***ยาวนะคะแต่อยากระบายออกมา
สวัสดีเพื่อนๆทุกคน รบกวนมาคุยมาให้คำปรึกษากันเยอะๆเลยนะ ขอบคุณคะ
เราอยากได้คำปรึกษา ในตอนนี้ ตอนที่เราอ่อนแอ พังทั้งจิตใจและร่างกาย
ขออธิบายก่อนว่า แฟน เรา (มือที่3) อยู่กันคนละจังหวัด เพราะงาน
-แฟน เป็นตำรวจ 3 จังหวัดชายแดงภาคใต้
-เราทำงานในกทม
-(มือที่สาม) อยู่อีกจังหวัด
*เข้าเรื่องนะคะ
แฟนที่คบมา 9 ปี อยู่กินร่วมกันมา หมั่นหมาย นอกใจเรามาประมาณ 1 ปี เราจับได้มาจะ 2 เดือนแล้ว
เขานอกใจเรา ช่วงที่ไปฝึกเป็นตำรวจเนี่ยแหละก่อนลงไปประจำการภาคใต้
ปกติแฟนไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้เพียงแต่เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด เพราะงั้นเมื่อเขาเจอคนที่คุยด้วยได้ เขาก็ใจอ่อน
พอมองย้อนหลังไป 1 ปี เราก็มาดูตัวเราเองกับแฟนเรา ว่า ความรักของเรามันโอเคหรอ? เราพลาดอะไร
คำตอบที่ได้คือ ไม่
1 ปี ที่ผ่านมาเมื่อมองข้ามสิ่งที่เขาปิดบังเรา เราอาจห่างกัน แต่าเราก็เห็นแต่สิ่งดีๆ มีบ้างที่เราทะเลาะกัน
เหมือนคู่รักคู่อื่นๆแต่ไม่น่าถึงขั้นต้องทำขนาดนี้ ไม่งั้นคงไม่คบกันนานถึง 9 ปี เขามักจะเขียนจดหมายหาเราใน
ช่วงที่เราห่าง เขาเขียนมาเสมอว่า " ฝึกหนักแต่คิดถึงเรา คิดถึงพ่อแม่ บอกว่าคู่เราโชคดี และขอบคุณที่อดทนมาตลอด
บอกว่าเราจะมีอนาคตร่วมกัน ให้อดทนรอวันนั้นของเรา "
คำพูดดีๆมากมายที่เราเชื่อในตอนนั้น เรากลับไม่แน่ใจว่ามันจริงอยู่รึป่าวในตอนนี้
พอจับได้ตอนที่เจ้าตัวไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เราเลยได้แต่คุยผ่านโทรศัพท์ ปรับความเข้าใจยากมากๆ ใช้เวลา ประมาณ 5 วัน
เราโกรธมากๆ เสียใจ เหมือนโดนหักหลัง (มือที่3) รู้มาตลอดว่าแฟนเรา มีเราอยู่ทั้งคน แต่ก็ยังคบกับแฟนเราอยู่
จนได้ข้อสรุปว่า เขาเลือกเรา แต่มีข้อแม่ว่า เขาต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับ(มือที่3) คือ "ต้องพาอีกฝ่ายไป ตปท" ถึงจะจบความสัมพันธ์นี้ได้
ในตอนแรกเราคิดว่า เป็นสิ่งที่เราพอให้ได้ คิดว่าคงแป็ปเดียว แต่ไม่จริงเลย เราไม่เห็นวันนั้น
เราคิดผิด จริงๆเมื่อเราจับได้แล้วแฟนเราก็เลือกแล้ว แฟนควรจบกับอีกฝ่ายทันที
พูดไปแฟนเราก็เอาแต่โมโหเรา เพราะคิดว่าเราไม่เข้าใจเขาบ้าง เราเลยไม่ค่อยกล้าพูดเรื่องนี้ พูดในตอนที่อดไม่ได้จริงๆ
นานวันก็ยิ่งแย่ เพราะเรารับรู้ว่า เขาคุยกันแบบปกติ ถ้าได้เห็นหน้า (มือที่3) คือยิ่มหน้าบานมากไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยคะ
เขาคงคิดว่าเขาจะได้แฟนเราจริงๆ แต่คิดผิด
เราทนทุกข์กับเรื่องนี้ เพราะแม้ว่าจะหมั่นกันแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่า
แฟนเราทำไม่ถูกที่ปฎิบัติกับผญ 2 คนอย่างเท่าเทียมได้ เพียงเพราะ อยู่กันคนละที่
จนเราทนไม่ได้จริงๆ 1 เดือนผ่านไป เราลางานกลับบ้านไปเจอเขา พ่อแม่ของแฟน รักเรามาก ถึงขั้นบอกเราว่า
ถ้าเจ็บมากจะไปก็ได้ พ่อแม่ก็ยังรักเหมือนลูกสาว เสมอ เรานี่ร้องไห้เลย จนสุดท้าย เราตัดสินใจที่จะจดทะเบียนกัน
เอาตามตรงนะเรารู้สึกดีมากๆ มันเป็นหนึ่งวันที่ดีที่สุดในชีวิต มันพิสูจน์ว่าเขาเลือกเราจริงๆ เขายังรักเราไม่เปลี่ยน
แค่อาจเป็นเพราะอะไรบางอย่างทำให้เขาทำอะไรลง แต่ก็พร้อมที่จะแก้ไข เรารู้สึกเชื่อในตัวเขาขึ้นมาอีกครั้ง
แต่มีความสุดได้ไม่ถึง 24 ชม (มือที่3) ของเราก็โทรมาโวยวาย เข้าใจนะ หวังมาก ก็ย่อมผิดหวัง
ส่งข้อความแบบเรียงความ มาให้แฟนเรา ตัดพ้อมากมาย ใจหนึ่งก็สงสารลูกผญ อีกใจก็คิดว่า สมควรแล้ว คุณเลือกที่จะ
คบกับคนที่มีเจ้าของ แม้ว่าจะด้วยรักที่บริสุทธิ์ แม้ตบมือข้างเดียวจะไม่ดัง แต่ผญดีๆ ที่เรียน มีงานทำ ควรจะคิดได้
และต่อให้รับไม่ได้ อย่างไร จุดจบของความสัมพันธ์แบบผิดๆ ก็ต้องจบแบบนี้แหละ ใครๆก็พูดว่าไม่มีการเลิกใดๆที่ไม่เจ็บ
แต่แฟนเราก็ยังอยากทิ้งช่วงเวลาดีๆกับ (มือที่3) ไว้
ถ้าเราไม่ถูกเลือก เราก็เชื่อว่าบาปกรรมจะตามสนอง อนาคตไม่มีทางเจริญ เราพยายามเตือนสติแฟนเราอยู่หลายครั้ง
ว่า ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป (มือที่3) เริ่มรู้ตัวแล้วว่าผิด และไปต่อลำบาก แต่แฟนเราอ่อนแอเกินกว่าจะตัดสัมพันธ์
จนกว่าจะได้ทำตามสัญญา เราไม่รู้จะพูอะไรอีก แม้แต่การพูดอย่างมีเหตุผลที่สุดว่า มันส่งผลต่อชีวิตคู่มามากพอแล้ว
อย่าได้ยื้อไว้อีกเลย ก็ไม่เป็นผล จะเอาแต่สัญญาเป็นที่ตั้งไว้
เวลาช่างนานเหลือเกิน
เรารู้เจตนาของ (มือที่3) เพราะเรามีโอกาสได้คุย (มือที่3)พูดเองเลยคะว่าหวังจะได้แฟนเรา เขาคิดว่ามีโอกาส
คิดดูนะคะถ้าเราไม่ได้จดทะเบียน เธอจะใช้ความอ่อนแอของเรา เข้าไปหาแฟนเรา ในขณะที่เราขาดสติเหมือนคนบ้า
เธอจะยิ่งทำตัว ว่าเข้าใจทุกอย่างเพื่อเข้าหาแฟนเรา ดีที่แฟนเราตัดสินใจ จดทะเบียน เลยเป็น (มือที่3) เองที่ขาดสติในตอนนี้
เราเชื่อมาตลอดเราว่าเรามาก่อน รักกันมาก มาทีหลังก็กิ๊กดีๆนี่เอง ถึงแม้ว่า (มือที่3) จะคิดว่าตัวเองเป็นแฟน แต่ตอนนี้ เป็นชู้ โดยสมบูณ์
ตอนแรกผิดโดยศิลธรรม ตอนนี้ด้วยกฎหมายแล้ว
ไป ตปท แบบไม่กำหนดวัน นั่นหมายความว่าไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มันอาจยากที่จะกำหนดวัน แต่เชื่อมั้ยว่า (มือที่3) ของเราจะพยายามไม่ให้มันเกิดขึ้น
เราอยากรู้ เมื่อ ผช คนหนึ่งเลวได้กับผญที่ตนรักมาก
ก็ยอมเลวอีกครั้งแต่กับอีกคน ไม่ได้หรอ? มีสัญญากับเราอีกมากมายนะ เขาลืมสัญญากับเราว่าจะทำให้เรามีความสุขไปแล้วละ
เรารู้สัญญา ย่อมเป็นสัญญา หากแต่มันยากในความรู้สึก
เขาลืมไปว่าในขณะที่พยายามจะรักษาความรู้สึกดีๆของ (มือที่3) ไว้ก่อนเป็นเพื่อนกัน
เขาก็กำลังทำลายความรู้สึกของอีกฝ่ายเช่นกัน แทนที่ห่วงความรู้สึกของคนที่เป็นคู่ชีวิตจากนี้และตลอดไป
เขากลับห่วงความรู้สึกของอีกฝ่ายเพราะไหนๆก็ต้องจบกันไป
เราอยากเชื่อคนของเราอีกครั้ง อยากเชื่อว่าพอทำตามสัญญาแล้วมันจะจบจริงๆ
แต่ลองมาเป็นเรา โดนหลอกมา1ปี จับได้แล้วยังไม่เลิก เราจะเชื่อใจได้อย่างไร
ตอนเราใช้เวลาอยู่ด้วยกันในช่วงวันหยุด ก็มีความสุขดี เราพยายามไม่พูดถึงเรื่องนี้
แต่ในความรู้สึกเรา ตัวไปต่อ แต่ใจนั้นหยุดนิ่ง เรายิ้มได้ไม่เต็มที่ เราเห็นทุกอย่าง รับรู้ทุกสิ่งอย่างเจ็บปวด
เราไม่รู้ว่าเคยไปทำอะไรให้ใครถึงต้องมาโดนแบบนี้
เขาจะไม่โกหกและไม่ปิดบังอะไรเราอีก และเพราะหลายๆอย่างเรา เขาก็พูดความจริงกับเราจริงๆ
ก่อนที่เราจะต้องแยกกันไปทำงาน
เราบอกแฟนเราว่าเราให้เวลาสามเดือนที่จะจบเรื่องนี้ให้ได้ จริงๆมันนานมาก แต่ด้วยหน้าที่การงาน
เราต้องทำใจว่านี่ถือว่าดีแล้ว เราเห็นแก่แฟนเรา ถึงยอมให้ทำตามสัญญา ไม่อย่างนั้นเราคงเอาเรื่อง (มือที่3) ไปนานแล้ว
จะทำตามสัญญา คือระหว่างนี้ไม่จำเป็นต้องเจอกันรึป่าว แค่คุยโทรศัพท์ ไลน วีดีโอคอล ก็มากเกินพอแล้วรึป่าว
เอาเวลาที่มีค่าที่มีเพียงเล็กน้อย ให้ครอบครัวและภรรยาดีกว่ารึป่าว
เราควรเอาจริง หรือให้โอกาส เราใจดีไปรึป่าว การเลือกให้โอกาส จะทำให้เราโง่เหมือน 1 ปีที่ผ่านมา
เราทำถูกแล้วใช่มั้ย เราทำถูกรึป่าวที่ให้เวลาเขา 3 เดือนมากไปมั้ย เราทำถูกรึป่าวที่อดทนรอ
เราทำถูกรึป่าวที่เลือกจะเชื่อใจเขาอีกครั้ง
ทั้งหมดยังไม่มีผลต่องาน เพราะเรายังพอมีสติอยู่ หากแต่มันเริ่มส่งผลต่อร่างกาย
แล้วแฟนเราก็รับรู้ก่อนกลับไปทำงาน น้ำหนักเราลงไปแบบน่าตกใจ เรากินข้าวได้แต่คำหลังๆกลืนไม่ลง ฝืนกินก็แทบจะอ๊วก
ไม่มีแฟนเรา คือเราตื่นเช้ากว่าปกติมาก ตื่นมาก็คิด นอนก็คิด จิตใจอ่อนแอมากๆ กำลังใจที่มีน้อยนิด
เชื่อมั่นในความรักที่เคยมีและเชื่อว่า ถ้าผ่านมันไปได้ จะดีขึ้น แต่กว่าจะถึงเวลานั้นมันยากเหลือเกิน
ขอบคุณสำหรับคำตอบใดๆที่เพื่อนจะให้ แค่ได้ระบายก็รู้สึกดีขึ้น ขอบคุณจากใจคะ
หากคุณเป็นเราในตอนนี้ คุณจะทำอย่างไร? (ปัญหามือที่สาม)
สวัสดีเพื่อนๆทุกคน รบกวนมาคุยมาให้คำปรึกษากันเยอะๆเลยนะ ขอบคุณคะ
เราอยากได้คำปรึกษา ในตอนนี้ ตอนที่เราอ่อนแอ พังทั้งจิตใจและร่างกาย
ขออธิบายก่อนว่า แฟน เรา (มือที่3) อยู่กันคนละจังหวัด เพราะงาน
-แฟน เป็นตำรวจ 3 จังหวัดชายแดงภาคใต้
-เราทำงานในกทม
-(มือที่สาม) อยู่อีกจังหวัด
*เข้าเรื่องนะคะ
แฟนที่คบมา 9 ปี อยู่กินร่วมกันมา หมั่นหมาย นอกใจเรามาประมาณ 1 ปี เราจับได้มาจะ 2 เดือนแล้ว
เขานอกใจเรา ช่วงที่ไปฝึกเป็นตำรวจเนี่ยแหละก่อนลงไปประจำการภาคใต้
ปกติแฟนไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้เพียงแต่เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด เพราะงั้นเมื่อเขาเจอคนที่คุยด้วยได้ เขาก็ใจอ่อน
พอมองย้อนหลังไป 1 ปี เราก็มาดูตัวเราเองกับแฟนเรา ว่า ความรักของเรามันโอเคหรอ? เราพลาดอะไร
คำตอบที่ได้คือ ไม่
1 ปี ที่ผ่านมาเมื่อมองข้ามสิ่งที่เขาปิดบังเรา เราอาจห่างกัน แต่าเราก็เห็นแต่สิ่งดีๆ มีบ้างที่เราทะเลาะกัน
เหมือนคู่รักคู่อื่นๆแต่ไม่น่าถึงขั้นต้องทำขนาดนี้ ไม่งั้นคงไม่คบกันนานถึง 9 ปี เขามักจะเขียนจดหมายหาเราใน
ช่วงที่เราห่าง เขาเขียนมาเสมอว่า " ฝึกหนักแต่คิดถึงเรา คิดถึงพ่อแม่ บอกว่าคู่เราโชคดี และขอบคุณที่อดทนมาตลอด
บอกว่าเราจะมีอนาคตร่วมกัน ให้อดทนรอวันนั้นของเรา "
คำพูดดีๆมากมายที่เราเชื่อในตอนนั้น เรากลับไม่แน่ใจว่ามันจริงอยู่รึป่าวในตอนนี้
พอจับได้ตอนที่เจ้าตัวไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เราเลยได้แต่คุยผ่านโทรศัพท์ ปรับความเข้าใจยากมากๆ ใช้เวลา ประมาณ 5 วัน
เราโกรธมากๆ เสียใจ เหมือนโดนหักหลัง (มือที่3) รู้มาตลอดว่าแฟนเรา มีเราอยู่ทั้งคน แต่ก็ยังคบกับแฟนเราอยู่
จนได้ข้อสรุปว่า เขาเลือกเรา แต่มีข้อแม่ว่า เขาต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับ(มือที่3) คือ "ต้องพาอีกฝ่ายไป ตปท" ถึงจะจบความสัมพันธ์นี้ได้
ในตอนแรกเราคิดว่า เป็นสิ่งที่เราพอให้ได้ คิดว่าคงแป็ปเดียว แต่ไม่จริงเลย เราไม่เห็นวันนั้น
เราคิดผิด จริงๆเมื่อเราจับได้แล้วแฟนเราก็เลือกแล้ว แฟนควรจบกับอีกฝ่ายทันที
พูดไปแฟนเราก็เอาแต่โมโหเรา เพราะคิดว่าเราไม่เข้าใจเขาบ้าง เราเลยไม่ค่อยกล้าพูดเรื่องนี้ พูดในตอนที่อดไม่ได้จริงๆ
นานวันก็ยิ่งแย่ เพราะเรารับรู้ว่า เขาคุยกันแบบปกติ ถ้าได้เห็นหน้า (มือที่3) คือยิ่มหน้าบานมากไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยคะ
เขาคงคิดว่าเขาจะได้แฟนเราจริงๆ แต่คิดผิด
เราทนทุกข์กับเรื่องนี้ เพราะแม้ว่าจะหมั่นกันแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่า
แฟนเราทำไม่ถูกที่ปฎิบัติกับผญ 2 คนอย่างเท่าเทียมได้ เพียงเพราะ อยู่กันคนละที่
จนเราทนไม่ได้จริงๆ 1 เดือนผ่านไป เราลางานกลับบ้านไปเจอเขา พ่อแม่ของแฟน รักเรามาก ถึงขั้นบอกเราว่า
ถ้าเจ็บมากจะไปก็ได้ พ่อแม่ก็ยังรักเหมือนลูกสาว เสมอ เรานี่ร้องไห้เลย จนสุดท้าย เราตัดสินใจที่จะจดทะเบียนกัน
เอาตามตรงนะเรารู้สึกดีมากๆ มันเป็นหนึ่งวันที่ดีที่สุดในชีวิต มันพิสูจน์ว่าเขาเลือกเราจริงๆ เขายังรักเราไม่เปลี่ยน
แค่อาจเป็นเพราะอะไรบางอย่างทำให้เขาทำอะไรลง แต่ก็พร้อมที่จะแก้ไข เรารู้สึกเชื่อในตัวเขาขึ้นมาอีกครั้ง
แต่มีความสุดได้ไม่ถึง 24 ชม (มือที่3) ของเราก็โทรมาโวยวาย เข้าใจนะ หวังมาก ก็ย่อมผิดหวัง
ส่งข้อความแบบเรียงความ มาให้แฟนเรา ตัดพ้อมากมาย ใจหนึ่งก็สงสารลูกผญ อีกใจก็คิดว่า สมควรแล้ว คุณเลือกที่จะ
คบกับคนที่มีเจ้าของ แม้ว่าจะด้วยรักที่บริสุทธิ์ แม้ตบมือข้างเดียวจะไม่ดัง แต่ผญดีๆ ที่เรียน มีงานทำ ควรจะคิดได้
และต่อให้รับไม่ได้ อย่างไร จุดจบของความสัมพันธ์แบบผิดๆ ก็ต้องจบแบบนี้แหละ ใครๆก็พูดว่าไม่มีการเลิกใดๆที่ไม่เจ็บ
แต่แฟนเราก็ยังอยากทิ้งช่วงเวลาดีๆกับ (มือที่3) ไว้
ถ้าเราไม่ถูกเลือก เราก็เชื่อว่าบาปกรรมจะตามสนอง อนาคตไม่มีทางเจริญ เราพยายามเตือนสติแฟนเราอยู่หลายครั้ง
ว่า ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป (มือที่3) เริ่มรู้ตัวแล้วว่าผิด และไปต่อลำบาก แต่แฟนเราอ่อนแอเกินกว่าจะตัดสัมพันธ์
จนกว่าจะได้ทำตามสัญญา เราไม่รู้จะพูอะไรอีก แม้แต่การพูดอย่างมีเหตุผลที่สุดว่า มันส่งผลต่อชีวิตคู่มามากพอแล้ว
อย่าได้ยื้อไว้อีกเลย ก็ไม่เป็นผล จะเอาแต่สัญญาเป็นที่ตั้งไว้
เวลาช่างนานเหลือเกิน
เรารู้เจตนาของ (มือที่3) เพราะเรามีโอกาสได้คุย (มือที่3)พูดเองเลยคะว่าหวังจะได้แฟนเรา เขาคิดว่ามีโอกาส
คิดดูนะคะถ้าเราไม่ได้จดทะเบียน เธอจะใช้ความอ่อนแอของเรา เข้าไปหาแฟนเรา ในขณะที่เราขาดสติเหมือนคนบ้า
เธอจะยิ่งทำตัว ว่าเข้าใจทุกอย่างเพื่อเข้าหาแฟนเรา ดีที่แฟนเราตัดสินใจ จดทะเบียน เลยเป็น (มือที่3) เองที่ขาดสติในตอนนี้
เราเชื่อมาตลอดเราว่าเรามาก่อน รักกันมาก มาทีหลังก็กิ๊กดีๆนี่เอง ถึงแม้ว่า (มือที่3) จะคิดว่าตัวเองเป็นแฟน แต่ตอนนี้ เป็นชู้ โดยสมบูณ์
ตอนแรกผิดโดยศิลธรรม ตอนนี้ด้วยกฎหมายแล้ว
ไป ตปท แบบไม่กำหนดวัน นั่นหมายความว่าไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มันอาจยากที่จะกำหนดวัน แต่เชื่อมั้ยว่า (มือที่3) ของเราจะพยายามไม่ให้มันเกิดขึ้น
เราอยากรู้ เมื่อ ผช คนหนึ่งเลวได้กับผญที่ตนรักมาก
ก็ยอมเลวอีกครั้งแต่กับอีกคน ไม่ได้หรอ? มีสัญญากับเราอีกมากมายนะ เขาลืมสัญญากับเราว่าจะทำให้เรามีความสุขไปแล้วละ
เรารู้สัญญา ย่อมเป็นสัญญา หากแต่มันยากในความรู้สึก
เขาลืมไปว่าในขณะที่พยายามจะรักษาความรู้สึกดีๆของ (มือที่3) ไว้ก่อนเป็นเพื่อนกัน
เขาก็กำลังทำลายความรู้สึกของอีกฝ่ายเช่นกัน แทนที่ห่วงความรู้สึกของคนที่เป็นคู่ชีวิตจากนี้และตลอดไป
เขากลับห่วงความรู้สึกของอีกฝ่ายเพราะไหนๆก็ต้องจบกันไป
เราอยากเชื่อคนของเราอีกครั้ง อยากเชื่อว่าพอทำตามสัญญาแล้วมันจะจบจริงๆ
แต่ลองมาเป็นเรา โดนหลอกมา1ปี จับได้แล้วยังไม่เลิก เราจะเชื่อใจได้อย่างไร
ตอนเราใช้เวลาอยู่ด้วยกันในช่วงวันหยุด ก็มีความสุขดี เราพยายามไม่พูดถึงเรื่องนี้
แต่ในความรู้สึกเรา ตัวไปต่อ แต่ใจนั้นหยุดนิ่ง เรายิ้มได้ไม่เต็มที่ เราเห็นทุกอย่าง รับรู้ทุกสิ่งอย่างเจ็บปวด
เราไม่รู้ว่าเคยไปทำอะไรให้ใครถึงต้องมาโดนแบบนี้
เขาจะไม่โกหกและไม่ปิดบังอะไรเราอีก และเพราะหลายๆอย่างเรา เขาก็พูดความจริงกับเราจริงๆ
ก่อนที่เราจะต้องแยกกันไปทำงาน
เราบอกแฟนเราว่าเราให้เวลาสามเดือนที่จะจบเรื่องนี้ให้ได้ จริงๆมันนานมาก แต่ด้วยหน้าที่การงาน
เราต้องทำใจว่านี่ถือว่าดีแล้ว เราเห็นแก่แฟนเรา ถึงยอมให้ทำตามสัญญา ไม่อย่างนั้นเราคงเอาเรื่อง (มือที่3) ไปนานแล้ว
จะทำตามสัญญา คือระหว่างนี้ไม่จำเป็นต้องเจอกันรึป่าว แค่คุยโทรศัพท์ ไลน วีดีโอคอล ก็มากเกินพอแล้วรึป่าว
เอาเวลาที่มีค่าที่มีเพียงเล็กน้อย ให้ครอบครัวและภรรยาดีกว่ารึป่าว
เราควรเอาจริง หรือให้โอกาส เราใจดีไปรึป่าว การเลือกให้โอกาส จะทำให้เราโง่เหมือน 1 ปีที่ผ่านมา
เราทำถูกแล้วใช่มั้ย เราทำถูกรึป่าวที่ให้เวลาเขา 3 เดือนมากไปมั้ย เราทำถูกรึป่าวที่อดทนรอ
เราทำถูกรึป่าวที่เลือกจะเชื่อใจเขาอีกครั้ง
ทั้งหมดยังไม่มีผลต่องาน เพราะเรายังพอมีสติอยู่ หากแต่มันเริ่มส่งผลต่อร่างกาย
แล้วแฟนเราก็รับรู้ก่อนกลับไปทำงาน น้ำหนักเราลงไปแบบน่าตกใจ เรากินข้าวได้แต่คำหลังๆกลืนไม่ลง ฝืนกินก็แทบจะอ๊วก
ไม่มีแฟนเรา คือเราตื่นเช้ากว่าปกติมาก ตื่นมาก็คิด นอนก็คิด จิตใจอ่อนแอมากๆ กำลังใจที่มีน้อยนิด
เชื่อมั่นในความรักที่เคยมีและเชื่อว่า ถ้าผ่านมันไปได้ จะดีขึ้น แต่กว่าจะถึงเวลานั้นมันยากเหลือเกิน
ขอบคุณสำหรับคำตอบใดๆที่เพื่อนจะให้ แค่ได้ระบายก็รู้สึกดีขึ้น ขอบคุณจากใจคะ