ถ้าเค้าให้เวลาเราน้อยลง จนเราเผลอไปชอบคนอื่นนี่มันแย่ไหมคะ

คือ จะเรียกว่าแฟนก็ยังไม่ได้ แบบเป็นคนศึกษาใจกันอยู่ แต่คุยหรืออะไรก็ใกล้เคียงกับคำว่าแฟนอะคะ คุยกันทุกวัน ชวนกินข้าว การเป็นห่วง แต่แค่เค้ายังไม่ได้ขอเป็นแฟน แล้วแบบช่วงหลังๆมานี่เค้าไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยทักหรือตอบ
จะมาก็มาจะหายก็หายไปเฉยๆ จนเราแบบเริ่มรำคาญอะ เพราะพอเราต่อบทสนทรามันก็หายไปเฉยๆเลย

จนเราไปปรึกษาเพื่อนที่เพิ่งเริ่มรู้จักพอๆกับคนที่คุย มันอยู่ข้างเรา ให้คำแนะนำเราตลอด แบบพึ่งพาได้เสมอ
แต่เราอะชอบคนที่คุยอยู่นะ แต่เหนื่อยที่ต้องคอยเริ่มพูด เริ่มชวนก่อน เราไปปรึกษาอีกคน มันให้คำปรึกษา อยู่ด้วยตลอด จนเรารู้สึกเริ่มชอบคนนั้นแทน

แต่เราก็รู้นะ ว่าคนที่ให้คำปรึกษาเรา ไม่ได้ชอบเราหรอก5555
ตอนนี่เราเลยรู้สึกแย่อะ คือคนที่คุยๆกันอยู่เราก็ชอบนะ แบบรักแรกพบ(เค้าเองก็บอกชอบเราแล้ว) แต่คือมันเหนื่อยที่ต้องเค้าหามันก่อน จนเราไปเผลอชอบคนที่ให้คำปรึกษาเราแทน ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ได้ชอบเราหรอก