....นี่ก็เป็นเวลาสองวันแล้ว ที่เราเดินไปเดินกลับจากแยกดินแดงไปสนามหลวงด้วยรองเท้าผ้าใบเก่าๆคู่ใจ (ซึ่งวันนี้ก็ยังจะไปอีกเช่นกัน) สิ่งที่พบเจอนอกจากความสามัคคีและมีน้ำใจไมตรีที่หยิบยื่นกันในหลายๆอย่างของประชาชนอย่างไม่เคยมีมานานแล้ว ทำให้ทั้งผู้รับและผู้ให้ตื้นตัน แต่มีบางอย่างที่อยากให้มองมุมคนอื่นๆ บ้างนะคะ หลายๆท่านอาจจะคิดเหมือนกันแต่ไม่กล้าพูด แต่ถ้าหลายๆท่านไม่เห็นด้วยก็ขออภัยนะคะ
-ขยะอันเกลื่อนกลาด ช่วยกันเก็บทิ้งด้วยนะคะ ตามต้นไม้งามๆก็เอาขยะไปวางกัน ความงามมันก็หายหมดเลย บางที่มีถังขยะให้ก็ยังจะทิ้งบนถังหรือข้างถัง ...อีกนิดเดียวค่ะ อีกนิดเดียวก็จะหน้าตาหล่อสวยกันจริงจังเหมือนจิตใจแล้ว
-หลายท่านตั้งใจไปเคารพพระศพแม้จากนอกวัดไกลๆและตั้งใจสวดมนต์เพื่อพระองค์ แต่กลับเป็นว่าเดินไปตรงมุมไหนๆก็มีแต่คนเซลฟี่ยิ้มสนุกจนเสียบรรยากาศ ...ถ่ายไม่กี่รูป หรือถ่ายรูปโดยรวมน่าจะพอเพียงแล้วหรือเปล่า?
-เมื่อมีขบวนใกล้เสด็จ คุณตำรวจหลายท่านขอความร่วมมืองดถ่ายขณะมีขบวนเสด็จก็ไม่ฟังกัน รั้นจะต้องถ่ายเพื่อเอาโชว์ให้คนอื่นดูว่าฉันมานะฉันเห็นพระองค์นะ ทำให้กล้องบังคนอื่นๆที่นั่งด้านหลังรอส่งเสด็จทุกพระองค์จนเห็นแต่มือถือ ซึ่งบางคนไม่ยอมนั่งลงกับพื้นแต่ใช้นั่งท่าเทพธิดาหรือท่าเทพบุตรซึ่งก็ยิ่งทำให้ด้านหลังถัดๆมานั่งสูงๆขึ้นๆจนด้านหลังๆมองไม่เห็นหนักเลยและจะยืนก็ไม่ได้ ซึ่งทุกคนก็มารอดูทั้งนั้น ใครๆก็อยากเห็น ต้องเห็นใจคนอื่นด้วยนะคะ ถ้ารู้ตัวเองว่านั่งลงไม่ได้ ควรไปอยู่ด้านหลังมากกว่า (ถ่ายระหว่างรอก่อนขบวนเสด็จจะมา คุณตำรวจไม่ได้ห้ามอะไรค่ะ ซึ่งเราก็ถ่ายระหว่างรอเช่นกัน)
-ระหว่างรอขบวนเสด็จ ด้านหน้าสุดบางคนยืนไม่ยอมนั่งสักทีทั้งที่คนอื่นรอบๆ ทั้งคนแก่และบางคนขาเจ็บก็นั่งหมดแล้ว (คุณเธอไม่นั่งแถมใส่กระโปรงสั้น กลิ่นมาดามหอมแทงใจกันเลยทีเดียว เง้ออออ...ดีนะมีผ้าเช็ดหน้า) จนเราซึ่งนั่งด้านหน้าต้องหันหลังกลับไปมองข้างหลังว่าเพื่อนนั่งหรือยัง พอเห็นว่ายังไม่นั่ง ก็ได้ที เลยพูดลอยๆแต่เสียงดังไปทางเพื่อนว่าถ้านั่งลงไม่ได้ให้ไปข้างหลัง มายืนค้ำหัวคนอื่นอยู่ได้ ...สรุปคนอื่นที่ยืนอยู่แถวหน้าแถวเดียวกับเรารีบนั่งลงทันที (เท่าทีดูขาไม่ได้เจ็บ นั่งลุกยืนเดินได้ปกติดี หน้าตาดีมารยาทควรมีตามหน้าตาค่ะ) พร้อมกับหาช่วงจังหวะมามองหน้าเราด้วยนะ ...เรารู้ว่าเราสวย ขอบคุณค่ะ
-รถบางคันทั้งน้อยใหญ่ โดยเฉพาะมอเตอร์ไซค์รอบๆ คุณตำรวจขอความร่วมมือให้ดับรถปิดไฟหน้า บางคันก็ไม่ยอมดับ หรือบางคันรีบสตาร์ททั้งที่ขบวนเสด็จยังไปไม่หมด ...ไม่ต้องรีบค่ะ เดี๋ยวก็ได้ไปนะคะ เพราะเสียงรถคุณมันแข่งกับเสียงเปล่งแซ่ซ้องของคนตั้งใจรับขบวนเสด็จค่ะ
-ช่วงสามทุ่มกว่าๆเมื่อวันเสาร์ระหว่างขาออกจากตรงสนามหลวง รถแจกน้ำส่วนตัวคันหนึ่ง(คันหนึ่งจริงๆที่เจอ ที่เหลือก็เป็นปกติกันหมด) แข่งกันร้องแร่แห่กระเชิงบนหลังรถ รื่นเริงเหมือนอยู่ตลาดนัดบนถนน เพื่อให้คนมารับน้ำที่เหลือ ...ทำดีก็ดีมากๆอยู่แล้วค่ะแต่ก็อยากให้ดูว่าไม่ใช่วันสงกรานต์ค่ะ
-เรื่องสีเสื้อไม่ขอพูดถึง แค่ขออย่าตัดสินคนจากภายนอกก็พอค่ะ เพราะบางท่านเป็นคนไร้บ้านที่อยู่รอบๆสนามหลวงค่ะ ...เปลี่ยนจากสายตาตำหนิ ซื้อไปให้เขาแทนเลยนะคะ จิตใจคุณจะรู้สึกดีขึ้นอย่างน่าประหลาด เชื่อสิ
-ขากลับบ้านเดินผ่านซอยรางน้ำเมื่อคืนนี้ กลุ่มวัยรุ่นดีดกีต้าร์ร้องเพลงกันสนุกสนานหน้าร้านสะดวกซื้อ ...ไม่มีใครห้ามเรื่องนี้ค่ะ เล่นได้แต่กาลเทศะก็ต้องมีบ้าง ช่วงนี้เก็บไปเล่นที่บ้านก่อนก็ได้ หรือถ้าช่วงนี้เปลี่ยนเป็นเล่นและร้องเพลงพระราชนิพนธ์ในที่สาธารณะแทน เราว่าคนจะชื่นชมมากกว่าด่าในใจอยู่นะ
***คนเราความเศร้าและความศรัทธามันไม่เท่ากัน แต่ก็ควรเคารพซึ่งกันและกัน ...ขอบคุณที่อ่านจนจบและตระหนักถึงจิตใจผู้อื่นนะคะ***
ส่วนหนึ่งของความในใจจากคนไปสนามหลวงช่วงนี้
-ขยะอันเกลื่อนกลาด ช่วยกันเก็บทิ้งด้วยนะคะ ตามต้นไม้งามๆก็เอาขยะไปวางกัน ความงามมันก็หายหมดเลย บางที่มีถังขยะให้ก็ยังจะทิ้งบนถังหรือข้างถัง ...อีกนิดเดียวค่ะ อีกนิดเดียวก็จะหน้าตาหล่อสวยกันจริงจังเหมือนจิตใจแล้ว
-หลายท่านตั้งใจไปเคารพพระศพแม้จากนอกวัดไกลๆและตั้งใจสวดมนต์เพื่อพระองค์ แต่กลับเป็นว่าเดินไปตรงมุมไหนๆก็มีแต่คนเซลฟี่ยิ้มสนุกจนเสียบรรยากาศ ...ถ่ายไม่กี่รูป หรือถ่ายรูปโดยรวมน่าจะพอเพียงแล้วหรือเปล่า?
-เมื่อมีขบวนใกล้เสด็จ คุณตำรวจหลายท่านขอความร่วมมืองดถ่ายขณะมีขบวนเสด็จก็ไม่ฟังกัน รั้นจะต้องถ่ายเพื่อเอาโชว์ให้คนอื่นดูว่าฉันมานะฉันเห็นพระองค์นะ ทำให้กล้องบังคนอื่นๆที่นั่งด้านหลังรอส่งเสด็จทุกพระองค์จนเห็นแต่มือถือ ซึ่งบางคนไม่ยอมนั่งลงกับพื้นแต่ใช้นั่งท่าเทพธิดาหรือท่าเทพบุตรซึ่งก็ยิ่งทำให้ด้านหลังถัดๆมานั่งสูงๆขึ้นๆจนด้านหลังๆมองไม่เห็นหนักเลยและจะยืนก็ไม่ได้ ซึ่งทุกคนก็มารอดูทั้งนั้น ใครๆก็อยากเห็น ต้องเห็นใจคนอื่นด้วยนะคะ ถ้ารู้ตัวเองว่านั่งลงไม่ได้ ควรไปอยู่ด้านหลังมากกว่า (ถ่ายระหว่างรอก่อนขบวนเสด็จจะมา คุณตำรวจไม่ได้ห้ามอะไรค่ะ ซึ่งเราก็ถ่ายระหว่างรอเช่นกัน)
-ระหว่างรอขบวนเสด็จ ด้านหน้าสุดบางคนยืนไม่ยอมนั่งสักทีทั้งที่คนอื่นรอบๆ ทั้งคนแก่และบางคนขาเจ็บก็นั่งหมดแล้ว (คุณเธอไม่นั่งแถมใส่กระโปรงสั้น กลิ่นมาดามหอมแทงใจกันเลยทีเดียว เง้ออออ...ดีนะมีผ้าเช็ดหน้า) จนเราซึ่งนั่งด้านหน้าต้องหันหลังกลับไปมองข้างหลังว่าเพื่อนนั่งหรือยัง พอเห็นว่ายังไม่นั่ง ก็ได้ที เลยพูดลอยๆแต่เสียงดังไปทางเพื่อนว่าถ้านั่งลงไม่ได้ให้ไปข้างหลัง มายืนค้ำหัวคนอื่นอยู่ได้ ...สรุปคนอื่นที่ยืนอยู่แถวหน้าแถวเดียวกับเรารีบนั่งลงทันที (เท่าทีดูขาไม่ได้เจ็บ นั่งลุกยืนเดินได้ปกติดี หน้าตาดีมารยาทควรมีตามหน้าตาค่ะ) พร้อมกับหาช่วงจังหวะมามองหน้าเราด้วยนะ ...เรารู้ว่าเราสวย ขอบคุณค่ะ
-รถบางคันทั้งน้อยใหญ่ โดยเฉพาะมอเตอร์ไซค์รอบๆ คุณตำรวจขอความร่วมมือให้ดับรถปิดไฟหน้า บางคันก็ไม่ยอมดับ หรือบางคันรีบสตาร์ททั้งที่ขบวนเสด็จยังไปไม่หมด ...ไม่ต้องรีบค่ะ เดี๋ยวก็ได้ไปนะคะ เพราะเสียงรถคุณมันแข่งกับเสียงเปล่งแซ่ซ้องของคนตั้งใจรับขบวนเสด็จค่ะ
-ช่วงสามทุ่มกว่าๆเมื่อวันเสาร์ระหว่างขาออกจากตรงสนามหลวง รถแจกน้ำส่วนตัวคันหนึ่ง(คันหนึ่งจริงๆที่เจอ ที่เหลือก็เป็นปกติกันหมด) แข่งกันร้องแร่แห่กระเชิงบนหลังรถ รื่นเริงเหมือนอยู่ตลาดนัดบนถนน เพื่อให้คนมารับน้ำที่เหลือ ...ทำดีก็ดีมากๆอยู่แล้วค่ะแต่ก็อยากให้ดูว่าไม่ใช่วันสงกรานต์ค่ะ
-เรื่องสีเสื้อไม่ขอพูดถึง แค่ขออย่าตัดสินคนจากภายนอกก็พอค่ะ เพราะบางท่านเป็นคนไร้บ้านที่อยู่รอบๆสนามหลวงค่ะ ...เปลี่ยนจากสายตาตำหนิ ซื้อไปให้เขาแทนเลยนะคะ จิตใจคุณจะรู้สึกดีขึ้นอย่างน่าประหลาด เชื่อสิ
-ขากลับบ้านเดินผ่านซอยรางน้ำเมื่อคืนนี้ กลุ่มวัยรุ่นดีดกีต้าร์ร้องเพลงกันสนุกสนานหน้าร้านสะดวกซื้อ ...ไม่มีใครห้ามเรื่องนี้ค่ะ เล่นได้แต่กาลเทศะก็ต้องมีบ้าง ช่วงนี้เก็บไปเล่นที่บ้านก่อนก็ได้ หรือถ้าช่วงนี้เปลี่ยนเป็นเล่นและร้องเพลงพระราชนิพนธ์ในที่สาธารณะแทน เราว่าคนจะชื่นชมมากกว่าด่าในใจอยู่นะ
***คนเราความเศร้าและความศรัทธามันไม่เท่ากัน แต่ก็ควรเคารพซึ่งกันและกัน ...ขอบคุณที่อ่านจนจบและตระหนักถึงจิตใจผู้อื่นนะคะ***