คือแอบชอบเพื่อนคนหนึ่ง เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ ป.1 จนตอนนี้ก็ผ่านมา 9ปีจะ10ปีแล้ว เราเริ่มมีความรู้สึกดีกับเขามาประมาณสี่ปี เขาเป็นคนที่ดีกับเราในทุกๆเรื่อง คอยช่วยเหลือทั้งเรื่องเรียน เป็นที่ปรึกษาในเรื่องเรียน เราสองคนพากันเรียน เราเรียนพิเศษด้วยกัน บ้านเราอยู่ใกล้กัน พ่อของเราก็สนิทกันครอบครัวเรา มันยิ่งทำให้เราสองคนสนิทกันมากขึ้น เมื่อเราเริ่มมีความรู้สึกดีๆกับเขา เราก็ไม่กล้าที่จะพูกหรือบอกออกไป แต่เราเลือกที่จะเก็บและปิดบังความรู้สึกนี้เอาไว้ มีอยู่ครั้งนึกเราเห็นเขาใช้กระเป๋าดินสอรูปตัวการ์ตูนที่เราชอบ เราเลยแกล้งพูดไปกับเขาว่าเราอยากได้กระเป๋าแบบนี้บ้างจัง ส่วนเราก้อใช้กระเป๋าลายที่เขาชอบ เขาเลยบอกกับเราว่า งั้นเอากระเป๋าเราไปใช้ก้อได้ เราก้อเลยแลกกระเป๋ากัน ตอนนี้ผ่านมาสี่ปีกว่าเราก้อยังเก็บกระเป๋าใบนั้นไว้ แต่วันนึงเรากับเขาก้อแยกห่างกันเพราะเรากับเขาเลือกที่จะสอบเข้า รร คนละที่ พอเรากับเขาอยู่กันคนละที่มันทำให้เราสองคนห่างกันและไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ความรู้สึกที่เรามีให้กับเข้ามันก็ยังคงอยู่ เราไม่ได้คุยกับเขามาสองปี แต่สองปีที่เราไม่ได้คุยกันมันไม่ได้แปลว่าเราจะลืมเขา แต่เราแค่คิดวาการที่เราไม่ได้คุยกันมันจะทำให้เราลืมเขา แต่มันก้อไม่ได้เป็นอย่างนั้น เราเลยเลยที่จะทักไปหาเขา ตอนที่เราคุยกับเขา เรารู้สึกได้ถึงความห่างและความสนิทที่มันลดลงไปมาก แต่พอเราได้คุยกัน หลังๆเขาก้อเริ่มคุยกันแบบสนิทกันมากขึ้น มีชวนเล่นเกม แต่เราก้อรู้สึกว่ามันก้อยังไม่เหมือนเดิม จนตอนนี้เราก้อยังคุยกันอยุ่แต่เป็นเราฝ่ายเดียวที่เป็นคนทักไปก่อน เป็นคนหาเรื่องคุยก่อน เขาถึงจะคุยกับเรา เราอยากให้เขาคิดกับเรามากว่าเพื่อนแต่เราก้อไม่กล้าที่จะบอกเขา การที่เรามาตั้งกระทู้นี้ก้อเพื่อที่เราอยากจะให้เพื่อนๆช่วยออกความเห็นว่าเราควรทำไงให้เขาคิดกับเรามากกว่าเพื่อน เพราะเราไม่กล้าที่จะบอกเขาว่าเราชอบเขา ปล.ขอบคุนสำหรับคำตอบล่วงหน้าคะ ถ้ามีเวลาว่างเด่วจะมานั่งเขียนเรื่องราวของเรากับเขาให้ทุกคนอ่านกันนะคะ
อยากรู้ว่าควรทำไงให้เขามารัก