ประสบการณ์ฆ่าตัวตาย

ขอเกริ่นนำสักนิด
--โรคซึมเศร้าเรื้อรังขั้นรุนเเรง
--อยากตาย💔
--10 กว่าปีที่ต้องทน ใช้ชีวิตทุกข์ทรมาน ใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียว ไม่มีเงิน ไม่มีข้าวกิน ไม่มีพ่อ ไม่มีเเม่ ไม่มีเพื่อน ถูกทำร้ายทุกวัน เหตุการ์ณ วนเวียนซ้ำเเล้วซำ้เล่า ไม่มีใครรัก ไม่มีใครสนใจ ชีวิตที่ไร้ค่า
--เหนื่อยเหลือเกินไม่อยากอยุ่เเล้ว ภาพทุกภาพฉายซำๆ คำพูดทุกคำพูด วนมาทำร้าย  พยายามฆ่าตัวตายหลายครั้ง
ทำร้ายตัวเอง นอนICUหลายครั้ง ขอเเค่หลับยาวไม่ต้องฟื้น
--อดีตที่ทำร้ายไม่รู้จบ
--ทุกวันนี้นอนไม่หลับ ต้องกินยานอนหลับขนาดมากกว่าปกติ4เท่า
ยาต้านซึมเศร้าเต็มโดสสูงสุด
--ไม่มีใครอยากเป็นหรอกโรคซึมเศร้า มันเหนื่อย มันทรมาน เราไม่ได้ทำตัวอ่อนเเอ
เราเข้มเเข็งมามากเกินพอเเล้ว
--ขอโทษที่เกิดมา เราสู้จนเหนื่อยเเล้วจริงๆ
--เราจะต้องหาย จะร่าเริง😀ขอบคุณนะ
--เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยซึมเศร้าทุกคนนะ
ไปหาจิตเเพทย์รักษากันเถอะชีวิตพวกคุณมีค่าเสมอ อย่าอายเลย


ครั้งเเรกเลย
กินยานอนหลับ100กว่าเม็ดกับยาพารา1กระปุก
ไม่รู้สึกตัวเลยคะหลับไปประมาณสองวันเพื่อนมาเจอเเล้วเรียกรถโรงพยาบาล ถูกล้างท้องรู้สึกชาทั้งตัว เจาะสารพัด รักษาตัวอยู่อาทิตย์กว่าๆอาจารย์ที่คณะมาเยี่ยมเเทบทุกวันทั้งเพื่อนก็มา หมอปรึกษาครอบครัวส่งกลับบ้าน

หลังจากนั้นก็กลับมาหอพักใกล้เปิดเทอมคะ
มีเรื่องราวสะเทือนใจคิดถึงอดึตเลย
ซัดเหล้ากับยานอนหลับไปร้อยกว่าเม็ด หมดสติเลยคะฟื้นมาอีกทีอยู่
ไอซียูสอดท่อช่ิวยหายใจ ท่อล้างท้อง สายสวนปัสสาวะ บลาๆทรมานสุดๆ ดิ้นทุรนทุรายพยายามดึงเครื่องช่วยหายใจออก จนพยาบาลมัดติดเตียง ต้องให้ออกซิเจนเพราะปอดเเฟบมีอาการเหนื่อย เจ็บคอ รักษาตัวอาทิตย์กว่าๆ

ต่อมาทะเลาะกับป้า เราไม่มีพ่อเเม่นะ
ขึ้นชั้น9โรงพยาบาลกรีดเเขนเเละจะกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ยามมาเกลี้ยมกล่อมทั้งหมอทั้งพยาบาล สุดท้ายไม่กระโดดลงมาทำเเผล เเละต้องไปล้างเเผลทำเเผลใหม่เป็นเวลา1อาทิตย์

ต่อมาเราก่อเรื่องนิดหน่อยถูกด่าว่าทำไมต้องทำตัวเป็นตัวปัญหา เราเลยเเบบปัญหานักก่อไม่ต้องอยู่ กินยาเเก้เเพ้ไป3กระปุก300เม็ด
เมทนำไปส่งโรงพยาบาลคะ อาการ
deep sleep ไม่รุ้สึกตัวชาทั้งตัวใจสั่นอยุ่ราวๆสามสี่วันหัวใจเต้นไป200กว่าเกือบ300 เหนื่อยมาก มีไข้ติดเชื้อ กระเพาะปัสสาวะอักเสบอีก
ถูกเข็มเจาะจนพรุนละคะ สวนปัสสาวะเจ็บมากคะ ล้างท้อง เเละอื่นๆสารพัด cosultจะส่งไปสวนปรุงรักษาตัวต่อ

ทุกวันนี้ยังคงคิดฆ่าตัวตาย ยังคงทำร้ายกรีดเเขนตัวเองเเต่น้อยลงละคะ บางครั้งนั่งเรียนอยู่ก็ร้องไห้ ทุกวันนี้ พบจิตเเพทย์รับยา เเละนักจิตวิทยาเพื่อบำบัดทุกสองอาทิตย์
เนื่องจากเป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรังขั้นรุนเเรง
ยังเป็นเคสศึกษา เเก่นิสิตเเพทย์ด้วยนะคะ55


สุดท้ายนี้สำหรับใครที่มีอการซึมเศร้าท้อ
นอนไม่หลับ รู้สึกไร้ค่าควรรีบไปพบเเพทย์เถอะคะชีวิตพวกคุณยังมีค่า เราเจอมาหนักหนาสาหัสเรายังสู้เลยคะ เราจะสู้ไปด้วยกัน
อย่าอายที่จะพบหมอมันรักษาได้คะ
เพียงเเค่ใช้เวลา



https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1053461301437061&id=100003196037527
👉👉สำหรับใครที่อยากอ่านประวัติเจ้าของกระทู้คะมีรูปนิดหน่อยอย่าตกใจนะคะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
สู้สู้ครับผมเคยเป็นอยู่แต่หายแล้วครับ
จขกท ในรูปน่ารักจังครับ เรียน มน ด้วย ผมอยู่แถวนั้นนะคับ555 บ้านผมอยู่ในตัวเมืองพิษณุโลก55
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่