แรกๆ ที่ให้ไปส่งคือช่วงที่งานของอาจารย์เยอะมาก ต้องมาซื้อของนู่นนี่เยอะแยะไปหมด ซึ่งเพื่อนคนนั้นก็กลับรถรับส่งกลัวว่าตกรถกลับบ้านไม่ได้ ขอให้ไปส่งได้ไหม เราก็โอเคไป แต่เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไ

เราคบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะ แต่ไม่ค่อยลงรอยกับพี่แฟนเท่าไหร่ =_= ก่อนหน้านี้เรายอมเค้ามาตลอด ทั้งๆที่เราไม่ใช่คนยอมคน! เค้าทั้งด่าเราต่อหน้าคนอื่น ตอนไหว้ก็ไม่ค่อยจะรับไหว้ แต่ล่าสุดนี่คือ เรากลับบ้านดึ

คือเราเป็นนักเรียนนะคะ แต่เรียนพอใช้ได้ สอบได้ที่1 ในห้องแต่เราไม่ได้บอกว่าเราเก่งนะคะ พอเพื่อยๆรู้กันเท่านั้นแหละค่ะ แขวะกันเต็ม -เรียนเก่งไปแต่นิสัยสันดารแย่ก็ไม่ดีนะ -เกรดเป็นเพียงตัวเลข แขวะกันสา

คือเรื่องของเรามันมีอยู่ว่า คนในครอบครัวไม่เคยฟังเหตุผลไม่เคยเข้าใจ เอาแต่แซะด่าทุกวัน พอเราอธิบานอะไรเขาก็จะบอกว่าเราเถียงเสมอ ครอบครัวเราแยกเป็น2บ้าน คือบ้านของยายและบ้านของเรา ทางบ้านยายจะมีน้าเป็น

เราควรทำยังไงดีค่ะ ?😔คือตั้งแต่เราเด็กๆเราก็อยู่กับตายาย แล้วตาเราเป็นคนเสพสารเสพติดเวลาอารมณ์ดีก็ดีได้3-4วัน พออารมณ์ไม่ดีก็นอน สั่งคนนั้นคนนี้ ไม่พอใจก็ด่าขู่แต่จะทำร้าย ช่วงเด็กๆเราอยู่อนุบาลเราเป็

คือครอบครัวเราอยู่กันหลายคนค่ะแต่จะพูดถึงแค่ตัวละครหลักๆนะคะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่าแม่เรามีล฿ก3คนค่ะเราเป็นคนเล็กแล้วหลังจากนั้นพี่คนโตเรามีลูกค่ะ2คนต่อมาหลังจากหลานเราได้โตค่ะคนโตอายุ3-4ขวบคนเล็ก2-3ขว

ประเด็นคือ ผมอยู่ผลัดดึก ผมก็ถูพื้นปกติของผม ประมานตี4มีลูกค้าวัยกลางคนเข้ามาซื้อของ ไม่แน่ใจว่าเป็นคนไทยไหม พอเขาเดินมา พูดว่าโอ๊ยเดินไม่ได้ ผมก็พูดกับไปว่าไม่เป็นไรครับเดินได้ เขาก็ไม่พอใจอะไรไม่รู้

ส่วนตัวเป้นคนเครียดมากยิ่งช่วงนี้ต้องสอบเข้ามหาลัย บวกกับคณะที่อยากเข้ามีความกดดันเยอะ งานที่รรก้เยอะมากไหนจะกิจกรรมต่างๆที่พี่ม.6อย่างเราต้องทำ การบ้านที่เต้มไปหมด ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสือเลย

..

สวัสดีค่ะ คือเราอยากทราบว่าทุกคนมีความคิดเหมือนเรามั้ยคะ ชีวิตมีความสุขก็จริงแต่ก็เป็นสุขที่ไม่สุดไม่สนุกสุดก็เหมือนพอได้เอนจอยไปกับมันเฉยๆ แต่พอความสุขนั้นอยู่ได้ไม่นานความทุกข์ก็เริ่มเข้าม