ฉันได้ฟังเพลงสรรเสริญพระบารมีเวอร์ชั่นนี้เมื่อสิบนาทีที่แล้ว เป็นเพลงสรรเสริญพระบารมีที่ได้ยินและทำให้ฉันร้องไห้ได้จนหมดหัวใจ ได้ยินทุกตัวอักษรของเพลง
ฉันขอขอบคุณผู้จัดทำเพลงนี้เป็นอย่างสูง
https://www.youtube.com/watch?v=Vjxn9vrNQq4
เรียบเรียง: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ขับร้อง: กัญภัส ศรีณรงค์ ชยานุวัฒน์
ไวโอลิน: ดร. ทวีเวท ศรีณรงค์,
อริยา ศรีณรงค์, คณิน อุดมมะนะ
เชลโล่: ปัญญพัทธ์ วงศ์เวชวิวัฒน์
ดับเบิลเบส: ณัฐพล เลิศวนัสวงศ์
เปียโน: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ช่างกล้อง: ภูมิพงศ์ คุ้มวงษ์, นพพล ชยานุวัฒน์
ตัดต่อวิดีโอ: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ตัดต่อเสียง: ณัฐพล เลิศวนัสวงศ์
ฉันคือคนไทยที่เกิดภายใต้พระบรมโพธิสมภารของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ซึ่งขณะนี้ใครๆก็เรียกขานนามพระองค์ท่านว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ แต่สำหรับฉัน พระองค์ท่านคือ"ในหลวง" ภาพที่ฉันคุ้นตาตั้งแต่เด็กจนถึงวัยกลางคนเช่นนี้คือการได้เห็นพระองค์ท่านทรงงานโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่มีพื้นที่ไหนที่พระองค์ท่านไม่เคยเสด็จไป ไม่มีพื้นที่ไหนที่น้ำพระทัยของพระองค์ไม่หลั่งรดไปถึง
วันนี้ฉันอยู่ไกลจากบ้านเกิดเมืองนอนหลายพันไมล์ แต่ความรู้สึกภูมิใจที่ได้เกิดเป็นคนไทยของฉันไม่เคยลดน้อยลงเลย ทุกครั้งที่เหนื่อยล้าจากงานวิจัยที่ทำ ฉันหันไปมองพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านที่โต๊ะทำงาน ฉันมีแรงฮึดขึ้นมาทุกครั้ง เพราะสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่เทียบไม่ได้กับสิ่งที่พระองค์ท่านทำเพื่อคนไทยมานานนับ7ทศวรรษ
เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 ฉันรู้สึกสูญเสียสิ่งที่เคารพสูงสุดในชีวิตไปพร้อมๆกับพี่น้องชาวไทยที่เมืองไทยและคนไทยทั่วโลก ฉันนั่งฟังรายงานข่าวจากสถานนีวิทยุประจำท้องถิ่น ประโยคหนึ่งที่ฉันจำได้คือ "คนเรานั้นตายสองครั้ง ครั้งที่หนึ่งคือเมื่อร่างกายดับสูญ ครั้งที่สองคือตายไปจากความทรงจำ พวกเราเชื่อว่า พระมหากษัตริย์พระองค์นี้จะตายเพียงแค่ครั้งเดียว เพราะพระองค์จะอยู่ในความทรงจำของชาวไทยและชาวโลกตลอดไป"
ขอให้คนไทยจดจำวันแห่งความสูญเสียครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนี้ไว้ ขอให้จดจำวันที่เราร้องไห้พร้อมๆกัน และฉันเชื่อว่า ไม่ว่าข้างหน้าอนาคตของประเทศจะเป็นแบบใด เราคนไทยทุกคนจะช่วยกันประคับประคองแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอนหลังนี้ด้วยกัน
เมื่อฉันได้ฟังเพลงสรรเสริญพระบารมีในวันที่เศร้าที่สุด
ฉันขอขอบคุณผู้จัดทำเพลงนี้เป็นอย่างสูง
https://www.youtube.com/watch?v=Vjxn9vrNQq4
เรียบเรียง: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ขับร้อง: กัญภัส ศรีณรงค์ ชยานุวัฒน์
ไวโอลิน: ดร. ทวีเวท ศรีณรงค์,
อริยา ศรีณรงค์, คณิน อุดมมะนะ
เชลโล่: ปัญญพัทธ์ วงศ์เวชวิวัฒน์
ดับเบิลเบส: ณัฐพล เลิศวนัสวงศ์
เปียโน: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ช่างกล้อง: ภูมิพงศ์ คุ้มวงษ์, นพพล ชยานุวัฒน์
ตัดต่อวิดีโอ: คริสโตเฟอร์ จันวอง แมคคิแกน
ตัดต่อเสียง: ณัฐพล เลิศวนัสวงศ์
ฉันคือคนไทยที่เกิดภายใต้พระบรมโพธิสมภารของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ซึ่งขณะนี้ใครๆก็เรียกขานนามพระองค์ท่านว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ แต่สำหรับฉัน พระองค์ท่านคือ"ในหลวง" ภาพที่ฉันคุ้นตาตั้งแต่เด็กจนถึงวัยกลางคนเช่นนี้คือการได้เห็นพระองค์ท่านทรงงานโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่มีพื้นที่ไหนที่พระองค์ท่านไม่เคยเสด็จไป ไม่มีพื้นที่ไหนที่น้ำพระทัยของพระองค์ไม่หลั่งรดไปถึง
วันนี้ฉันอยู่ไกลจากบ้านเกิดเมืองนอนหลายพันไมล์ แต่ความรู้สึกภูมิใจที่ได้เกิดเป็นคนไทยของฉันไม่เคยลดน้อยลงเลย ทุกครั้งที่เหนื่อยล้าจากงานวิจัยที่ทำ ฉันหันไปมองพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านที่โต๊ะทำงาน ฉันมีแรงฮึดขึ้นมาทุกครั้ง เพราะสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่เทียบไม่ได้กับสิ่งที่พระองค์ท่านทำเพื่อคนไทยมานานนับ7ทศวรรษ
เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 ฉันรู้สึกสูญเสียสิ่งที่เคารพสูงสุดในชีวิตไปพร้อมๆกับพี่น้องชาวไทยที่เมืองไทยและคนไทยทั่วโลก ฉันนั่งฟังรายงานข่าวจากสถานนีวิทยุประจำท้องถิ่น ประโยคหนึ่งที่ฉันจำได้คือ "คนเรานั้นตายสองครั้ง ครั้งที่หนึ่งคือเมื่อร่างกายดับสูญ ครั้งที่สองคือตายไปจากความทรงจำ พวกเราเชื่อว่า พระมหากษัตริย์พระองค์นี้จะตายเพียงแค่ครั้งเดียว เพราะพระองค์จะอยู่ในความทรงจำของชาวไทยและชาวโลกตลอดไป"
ขอให้คนไทยจดจำวันแห่งความสูญเสียครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนี้ไว้ ขอให้จดจำวันที่เราร้องไห้พร้อมๆกัน และฉันเชื่อว่า ไม่ว่าข้างหน้าอนาคตของประเทศจะเป็นแบบใด เราคนไทยทุกคนจะช่วยกันประคับประคองแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอนหลังนี้ด้วยกัน