สวัสดีครับ ผมชื่อ Nicky น้ะครับ ผมอยู่อุดรครับผม ผมจะมาเล่าเรื่องที่เกิดมาผมก็เปนคนทีโชคร้ายที่สุดที่ต้องอยู่คนเดียวครับ
ผมโตมาในบ้านนอกครับผม บ้านผมอยู่ที่ จ.อุดรธานี ต.บ้านเลื่อมครับ พ่อแม่ผมเป็นคนไม่ค่อยมีฐานะหรอกครับ พ่อแม่ผมเป็นคนอดทนครับเลี้ยงผมกับพี่อีก 2 คน โตมาด้วยกันครับ ผมก้เป็นเด็กเกเรครับ ไม่ค่อยเชือฟังแม่เท่าไหล้หรอกครับ 555 ผมย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองตอน ป1 ที่โรงเรียน อุดรคริสเตียนวิทยา
ผมเป็นเด็กอ่อนแอครับ โดนเพือนแกล้งอยู๋ประจำ ผมต้องโดนแกล้งกลับบ้านจนถามว่าไปทำไรมา ทำไมเลอะเทอะแบบนี้ (ก็ผมทะเลาะกับเพื่อนในห้อง)
เวลาผมไปโรงเรียนผมจะต้องขึ้นรถสายไปเรียนครับ คือตัวคนเดียวตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ โต้ะเรียนผมก้ได้นั่งมุมหลังห้อง ไม่มีใครอยากไกล้ผลหรอกครับ เพราะผมมันเป็นเด็กที่ไม่มีคนชอบอยู่แล้ว เวลาหลังเลิกเรียน ผมจะโดนด่าว่าไอขี้แพ้ ก่อนกลับบ้านทุกวันครับ 5555 ตลอดเวลา 6 ปีที่ต้องอยู่อย่างนั้นมันทรมานน้ะครับ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมรึเปล่า พอผมจบ ประถม ผมก้มาเรียนต่อ มต้น ที่โรงเรียนอุดรพิชัยรักษ์พิยา ซึ้งผมตอนป6 ไม่มีคนชอบเลย ไม่มีแม้แต่เพื่อนดีดี ผมเลยทำตัวเด่นๆ 555 ให้ทุกคนรู้ว่าผมทำได้ ทำนุ้นทำนี้ได้ ก้พอได้จริงๆครับ ผมพอมีเพื่อนมากขึ้นไม่เหมือนตอนประถมเลย ที่มีแต่คนไม่ชอบผม
ผมเลยคิดว่า ผมคงมีเพื่อนแล้วแหละ เวลาผ่านไปครับมีคนรักก็ต้องมีคนเกลียดเป็นธรรมดา ผมมีเพื่อนกลุ่มๆนึงครับ พวกผมมีกันอยู่ประมาน 10 คน ผมอยู่ห้อง 8 ตลอด 3 ปี เลยน้ะครับ ผมมีเพื่อนพวกกนี้เป็นกำลังใจให้ตลอด แต่พอผมโดนหาเรื่องผมโดน ตี มีเรื่อง ทะเลาะ ใช่สิมันคงคิดว่าผมก่างมั้ง ผมมันชอบทำหน้าตาเก่งๆ มาดๆ หน่อยแหละ เขาบอกกันน้ะ 5555 ไม่รู้ว่าเป็นจริงๆรึเปล่า แต่ผม กลับไม่ตอบโต้ครับ เพราะผมมันก็แค่ไอ่ขี้แพ้ ครับผมไม่กล้าทำร้ายใครครับ ผมมันอ่อนแอ แต่ผมก็มีเพื่อนคนนึงครับเขาชื่อว่า ออดี้ เขาเป็นใครเขาเป็นอะไรกับผม ทำไมเขาต้องมาออกหน้ารับแทนผมตลอดเลย ทำไมผมทำอะไรเพื่อเค้าไม่ได้สักอย่าง ออดี้ เขาเป็นที่รักของคนส่วนใหญ่ครับ เขาเป็นคนที่ในชีวิตผมไม่คิดที่จะมีเพื่อนดีดีแบบนี้อีกกี่คน ผมรักเพื่อนทั้งกลุ่มของผมทุกคนครับ พวกเราก็จบ มต้น ไปด้วยกันทุกคน 3/8 ไม่ลืมเลย ถึงจะแยกที่เรียนกันเราจะไม่ได้จากกันไปไหนคับ 5555 เราตจะมาหากันที่ร้านเกมร้านหนึง มันอยู่ไกล้ๆบ้านผมแค่ ถัดไปอีก 1 ซอยก้ถึงแล้วครับ ร้าน COKENET อยู่ ซ.รจณา 3 ทุกๆหลังเลิกเรียนเพื่อนก้จะมารวมกันที่นี่แบบไม่ได้นัดหมายอะไรเลย ไปเล่นนำ้สงกราน เวียนเทียน ลอยกระทง หรือ วันอะไรต่างๆ ก็จะมาเจอกันที่นี่ครับผม ผมคิดว่าผมคงมีเพื่อนแท้กับเค้าบ้างสักทีครับ
แต่มันก็ไม่นานหรอกครับ ผมเคยทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มหลายครั้งครับ แม้แต่ ออดี้ ผมก็ทะเลาะกับมันหลายรอบเหมือนกันครับ เรื่อง ผู้หญิง เรื่องกินฟรี เงินไม่ออก ชอบเอาเงินไปให้แต่ ผู้หญิง ครับผมมันเป็นคนแบบนี้ล้ะครับ อะไรก้ๆ ผู้หญิง ไปหมดจนเพื่อนบางคนก้ไม่ชอบผมก็มีครับ 5555 ผมรู้ครับแต่ผมไม่พูด เพราะพูดออกไปก็มีแต่เสียเพื่อนเปล่าๆ ผู้หญิงในชีวิตผม ที่ผมคิดว่าเขารักผมจริงๆ มีแค่ 3 คนเองแหละครับ คนแรก เขาชื่อ เซฟ เป็นคนที่ผม ชอบมาตั้งแต่ ม1 ล่ะครับ อะไรหลายอย่างทำให้เราไม่ลงลอยกันสักที ก้จบไป คนที่ 2 นี่ ชื่อ รุ้งครับ รุ้งนี่เป็นแฟนเก่าของเพื่อนครับ ชื่อฟร้อง ผมผิดตั้งแต่เข้าไปหาแฟนเพื่อนล้ะครับ 5555 ผมใช้เวลาหลายปีครับ 3 ปี ประมานได้ สุดท้ายเขาก็กลับไปหาฟร้องครับ(เรื่องมันยาว)ผมให้ผมรู้ว่า ผู้หญิงคนเดียว ทำให้ผมเสียเพื่อนไปเลยหรอ (ปัจจุบันแทบไม่คุยกับแล้วครับกับฟร้อง) คนที่ 3 แม่ผมเองแหละครับ เป็นคนบอกว่าท่าไม่ไหวก้ ไม่ต้องทำ ไม่ต้องไปสนใจ รักตัวเอง เพราะคนที่รักเราที่สุดก็แม่นี่แหละ (ผมมันเด็กน้ะครับ55) มีอะไรไม่สบายใจ ผมจะไปร้องไห้ให้แม่ฟังตลอดเลย ผมก็ 18 ปี แล้วน้ะยังร้องไห้เหมือนเด็กเลย 5555 คิดแล้วก็ตลกตัวเอง นั้นน้ะสิน้ะครับ เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยนครับ ปีนี้ ปีสุดท้ายที่พวกเราจะเจอกันครับ ปีหน้าก้ มหาลัยแล้ว พวกเรา จะกระจายกันออกไป หามหาลัยที่ตัวเอง หวังไว้ทั้งนั้นนแหละครับ 555 ส่วนผม กทม ครับ ไปอยู่กับพี่ คงไม่เจอกันกับเพื่อนแล้ว (เพื่อนไม่รู้น้ะครับว่าผมจะไป) ผมไม่ชอบการจากลาครับ ก่อนสงกรานปีหน้า พวกผมนัดกันไป ทะเลครับ ผมคิดว่าผมคงไม่ไปหรอกครับ เพราะว่า อย่างว่าแหละครับ เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยน เพื่อนผมเรื่มไม่เหมือนเดิม ผมเริ่มคิดว่า เพื่อนผม ไม่สนใจผมแล้ว มองผมผ่านๆ มองผมไม่เห็นในสายตา เหมือนผมเป็นส่วนเกินของกลุ่มไปแล้วอ้ะครับ ผมจะโดนเพื่อนล้อตลอดครับ ก๊อตสิล่า ก๊อตสิล่า 555 บางทีผมก้น้อยใจ บางทีผมก้หัวเราะน้ะครับ ก็ผมดำไม่พอ ไม่หล่อ
จนอีก ผมเป็นคนแคร์คำพูดคนมากครับ ยิ่งออกมาจากเพื่อนผม ยิ่งแคร์เลยครับ เพื่อนผมคนนึงครับ เป็น ผุ้หญิงชื่อ บูมครับ ที่จริงบูมนี่รู้จักมาตั้งแต่ ประถมแล้วครับ เพราะว่า เรียน โรงเรียนเดียวกัน บูมเป็นคนดีครับ ดีมากๆ ช่วยผมหลายเรื่องแล้ว ผมเลยแคร์คำพูดที่มันด่าผมทุกคำเลย มันจะชอบด่า ผมว่า ดูหน้าดิดำน่ากลัว เขาเห็นหน้าก็หนีหมดแล้ว ก๊อตซิล่า แบบไม่มีผู้หญิงชอบหรอก มีแต่มาหลอก-เท่านั้นแหละ .... ฯลฯ ครับผมยอมรับผม ผมมันโง่ผมมันไม่มีอะไรดี เกิดมาหน้าตาก็แย่แล้วครับ เอาเงินไปให้แต่ ผู้หญิงพูดถูกไม่มีผิดเลยสักคำ แล้วผมก็มี ผู้หญิงคนนึงครับ ชื่อเกิล ผมเคยชอบเขาด้วยน้า 5555 ตอน มต้น แต่ตอนนี้มันก็ 6 ปีล้ะ ที่รู้จักกันมา แฟนเก่าเพื่อนผมเอง เลิกกันไปแล้วล้ะนานล้ะ เพื่อนในกลุ่มผมก็ไม่มีใครชอบเกิลหรอกครับ แต่ผมยังเล่นกับเกิลอยู่ไง สงสัยพวกนั้นมันจะไม่ชอบผมไปด้วยแล้วแหละมั้ง 55 เมื่อวานเกิลบอกผมว่า ซื้อข้าวมาให้หน่อยส่งที่บ้าน 10 โมง ก่อนออกไป โรงเรียน ผมก็ตั้งนาฬืกาเลย 10 โมง จะทันมันกินข้าวไหมว้ะ 55 ถึงเวลาก้รีบออกไปสั่งให้ทันที สุกี้ทะเลแห้ง รอนานส้ะด้วย ต้องเป็นร้านน้องแป้งด้วยน้ะ จ้ะ แล้วก็เอาไปส่งที่บ้าน ผมก็นั่งเล่นยุนั้นครับ เกิลเป็น ผู้หญิง กวนตีนครับ มากๆด้วย ผมก้คุยๆ กันแซวๆกันไป ผมมีความสุขเหมือน อย่างน้อยก็มีคนที่ไม่ตำหนิผมล้ะว้ะ ก้มันนี่แหละ 555 พอผมกลับบ้านมา เกิลทักไลค์ มาบอกว่า นิกกูขอบล็อคก่อนน้ะ กูว่ามันนี้ที่หาคุยอะไรกับกูวันนั้น มันไม่ใช่อ้ะ มันมากกว่าเพื่อนอ้ะ (กูขอโทด) ท่ากูโอเคแล้วกูจะกลับมาเหมือนเดิมไม่ต้องตอบไม่ต้องโทรมานะ ** ขนาดยังทิ้งกูไปอีกคนแล้วหรอ ชีวิตนี้กูเหลืออะไรบ้าง ทุกวันนี้อยู่คนเดียว วนเวียนที่ หน้าคอม เล่นเกมเขี่ย เฟสบูคเล่นไปวันๆ เพื่อนก็ไม่เหมือนเดิม ผมอยู่คนเดียวมาก็จะ 1 เดือนแล้วครับ ผมคิดว่าผมเป็นคนที่โชคร้ายมากๆแน่นอน ไม่ว่าจะใคร เพื่อน คนไหน ก็ทิ้งผมไปหมดเลย ผมไม่เคยเปลี่ยนไป ผมรักเพื่อนผมทุกคนเหมือนเดิมแหละครับ แต่ไม่ก็ไม่รู้ว่าผมจะเอายังไงดี มีเพื่อนหรือไม่มีเพื่อน เพื่อนที่จริงแล้วมันเป็นยังไง เพื่อนที่เขาขาดกันไม่ได้มันเป็นยังไง เพื่อนที่อยู่ด้วยกันเวลาเราท้อมันเป็นยังไง เพื่อนที่รับเราได้ไม่ว่าเราจะจนเราจะดูไม่ดีมันเป็นยังไง เพื่อนที่ไม่เปลี่ยนไปมันเป็นยังไง ผมเลยอยากรู้ว่าผมเป็นคนที่โชคร้ายที่สุด หรือ มีคนที่เป็นแบบผมอยู่เหมือนกัน
*** ขอบคุณครับ Jirawut Prophetlep Udonthani 10/13/2016 HG ***
ผมเป็นผู้ชายที่โชคร้ายที่สุดที่ต้องอยู่คนเดียวไปตลอดรึเปล่า
ผมโตมาในบ้านนอกครับผม บ้านผมอยู่ที่ จ.อุดรธานี ต.บ้านเลื่อมครับ พ่อแม่ผมเป็นคนไม่ค่อยมีฐานะหรอกครับ พ่อแม่ผมเป็นคนอดทนครับเลี้ยงผมกับพี่อีก 2 คน โตมาด้วยกันครับ ผมก้เป็นเด็กเกเรครับ ไม่ค่อยเชือฟังแม่เท่าไหล้หรอกครับ 555 ผมย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองตอน ป1 ที่โรงเรียน อุดรคริสเตียนวิทยา
ผมเป็นเด็กอ่อนแอครับ โดนเพือนแกล้งอยู๋ประจำ ผมต้องโดนแกล้งกลับบ้านจนถามว่าไปทำไรมา ทำไมเลอะเทอะแบบนี้ (ก็ผมทะเลาะกับเพื่อนในห้อง)
เวลาผมไปโรงเรียนผมจะต้องขึ้นรถสายไปเรียนครับ คือตัวคนเดียวตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ โต้ะเรียนผมก้ได้นั่งมุมหลังห้อง ไม่มีใครอยากไกล้ผลหรอกครับ เพราะผมมันเป็นเด็กที่ไม่มีคนชอบอยู่แล้ว เวลาหลังเลิกเรียน ผมจะโดนด่าว่าไอขี้แพ้ ก่อนกลับบ้านทุกวันครับ 5555 ตลอดเวลา 6 ปีที่ต้องอยู่อย่างนั้นมันทรมานน้ะครับ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมรึเปล่า พอผมจบ ประถม ผมก้มาเรียนต่อ มต้น ที่โรงเรียนอุดรพิชัยรักษ์พิยา ซึ้งผมตอนป6 ไม่มีคนชอบเลย ไม่มีแม้แต่เพื่อนดีดี ผมเลยทำตัวเด่นๆ 555 ให้ทุกคนรู้ว่าผมทำได้ ทำนุ้นทำนี้ได้ ก้พอได้จริงๆครับ ผมพอมีเพื่อนมากขึ้นไม่เหมือนตอนประถมเลย ที่มีแต่คนไม่ชอบผม
ผมเลยคิดว่า ผมคงมีเพื่อนแล้วแหละ เวลาผ่านไปครับมีคนรักก็ต้องมีคนเกลียดเป็นธรรมดา ผมมีเพื่อนกลุ่มๆนึงครับ พวกผมมีกันอยู่ประมาน 10 คน ผมอยู่ห้อง 8 ตลอด 3 ปี เลยน้ะครับ ผมมีเพื่อนพวกกนี้เป็นกำลังใจให้ตลอด แต่พอผมโดนหาเรื่องผมโดน ตี มีเรื่อง ทะเลาะ ใช่สิมันคงคิดว่าผมก่างมั้ง ผมมันชอบทำหน้าตาเก่งๆ มาดๆ หน่อยแหละ เขาบอกกันน้ะ 5555 ไม่รู้ว่าเป็นจริงๆรึเปล่า แต่ผม กลับไม่ตอบโต้ครับ เพราะผมมันก็แค่ไอ่ขี้แพ้ ครับผมไม่กล้าทำร้ายใครครับ ผมมันอ่อนแอ แต่ผมก็มีเพื่อนคนนึงครับเขาชื่อว่า ออดี้ เขาเป็นใครเขาเป็นอะไรกับผม ทำไมเขาต้องมาออกหน้ารับแทนผมตลอดเลย ทำไมผมทำอะไรเพื่อเค้าไม่ได้สักอย่าง ออดี้ เขาเป็นที่รักของคนส่วนใหญ่ครับ เขาเป็นคนที่ในชีวิตผมไม่คิดที่จะมีเพื่อนดีดีแบบนี้อีกกี่คน ผมรักเพื่อนทั้งกลุ่มของผมทุกคนครับ พวกเราก็จบ มต้น ไปด้วยกันทุกคน 3/8 ไม่ลืมเลย ถึงจะแยกที่เรียนกันเราจะไม่ได้จากกันไปไหนคับ 5555 เราตจะมาหากันที่ร้านเกมร้านหนึง มันอยู่ไกล้ๆบ้านผมแค่ ถัดไปอีก 1 ซอยก้ถึงแล้วครับ ร้าน COKENET อยู่ ซ.รจณา 3 ทุกๆหลังเลิกเรียนเพื่อนก้จะมารวมกันที่นี่แบบไม่ได้นัดหมายอะไรเลย ไปเล่นนำ้สงกราน เวียนเทียน ลอยกระทง หรือ วันอะไรต่างๆ ก็จะมาเจอกันที่นี่ครับผม ผมคิดว่าผมคงมีเพื่อนแท้กับเค้าบ้างสักทีครับ
แต่มันก็ไม่นานหรอกครับ ผมเคยทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มหลายครั้งครับ แม้แต่ ออดี้ ผมก็ทะเลาะกับมันหลายรอบเหมือนกันครับ เรื่อง ผู้หญิง เรื่องกินฟรี เงินไม่ออก ชอบเอาเงินไปให้แต่ ผู้หญิง ครับผมมันเป็นคนแบบนี้ล้ะครับ อะไรก้ๆ ผู้หญิง ไปหมดจนเพื่อนบางคนก้ไม่ชอบผมก็มีครับ 5555 ผมรู้ครับแต่ผมไม่พูด เพราะพูดออกไปก็มีแต่เสียเพื่อนเปล่าๆ ผู้หญิงในชีวิตผม ที่ผมคิดว่าเขารักผมจริงๆ มีแค่ 3 คนเองแหละครับ คนแรก เขาชื่อ เซฟ เป็นคนที่ผม ชอบมาตั้งแต่ ม1 ล่ะครับ อะไรหลายอย่างทำให้เราไม่ลงลอยกันสักที ก้จบไป คนที่ 2 นี่ ชื่อ รุ้งครับ รุ้งนี่เป็นแฟนเก่าของเพื่อนครับ ชื่อฟร้อง ผมผิดตั้งแต่เข้าไปหาแฟนเพื่อนล้ะครับ 5555 ผมใช้เวลาหลายปีครับ 3 ปี ประมานได้ สุดท้ายเขาก็กลับไปหาฟร้องครับ(เรื่องมันยาว)ผมให้ผมรู้ว่า ผู้หญิงคนเดียว ทำให้ผมเสียเพื่อนไปเลยหรอ (ปัจจุบันแทบไม่คุยกับแล้วครับกับฟร้อง) คนที่ 3 แม่ผมเองแหละครับ เป็นคนบอกว่าท่าไม่ไหวก้ ไม่ต้องทำ ไม่ต้องไปสนใจ รักตัวเอง เพราะคนที่รักเราที่สุดก็แม่นี่แหละ (ผมมันเด็กน้ะครับ55) มีอะไรไม่สบายใจ ผมจะไปร้องไห้ให้แม่ฟังตลอดเลย ผมก็ 18 ปี แล้วน้ะยังร้องไห้เหมือนเด็กเลย 5555 คิดแล้วก็ตลกตัวเอง นั้นน้ะสิน้ะครับ เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยนครับ ปีนี้ ปีสุดท้ายที่พวกเราจะเจอกันครับ ปีหน้าก้ มหาลัยแล้ว พวกเรา จะกระจายกันออกไป หามหาลัยที่ตัวเอง หวังไว้ทั้งนั้นนแหละครับ 555 ส่วนผม กทม ครับ ไปอยู่กับพี่ คงไม่เจอกันกับเพื่อนแล้ว (เพื่อนไม่รู้น้ะครับว่าผมจะไป) ผมไม่ชอบการจากลาครับ ก่อนสงกรานปีหน้า พวกผมนัดกันไป ทะเลครับ ผมคิดว่าผมคงไม่ไปหรอกครับ เพราะว่า อย่างว่าแหละครับ เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยน เพื่อนผมเรื่มไม่เหมือนเดิม ผมเริ่มคิดว่า เพื่อนผม ไม่สนใจผมแล้ว มองผมผ่านๆ มองผมไม่เห็นในสายตา เหมือนผมเป็นส่วนเกินของกลุ่มไปแล้วอ้ะครับ ผมจะโดนเพื่อนล้อตลอดครับ ก๊อตสิล่า ก๊อตสิล่า 555 บางทีผมก้น้อยใจ บางทีผมก้หัวเราะน้ะครับ ก็ผมดำไม่พอ ไม่หล่อ
*** ขอบคุณครับ Jirawut Prophetlep Udonthani 10/13/2016 HG ***