ในขบวนรถไฟ ขากลับจากทำงาน
ผู้คนโดยสารค่อนข้างแน่น ทั้งนั่งและยืน
แต่ทุกคนต่างจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์
คาดว่าคงรอฟังข่าวข่าวนึงอยู่เหมือนกัน
สักครู่นึง มีพี่ที่นั่งตรงข้าม ก้มดูโทรศัพท์
และเริ่มร้องไห้...
เราและคนที่เห็น ต่างก็ดูโทรศัพท์กันทันที
.. ประกาศจากสำนักพระราชวัง ฉบับนั้น
มันบีบหัวใจคนไทยเหลือเกิน
ทั้งพระมหากรุณาธิคุณ และ ความจงรักภักดี
แล้วหลายๆ คนบนรถไฟก็เริ่มก้มหน้าร้องไห้
น้ำตาไหล จมูกแดง เสียงสะอื้น ปนกัน
สักพัก มีพี่คนนึงยื่นมือไปจับมือป้าอีกคนที่กำลังร้อง
น้าสองคนที่ไม่รู้จักกัน ตบไหล่ปลอบใจกัน
กลุ่มคนหลายๆ วัย จับมือกันและร้องไห้
พี่ผู้ชายคอยยื่นกระดาษทิชชู่ให้แก่ทุกคนที่ร้องไห้เสียใจ
แม้แต่คุณป้าที่นั่งข้างเรา ก็ยื่นมือมาจับแขนเรา
พร้อมทั้งบอกเราว่า "ท่านเหนื่อยมามากแล้วลูก"
เราและป้าก็ต่างก้มหน้าสะอื้น
โดยที่ไม่รู้จักเลยว่าใครเป็นใคร เป็นคนที่ไหน
ในใจขณะที่กำลังเสียใจอยู่นั้น ก็คิดขึ้นได้ว่า มีคนตั้งเท่าไหร่พยายามจะทำให้คนไทยแตกแยก
แต่ 'พระองค์' เดียวนั้น สามารถเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ
ทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักกันเลยนั้น
หยิบยื่น 'ความอารี' ให้กันได้แบบนี้
พระองค์รักเรา เราต่างก็รักพระองค์สุดหัวใจ
ด้วยความรักที่เปี่ยมล้นนั้น
มันทำให้เรา ส่งต่อ ความรักให้กันได้แบบที่เห็นนี้
เป็น 'ภาพที่แสนงดงาม' ภายใต้วันที่มืดมนนี้
หวังเพียงพระองค์ทรงได้ทอดพระเนตรว่า
คนไทยของพระองค์ทุกคน "รักพระองค์มากขนาดไหน"
เราทุกคนต่างรู้เต็มหัวใจ
ว่าเราต่างโชคดีอย่างหาที่สุดไม่ได้ ที่ได้อาศัยบนแผ่นดินนี้
มีพระมหากษัตริย์ที่ดีที่สุดในโลก
ไม่ว่าจะมีชีวิตอีกกี่ครั้ง
ขอเป็นเศษดินเล็กๆ ใต้ฝ่าพระบาทเช่นนี้ ทุกชาติไป
รักพระองค์ ขอพระองค์ทรงเสด็จสู่สวรรคาลัย...
13 ตุลาคม 2559. (ไม่ ปรากฏชื่อผู้เขียนครับ)
ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงไหมครับเห็นแชร์ต่อๆกันมา
เรื่องเล่าไร้นามจากขบวนรถไฟ 13 ตุลาคม 2559. (ไม่ ปรากฏชื่อผู้เขียนครับ)
ผู้คนโดยสารค่อนข้างแน่น ทั้งนั่งและยืน
แต่ทุกคนต่างจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์
คาดว่าคงรอฟังข่าวข่าวนึงอยู่เหมือนกัน
สักครู่นึง มีพี่ที่นั่งตรงข้าม ก้มดูโทรศัพท์
และเริ่มร้องไห้...
เราและคนที่เห็น ต่างก็ดูโทรศัพท์กันทันที
.. ประกาศจากสำนักพระราชวัง ฉบับนั้น
มันบีบหัวใจคนไทยเหลือเกิน
ทั้งพระมหากรุณาธิคุณ และ ความจงรักภักดี
แล้วหลายๆ คนบนรถไฟก็เริ่มก้มหน้าร้องไห้
น้ำตาไหล จมูกแดง เสียงสะอื้น ปนกัน
สักพัก มีพี่คนนึงยื่นมือไปจับมือป้าอีกคนที่กำลังร้อง
น้าสองคนที่ไม่รู้จักกัน ตบไหล่ปลอบใจกัน
กลุ่มคนหลายๆ วัย จับมือกันและร้องไห้
พี่ผู้ชายคอยยื่นกระดาษทิชชู่ให้แก่ทุกคนที่ร้องไห้เสียใจ
แม้แต่คุณป้าที่นั่งข้างเรา ก็ยื่นมือมาจับแขนเรา
พร้อมทั้งบอกเราว่า "ท่านเหนื่อยมามากแล้วลูก"
เราและป้าก็ต่างก้มหน้าสะอื้น
โดยที่ไม่รู้จักเลยว่าใครเป็นใคร เป็นคนที่ไหน
ในใจขณะที่กำลังเสียใจอยู่นั้น ก็คิดขึ้นได้ว่า มีคนตั้งเท่าไหร่พยายามจะทำให้คนไทยแตกแยก
แต่ 'พระองค์' เดียวนั้น สามารถเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ
ทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักกันเลยนั้น
หยิบยื่น 'ความอารี' ให้กันได้แบบนี้
พระองค์รักเรา เราต่างก็รักพระองค์สุดหัวใจ
ด้วยความรักที่เปี่ยมล้นนั้น
มันทำให้เรา ส่งต่อ ความรักให้กันได้แบบที่เห็นนี้
เป็น 'ภาพที่แสนงดงาม' ภายใต้วันที่มืดมนนี้
หวังเพียงพระองค์ทรงได้ทอดพระเนตรว่า
คนไทยของพระองค์ทุกคน "รักพระองค์มากขนาดไหน"
เราทุกคนต่างรู้เต็มหัวใจ
ว่าเราต่างโชคดีอย่างหาที่สุดไม่ได้ ที่ได้อาศัยบนแผ่นดินนี้
มีพระมหากษัตริย์ที่ดีที่สุดในโลก
ไม่ว่าจะมีชีวิตอีกกี่ครั้ง
ขอเป็นเศษดินเล็กๆ ใต้ฝ่าพระบาทเช่นนี้ ทุกชาติไป
รักพระองค์ ขอพระองค์ทรงเสด็จสู่สวรรคาลัย...
13 ตุลาคม 2559. (ไม่ ปรากฏชื่อผู้เขียนครับ)
ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงไหมครับเห็นแชร์ต่อๆกันมา