เท่าที่ดูมา เริ่มจากก่อนการแข่งขัน เราอุ่นเครื่องแพ้การ์ต้ามาขาดลอย
ทำให้นัดแรกที่เจอซาอุ เราจัดทีมแบบเน้นรับ กองหลังเราแทบจะยืนประจำตำแหน่งเลย ไม่เน้นหนุนช่วยเกมส์รุก คือไม่ได้หวังผลชนะเลย
แต่รูปเกมส์ออกมา เรามีโอกาสชนะมากกว่าซาอุซะอีก
แต่พอมานัดที่สอง เราเริ่มมีความมั่นใจ(ประเมินตัวเองผิดพลาด) จัดเกมส์รุกสู้กับญี่ปุ่น แต่สุดท้ายโดนรุกหนัก กลายเป็นบอลมั่วตามสถานการณ์ โอกาสเสียประตูเหน่งๆ ไม่ต่ำกว่า10 ลูก
นัดต่อมาเจอ UAE ซึ่งนักเตะโดยรวมดูว่าใกล้เคียงกับทีมไทยที่สุดในกลุ่มนี้แล้ว แถมเค้าปล่อยให้เราเล่นด้วย แต่ไทยประเมินผิดที่ไม่จับตายหัวฟูให้มากกว่านี้ ใช้วํธีอยู่ใกล้คนไหนให้คนนั้นประกบก็ดี แต่มันควรจะมีช่วง ทับซ้อนกับบ้างระหว่างเปลี่ยนตัวประกบ ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นจังหวะว่างของการประกบ
มานัดล่าสุดยิ่งเละไปกันใหญ่ บางจังหวะถึงขนาดยกกันทั้งทีมขึ้นไปบุก ทั้งๆที่โอกาสในการสร้างเกมส์เองจนได้ประตูไม่เคยมีมาก่อนเลยด้วยซ้ำไป ไทยได้ประตูด้วยลูกตั้งเตะแทบทั้งสิ้น (มีเพียงUAEเท่านั้นที่เราสามารถบุกทำประตูได้ด้วย open play)
ดูจากเกมส์ที่ผ่านมา จุดอ่อนของทีมไทย คือ อะไร
ทำให้นัดแรกที่เจอซาอุ เราจัดทีมแบบเน้นรับ กองหลังเราแทบจะยืนประจำตำแหน่งเลย ไม่เน้นหนุนช่วยเกมส์รุก คือไม่ได้หวังผลชนะเลย
แต่รูปเกมส์ออกมา เรามีโอกาสชนะมากกว่าซาอุซะอีก
แต่พอมานัดที่สอง เราเริ่มมีความมั่นใจ(ประเมินตัวเองผิดพลาด) จัดเกมส์รุกสู้กับญี่ปุ่น แต่สุดท้ายโดนรุกหนัก กลายเป็นบอลมั่วตามสถานการณ์ โอกาสเสียประตูเหน่งๆ ไม่ต่ำกว่า10 ลูก
นัดต่อมาเจอ UAE ซึ่งนักเตะโดยรวมดูว่าใกล้เคียงกับทีมไทยที่สุดในกลุ่มนี้แล้ว แถมเค้าปล่อยให้เราเล่นด้วย แต่ไทยประเมินผิดที่ไม่จับตายหัวฟูให้มากกว่านี้ ใช้วํธีอยู่ใกล้คนไหนให้คนนั้นประกบก็ดี แต่มันควรจะมีช่วง ทับซ้อนกับบ้างระหว่างเปลี่ยนตัวประกบ ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นจังหวะว่างของการประกบ
มานัดล่าสุดยิ่งเละไปกันใหญ่ บางจังหวะถึงขนาดยกกันทั้งทีมขึ้นไปบุก ทั้งๆที่โอกาสในการสร้างเกมส์เองจนได้ประตูไม่เคยมีมาก่อนเลยด้วยซ้ำไป ไทยได้ประตูด้วยลูกตั้งเตะแทบทั้งสิ้น (มีเพียงUAEเท่านั้นที่เราสามารถบุกทำประตูได้ด้วย open play)