอกกับใครเขาก็ไม่เชื่อว่าแฟนเราอาจจะมีคนอื่น บางคนก็บอกว่าเขาทำงานมั้ง......อย่าคิดมาก วันนึงเราอยู่บ้าน(บ้านเราเอง)กำลังจะนอน มีเมสเซ็นเจอร์เด้งขึ้นมาว่าให้ตอบรับข้อความ .............ข้อความที่อ่านผ่านๆตาก่อนอนุมัติ เราเห็นคำว่า จากผู้หวังดี ใจเราสั่นมาก ใจแทบจะหลุดออกมา สิ่งที่เรากลัวนักกลัวหนา มันจะเกิดขึ้นกับเรามั้ย........และแล้วมันก็เป็นเช่นนั้น ข้อความบอกว่าอย่าไว้ใจแฟนมากเกิน บลาๆ เนื้อหาบอกว่า แฟนเรามีคนอื่นมาสักพักใหญ่แล้ว ไปกินข้าวด้วยกัน ไปรับไปส่ง ไปเดินตลาด จับมือ กอดคอ เรียกที่รักๆ กันตลอด.......ทำไมเราไม่เช็คแฟนบ้าง พร้อมกับส่งรูปแฟนเรากำลังเดินจับมือ และโอบคอกัน ซึ่งในภาพ แฟนเรายังไม่ได้ตัดผม !!!! มันเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญว่า เขาคบกันนานเกือบ 4 เดือน คืนนั้นเราแทบจะบ้า เพราะโดนหลอกมาตลอด แต่เราตั้งสติไว้ราชำระแค้นทีเดียว
ย้อนภาพกลับไป.......
เรากับผู้หญิงคนในภาพเราเคยเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกันกับพี่ๆที่ทำงานของแฟน ซึ่งตอนนั้นแฟนเรายังไม่ได้คบกับผู้หญิงคนนี้
เฉลยความเจ็บปวดจากความไว้ใจ.........
-ที่แฟนเราบอกว่า ไปทำงาน ไปเคลียร์งาน มันเอาเวลาไปอยู่ด้วยกัน ไปบ้านของผู้หญิงคนนั้น ไปหาพ่อแม่เขา ไปกินข้าวบ้านเขาเกือบทุกวัน แน่นอนต้องมีอะไรด้วยกัน TT
-และที่แฟนเราบอกไปเรียนทุกวันเสาอาทิตย์ มันก็พาผู้หญิงคนนี้ไปบ้านด้วย เกือบทุกอาทิตย์ และที่บอกว่าไปเรียนไม่มีเวลามาช่วยเราทำร้านกาแฟนั้น เป็นเรื่อง
-ทุกครั้งที่เราโทรไปและแฟนมักไม่รับสาย เพราะสันดาน และผู้หญิงคนนี้บอกว่าไม่ให้รับ โทรหาเกือบ 50 สายก็ไม่รับ
-ทริปหลีเป๊ะแสนสดใส ทะเลสีครามของเรา ที่แฟนบอกไม่อยากไปเพราะอยู่หญิงคนนี้สั่งไม่ให้แฟนของเราไป
-ตอนไปหลีเป๊ะ เราโดนไม้ตำเท้า ปวดเท้ามาก เลยขอตัวขึ้นไปนอนบนห้อง แต่พี่ๆที่ไปด้วยกันแอบเห็นว่าเขาทั้ง 2 คุยด้วยกันตลอด ส่งรูปหากันตลอด ซึ่งเราตาบอดมาก (พี่ที่ไปด้วยกันมาบอกตอนหลังที่รู้เรื่องเรากับแฟนแล้ว เพราะอยากให้เราตาสว่างด้วยตัวเอง)
******อันนี้เป็นความเจ็บปวดใจที่เราไม่สามารถทำใจยอมรับมันได้เลย******
คือตลอดเวลาที่ผ่านมาที่แฟนเรามีพฤติกรรมแบบนี้ ครอบครัว พี่น้อง ของฝ่ายแฟนรู้เห็นเป็นใจด้วยกันมาตลอดเกือบ 4 5 เดือน ไม่มีใครห้ามปรามทั้งๆที่เรารู้จักกับครอบครัวเขา ครอบครัวเราก็ดีกับครอบแฟนมาก นี่เป็นความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่เราไม่มีวันลืมได้ลง สาหัสx2 หลังจากที่เราบอกเลิกแฟนไป แฟนเราทำใจไม่ได้เลย รู้ตัวว่าผิด โทรเราตลอด ด้วยความที่เราอยากไปหา เราก็ไปหาแฟนที่บ้าน และพบว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ด้วย และแม่ของแฟนให้เลือกผู้หญิงคนนั้นที่ไม่ใช่เรา คนที่รู้จักกันมาเกือบ 5 ปี เราเสียใจมาก ความดีที่เราสร้างมามันไม่ทำให้ครอบครัวของเขาเห็นใจฉันเลย ในขณะที่พวกเขารู้เห็นเป็นใจกันทั้งบ้านรวมหัวหลอกเรา เราต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง เพราะแบกภาระร้านกาแฟไว้ ซึ่งเป็นธุรกิจร่วมกันกับแฟน แต่พวกเขากลับสวมเขาให้เรา บอกได้คำเดียวว่า หมดแรงศรทัธา และคงไม่ไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีกแล้ว
จลกันแค่นี้พอ เวลาจะเยียวยาใจเราเอง
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
.......................................................................
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง.....