ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป

ต้นไม้ต้นนึง เกิดขึ้นมาเป็นต้นไม้ที่สวยงาม เป็นต้นไม้ที่สูงสง่า
เป็นต้นไม้ที่พร้อมจะโน้มกิ่งลงมาเวลาที่ใครอยากได้ที่พักอาศัย โน้มลงมาเวลาที่ใครเดือดร้อน ใช้ทุกส่วนของต้นบังฝนให้เวลาพายุมา
บังแดดไห้เวลาที่เราร้อน
แผ่ไออุ่นให้ในวันที่อากาศหนาวเย็นสุดๆ
ยอมให้เราใช้กิ่งก้าน ในเวลาที่เราต้งการ
คอยพยุงผืนดินเล็กๆ ที่เรียกกันว่า "ประเทศไทย" ให้ผืนดินนั่นแข็งแรงเพียงเพราะต้นไม้ต้นนี้อยากยืนต้นคอยดูแลเราไปนานๆ
ในวันที่ผืนดินแตกระแหงต้นไม้ใหญ่ทำทุกๆอย่างเพื่อให้ดินกลับมาดีเหมือนเดิม ตลอดระยะเวลา 70 ปีที่ยืนต้นมา
ต้นไม้ต้นนี้ไม่เคยบ่นเหนื่อยแม้สักครั้ง แต่กลับยิ้มให้ทุกครั้ง
แม้ตัวเองเหนื่อยแค่ไหน ก้อยอม
แต่....ในวันนี้ วันที่13/10/2559
ต้นไม้ต้นนี้หมดแรงที่จะยืนต่อแล้ว
ในเมื่อดินไม่ดี ต้นไม้อายุมากขึ้นตามการเวลา
การทรงตัวย่อมมีวันอ่อนกำลังลง
ต้นไม้ที่สามารถเป็นทุกอย่างให้กับเรา
หมดแรงยืนต่อไปได้ ต่อไห้เราร้องเรียกแค่ไหน
ร่ำร้องแค่ไหน พยายามทำไห้ดินดีขึ้นแค่ไหน
ก็ไม่สามารถทำไห้ต้นไม้ต้นนี้ยืนต้นขึ้นไหม่ได้

ต้นไม้จ๋าาาา เหนื่อยมาเยอะแล้ว แบกรับมาเยอะแล้ว
ต่อไห้ตอนนี้พื้นดินจะดีแค่ไหน ต้นไม้คงหมดแรงยืนบนพื้นแล้วซินะ
แต่ถึงยังใงแม้ต้นไม้จะล้มไปแล้ว แต่สิ่งที่ให้กับเราๆทั้งหลายมา
คือสิ่งที่มันจะอยู่ในใจเราและคนไทยตลอดไป

ร.๙
เกิดชาติไหนๆ กี่ภพกี่ชาติ ลูกขอเป็นข้ารองพระบาทของพ่อทุกๆชาติไป
f.nid auraiphon