คือเจ้าของกระทู้ก็เป็นนักศึกษา(ปี2 อายุ20)เรียนภาคปกติเวลากลางวันตามปกตินี่แหละค่ะ และเจ้าของกระทู้เป็นคนขี้เซามากกกก(เป็นมานานแล้ว)
ไม่รู้เป็นเพราะนิสัย เพราะความเคยชินหรืออะไร แต่คือมันบั่นทอนเวลาในการทำงานมากเลยค่ะ(ตื่นไปเรียนสายประจำ)
พอตอนกลางคืนนี่จะไม่มีความง่วงเลย พยายามจะนินตั้งแต่สี่ทุ่มก็แล้ว แต่มันไม่หลับ นอนหลับตาปิดไฟจนถึงตีห้ากว่าจะคล้อยหลับได้(แล้วก็ตื่นสายอีก)
แต่พอกลางวันนี่จะง่วงมากเลยค่ะ บางทีเรียนๆไปแล้วฟุบก็มี
พยายามนอนหัวค่ำแล้วต่ะ กินยานอนหลับก็แล้ว บางคืนนอนไม่หลับหักใจลุกมาเรียนแบบไม่นอนเลยเพื่อที่จะนอนตอนค่ำวันถัดไปก็แล้ว
ก็นอนหัวค่ำได้แค่แปบเดียวค่ะ แล้วก็มานอนไม่หลับตอนกลางคืนใหม่(หรือบางทีอดนอนมาทั้งวันก็นอนค่ำไม่หลับอยู่ดี)
มีท่านใดมีวิธีแก้นิสัยขี้เซาแบบนี้ไหมคะ รบกวนด้วยค่ะ ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ
รบกวนช่วยแนะนำวิธีแก้นิสัยขี้เซาแบบหายขาดถาวารหน่อยค่ะ
ไม่รู้เป็นเพราะนิสัย เพราะความเคยชินหรืออะไร แต่คือมันบั่นทอนเวลาในการทำงานมากเลยค่ะ(ตื่นไปเรียนสายประจำ)
พอตอนกลางคืนนี่จะไม่มีความง่วงเลย พยายามจะนินตั้งแต่สี่ทุ่มก็แล้ว แต่มันไม่หลับ นอนหลับตาปิดไฟจนถึงตีห้ากว่าจะคล้อยหลับได้(แล้วก็ตื่นสายอีก)
แต่พอกลางวันนี่จะง่วงมากเลยค่ะ บางทีเรียนๆไปแล้วฟุบก็มี
พยายามนอนหัวค่ำแล้วต่ะ กินยานอนหลับก็แล้ว บางคืนนอนไม่หลับหักใจลุกมาเรียนแบบไม่นอนเลยเพื่อที่จะนอนตอนค่ำวันถัดไปก็แล้ว
ก็นอนหัวค่ำได้แค่แปบเดียวค่ะ แล้วก็มานอนไม่หลับตอนกลางคืนใหม่(หรือบางทีอดนอนมาทั้งวันก็นอนค่ำไม่หลับอยู่ดี)
มีท่านใดมีวิธีแก้นิสัยขี้เซาแบบนี้ไหมคะ รบกวนด้วยค่ะ ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ