*************ขอแสดงความอาลัย และทราบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณมานะที่นี้********************
สวัสดีครับ ผมคบกับแฟนมาระยะนึงแล้ว เธอเป็นคนร่าเริง ขี้เล่น ซน หนะครับ แต่ไม่คอยชอบแสดงความรู้สึกออกมาเป็นคำพูด(ส่วนใหญ่คำพูดหวานๆซึ้งๆเธอจะพิมพ์กับผมในแชทหนะครับ) ช่วงแรกๆนั้นเธอแลดูอ่อนหวาน คิดถึงเรา เป็นห่วงเรา ให้ความสำคัญเรา ทำให้เรารู้สึกมีความสุข รู้สึกว่าเธอคนนี้แหละ "คู่ชีวิตเรา" แต่พอเวลาผ่านไป...ผมก็เริ่มรู้สึกว่าเธอพยายามขยับออกห่างผมออกไปทุกทีๆ คำหวานเริ่มจางหายไป คำว่าคิดถึงที่เคยได้เห็นเกือบทุกๆวันในแชทก็เริ่มหายไป ปกติเธอจะทักมาทุกเช้า จะถามเราว่าทำอะไร กินข้าวรึยัง อยู่ที่ไหน คิดถึงน่ะ
-หลังๆมาเราคุยกันวันละไม่กี่คำ ไม่ว่าผมจะถามอะไร เธอก็ตอบเหมือนไม่อยากจะตอบผม นอนมั่ง เล่นเกม ดูหนัง เธอเริ่มหายไปเริ่มพูดน้อยลง อารมณ์เสียหงุดหงิดง่าย ไม่ว่าจะทำอะไรก้แลขัดใจเธอไปทุกอย่าง เราคบกันมา3ปีครับผมบอกรักเธอทุกวันก่อนนอน ก่อนเลิกงานที่เธอจะกลับบ้าน คำว่า "รัก" ที่ผมเคยเห็นจากเธอนนั้นมีเพียงปีละ1ครั้ง อันนี้พูดจริงๆและมาจากในแชท คือผมไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากเธอเรย บางทีก้แอบน้อยใจนะ แต่ก็คิดว่าเพราะต้องการให้คำๆนี้มันมีความหมายมากๆถึงบอกปีละครั้ง พอเธอเริ่มเปลี่ยนไปเริ่มเงียบ ผมรู้สึกว่าเธอลืมผมไปแล้ว ในใจมันเริ่มหวิวๆนะกลัวว่าเธอจะไปจากเรา    เพราะอะไรครับ ผมควรทำยังไง?? ไม่ว่าจะถามเธอจะอะไร เธอก็บอกไม่ได้เป็นไร ไม่มีอะไร แค่นั้น..

((พวกคุณเคยรู้สึกว่าอยากร้องไห้ออกมาดังๆไหมครับแต่ร้องไม่ออกจิงๆ  ตอนเด็กๆผมเคยคิดนะว่าเกิดเป็นผู้ชายต้องอดทน เสียสละ เข้มแข็ง ต้องไม่อ่อนแอและร้องไห้ไม่เป็น มาถึงตอนนี้ไม่ว่าผมจะอยากร้องให้ตายยังไงก็มีแค่น้ำตาซึมๆ มันเป็นอะไรที่แน่นไปหมดครับ))
-ผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง เพราะอะไรเธอถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะมีใครใหญ่ นอกจากเธอคนเดียว
**ถ้าคำใดผิดหรือตกหล่น หรือทำให้ใครไม่พอใจ ผมก็กราบขอโทษจริงๆ**