ผมทำงานกินเงินเดือน หมื่นสอง มีหนี้ผ่อนรถสามพันกว่า มีแต่ตัว กับหนี้ ผ่อนรถ กับประกันชีวิตให้ลูก
ผมเคยมีครอบครัวมาแล้ว 1ครั้ง มีลูกด้วยกัน 1คน แต่ผมรู้ตัวว่าไม่ได้มีความรู้สึกรักเขา ผมเลยเลิกกับเธอ
และผมได้มาคบกับผู้หญิงคนนึง เธออายุมากกว่าผม ตอนนี้คบได้เกือบครึ่งปี ผมทำดีกับเธอทุกอย่าง
ช่วยทำงานบ้านเหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน
*ผมเคยทำเรื่องให้เธอไม่พอใจครั้งใหญ่มากครั้งนึง ตั้งแต่ครั้งนั้นเธอก็มีอคติกับผมมาตลอด
ไม่ว่าจะทำอะไรก็โวยวาย ขึ้นเสียง เหวี่ยงใส่ บางครั้งหน้าผมก็ไม่มอง
ผมได้ย้ายมาอยู่กับลูกพี่ลูกน้องผม 1เดือนแล้ว เพราะพี่สาวเธอมาจากต่างประเทศ
ปกติผมไปไหนทำอะไรผมก็บอกเธอตลอด เธอก็บอกผมตลอด
จนมาอาทิตที่ผ่านมา
มีวันนึงถามเธอว่าพรุ้งนี้ไปไหนไม๊ เธอบอก "หึ"
แล้ววันรุ่งขึ้นเธอ ก็ไปทำงานปกติ (ผมใช้ ไอคราวด์ ในไอโฟนเดียวกับเธอ จะดูได้ตลอดว่าเธออยู่ที่ไหน)
และเธอได้ไปหาลูกค้าที่บ้าน ผมก็แชทไปถามปกติ ว่าออกจากบ้านรึยัง กำลังไปไหน
เธอตอบว่ากำลังไปออฟฟิต ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ผ่านมาสักพัก ผมถามเมื่อเช้าไปหาลูกค้ามาหรอ เธอตอบแค่ ค่ะ
ผมเลยบอกว่า ไหนเมื่อคืนบอกว่า หึ เธอตอบกลับว่าก็ทำงานไม่ประจำไม่ได้กินเงินเดือน ลูกค้าพึ่งโทรมา เลยรีบไป
ผม: แล้วเมื่อกี้ไม่เห็นพูดถึงลูกค้าเลย
แฟน:อะไรนักหนา เรื่องปัญญาอ่อน อารมเสียแต่เช้า มีปัญญาเลี้ยงไมีหละ ถ้ามีจะได้ไม่ต้องไปไหน
ผมไม่ได้ว่าอะไรเรื่องงานเธอเลย กลับโดนพูดแบบนี้ใส่
ผมก็รู้ตัวแหละตอนนี้ผมยังไม่มีปัญญา ไปเลี้ยงเธอ เธอมีหน้าที่การงานดีกว่าผมมาก
เงินเดือนที่ได้มาผมให้เธอไว้ก่อน แต่ทุกอาทิตเธอจะโอนให้ผมใช้ แต่ผมใช้แค่กินข้าวเช้า เติมน้ำมันรถ ข้าวเที่ยวบางวันกินที่ออฟฟิต
เงินเหลือเก็บก็เก็บใส่บัญชีไว้เพื่อลงทุนอะไรสักอย่าง ผมรู้ซึ่งบางทีเงินที่ผมใช้ มันเกินจากเงินเดือนผม แต่ผมยังมีเหลือเก็บบ้างไม่ได้ใช้จนหมด
อีกเรื่องผมบ่นคิดถึงเธอทุกวัน จนเธอบอกว่าบ่นอะไรนักหนา บ่นมากก็กลับไปอยู่กับแฟนเก่ากับลูก
คือผมไม่มีสิทคิดถึงแฟนเลยหรอ
และอีกเรื่อง ก่อนนอนเธอจะปิดโหมดเครื่องบินทั้งโทรสัพ และ ไอแพด ปิดแล้ว ในแอพค้นหาโทรสัพจะขึ้นออฟไลน์
เธอบอกว่าจะนอนแล้วนะผมก็ ครับ ก็กำลังจะนอน แต่ผมชอบเปิดแอพค้นหาก่อนนอนไม่รู้ทำไม
และเห็นเครื่อง ไอแพด ยังออนไลน์อยู่ ซึ่งโทรสัพเธอออฟไลน์ไปแล้ว ผมคิดถ้าเธอลืมปิดก็คงออนถึงเช้า
แต่ เวลาผ่านได้เกือบครึ่งชั่วโมงถึงออฟไลน์ จะว่าผมหึงเธอก็ได้ คนมันรักยังไงก็ต้องมีอาการหึง งี่เง่า
ตอนเช้าผมก็ถามเธอว่าไหนบอกว่านอน ไอแพดยังออนไลน์อยู่ครึ่งชั่วโมง
เธอก็ปฎิเสธ ว่าไม่ได้เล่น ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอก็หาว่าผมนั่งจับผิด อไรนักหนา น่าเบื่อ
ผม บอกว่าบางทีมันเหงาก็มีงี่เง่าบ้าง (เพราะเวลาผมไม่ได้อยู่กับเธอผมรู้สึก เหงา)
แล้วก็ไล่ผมอีกกลับไออยู่กับแฟนเก่า จะได้ไม่ต้องเหงาแบบนี้
เวลาทะเลาะกันเธอไล่ผมตลอด
เธอเคยทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีค่าสำหรับเธอ
แต่สิ่งที่เธอคิดและอยากให้ผมทำ กลับ ทำให้ผมรู้สึกไม่มีค่ามาก
แต่ผมก็รู้สึกรักเธอไม่รู้เพราะอะไร
ถ้าไม่รักคงไม่หึงเธอ ไม่งี่เง่า
ผมคบกับเธอแทบไม่มีใครรู้เลยด้วยซ้ำว่าเราคบกัน มีแค่ลูกพี่ลูกน้องผมคนเดียวที่รู้ ว่าผมคบกับเธอ
ทำดีแค่ไหน ก็โดนทิ้ง
ผมเคยมีครอบครัวมาแล้ว 1ครั้ง มีลูกด้วยกัน 1คน แต่ผมรู้ตัวว่าไม่ได้มีความรู้สึกรักเขา ผมเลยเลิกกับเธอ
และผมได้มาคบกับผู้หญิงคนนึง เธออายุมากกว่าผม ตอนนี้คบได้เกือบครึ่งปี ผมทำดีกับเธอทุกอย่าง
ช่วยทำงานบ้านเหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน
*ผมเคยทำเรื่องให้เธอไม่พอใจครั้งใหญ่มากครั้งนึง ตั้งแต่ครั้งนั้นเธอก็มีอคติกับผมมาตลอด
ไม่ว่าจะทำอะไรก็โวยวาย ขึ้นเสียง เหวี่ยงใส่ บางครั้งหน้าผมก็ไม่มอง
ผมได้ย้ายมาอยู่กับลูกพี่ลูกน้องผม 1เดือนแล้ว เพราะพี่สาวเธอมาจากต่างประเทศ
ปกติผมไปไหนทำอะไรผมก็บอกเธอตลอด เธอก็บอกผมตลอด
จนมาอาทิตที่ผ่านมา
มีวันนึงถามเธอว่าพรุ้งนี้ไปไหนไม๊ เธอบอก "หึ"
แล้ววันรุ่งขึ้นเธอ ก็ไปทำงานปกติ (ผมใช้ ไอคราวด์ ในไอโฟนเดียวกับเธอ จะดูได้ตลอดว่าเธออยู่ที่ไหน)
และเธอได้ไปหาลูกค้าที่บ้าน ผมก็แชทไปถามปกติ ว่าออกจากบ้านรึยัง กำลังไปไหน
เธอตอบว่ากำลังไปออฟฟิต ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ผ่านมาสักพัก ผมถามเมื่อเช้าไปหาลูกค้ามาหรอ เธอตอบแค่ ค่ะ
ผมเลยบอกว่า ไหนเมื่อคืนบอกว่า หึ เธอตอบกลับว่าก็ทำงานไม่ประจำไม่ได้กินเงินเดือน ลูกค้าพึ่งโทรมา เลยรีบไป
ผม: แล้วเมื่อกี้ไม่เห็นพูดถึงลูกค้าเลย
แฟน:อะไรนักหนา เรื่องปัญญาอ่อน อารมเสียแต่เช้า มีปัญญาเลี้ยงไมีหละ ถ้ามีจะได้ไม่ต้องไปไหน
ผมไม่ได้ว่าอะไรเรื่องงานเธอเลย กลับโดนพูดแบบนี้ใส่
ผมก็รู้ตัวแหละตอนนี้ผมยังไม่มีปัญญา ไปเลี้ยงเธอ เธอมีหน้าที่การงานดีกว่าผมมาก
เงินเดือนที่ได้มาผมให้เธอไว้ก่อน แต่ทุกอาทิตเธอจะโอนให้ผมใช้ แต่ผมใช้แค่กินข้าวเช้า เติมน้ำมันรถ ข้าวเที่ยวบางวันกินที่ออฟฟิต
เงินเหลือเก็บก็เก็บใส่บัญชีไว้เพื่อลงทุนอะไรสักอย่าง ผมรู้ซึ่งบางทีเงินที่ผมใช้ มันเกินจากเงินเดือนผม แต่ผมยังมีเหลือเก็บบ้างไม่ได้ใช้จนหมด
อีกเรื่องผมบ่นคิดถึงเธอทุกวัน จนเธอบอกว่าบ่นอะไรนักหนา บ่นมากก็กลับไปอยู่กับแฟนเก่ากับลูก
คือผมไม่มีสิทคิดถึงแฟนเลยหรอ
และอีกเรื่อง ก่อนนอนเธอจะปิดโหมดเครื่องบินทั้งโทรสัพ และ ไอแพด ปิดแล้ว ในแอพค้นหาโทรสัพจะขึ้นออฟไลน์
เธอบอกว่าจะนอนแล้วนะผมก็ ครับ ก็กำลังจะนอน แต่ผมชอบเปิดแอพค้นหาก่อนนอนไม่รู้ทำไม
และเห็นเครื่อง ไอแพด ยังออนไลน์อยู่ ซึ่งโทรสัพเธอออฟไลน์ไปแล้ว ผมคิดถ้าเธอลืมปิดก็คงออนถึงเช้า
แต่ เวลาผ่านได้เกือบครึ่งชั่วโมงถึงออฟไลน์ จะว่าผมหึงเธอก็ได้ คนมันรักยังไงก็ต้องมีอาการหึง งี่เง่า
ตอนเช้าผมก็ถามเธอว่าไหนบอกว่านอน ไอแพดยังออนไลน์อยู่ครึ่งชั่วโมง
เธอก็ปฎิเสธ ว่าไม่ได้เล่น ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอก็หาว่าผมนั่งจับผิด อไรนักหนา น่าเบื่อ
ผม บอกว่าบางทีมันเหงาก็มีงี่เง่าบ้าง (เพราะเวลาผมไม่ได้อยู่กับเธอผมรู้สึก เหงา)
แล้วก็ไล่ผมอีกกลับไออยู่กับแฟนเก่า จะได้ไม่ต้องเหงาแบบนี้
เวลาทะเลาะกันเธอไล่ผมตลอด
เธอเคยทำให้ผมรู้สึกว่าผมมีค่าสำหรับเธอ
แต่สิ่งที่เธอคิดและอยากให้ผมทำ กลับ ทำให้ผมรู้สึกไม่มีค่ามาก
แต่ผมก็รู้สึกรักเธอไม่รู้เพราะอะไร
ถ้าไม่รักคงไม่หึงเธอ ไม่งี่เง่า
ผมคบกับเธอแทบไม่มีใครรู้เลยด้วยซ้ำว่าเราคบกัน มีแค่ลูกพี่ลูกน้องผมคนเดียวที่รู้ ว่าผมคบกับเธอ