สวัสดีครับ ผมพึ่งเขียนกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกครับ ผิดพลาดยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ
จุดเริ่มเรื่องมันมาจาก ผมได้จบมัธยมต้นจาก โรงเรียนชื่อดังย่านปากน้ำครับเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด (ส.ป.) ตอนนั้นผมคิดหาที่เรียน แต่ไม่รู้จะเลือกเรียน สายอาชีพ หรือ สายสามัญครับ
ผมก็ก็ได้ปรึกษา กับพ่อแม่ว่า จะเรียนอะไรดี แต่ในตัวผมนั้นผมไม่ได้เรียนเก่งมาก เกรดตอนจบ ม.ต้นนั้น 2.04 ครับ พ่อบอกว่าไปสายอาชีพสิ จะได้ไปง่ายกว่า(หางานง่าย) ส่วนแม่ก็บอก อยากเรียนอะไรก็เรียนเลือกเอา ผมก็เลยตั้งใจว่าผมจะเรียนสายสามัญ เพราะผมคิดว่าสายอาชีพมันไม่ใช่ทางเหมือนที่ทุกๆๆคนเห็นกนว่ามีตีกันไล่ฟันกัน ผมก็เลยตั้งใจอย่างมากที่จะเข้าสายสามัญ และก็ผ่านมา ทางโรงเรียนมีโควต้าให้ คนที่เกรด2ขึ้นไป ผมก็ได้สิทที่จะยื่นขอโควต้าครับ แต่.. อาจารย์บอกว่า เกรดถึง2ก็ไม่ใช่ว่าจะติดครับ เพราะ จะต้องนับจากคนที่เกรดสูงและไล่ลำดับตามๆๆกันมา แต่ผมก็ไม่ติด อาจารย์บอกว่ายังมีรอบสอบเข้าอีก ผมก็เลยไปสอบอีก สายที่ผมสอบคือสายศิล-ถาษาญีปุ่น ก็ไม่ติดครับ ผมตั้งใจที่จะเข้าสายนี้มาก พอถึงวันประกาศผลสอบ ครับ ผมไล่ดูชื่อก็ไม่มี ตอนนั้นคิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงดี คิดใว้ ยังไงก็ไม่เอาสายอาชีพนะ ผมก็พยายามหาโรงเรียนที่เป็นสายสามัญแต่พ่อก็บอกว่า ไม่ต้องไปเรียนหรอกสายสามัญมันเสียเวลา ผมก็คิดไม่ออกแล้วมันท้อมากๆ และในที่สุดผมก็ต้องเเข้าเรียนสายอาชีพจริงๆ ผมก็เลยปรึกษารุ่นพี่ว่าจะเข้าสายอะไรดี จะเรียนช่างหรือสายพาณิช ตอนแรกผมเลือกที่จะสายพาณิช เพราะผมไม่อยากเจอคนที่สูบบุหรี่หรือติดยาครับ ก็เลยเข้าสมัคเรียนที่ เลือกเรียนแผนก คอมพิวเตอร์-ธุรกิจครับ เป็นแผนกพาณิชที่ยังว่างอยู่ ผมก็สมัคเลยครับ
.
.
และมีวันก่อนจะเปิดเทอมครับมีอาจารย์จากห้องทะเบียนโทรมาเครื่องผแล้วถามว่า อยากย้ายแผนกไหม เพราะ แผนกช่างก็ว่าง ก็มีอยู่ ผมก็กลับมาถามพ่อว่า ถ้าจะไปเรียนช่างจะไดด้ไหมเค้าก็บอกได้หมดแหละ ผมก็เลยบอกอาจารย์ เค้าไปว่าย้ายก็ได้ครับ ก็ทำการย้ายครับ ผมคิดในใตว่าก็ดีเหมือนกันจะได้อยู่กับเพื่อนที่จบ จาก ส.ป. ด้วยกัน
.
.
จะเข้าเรื่องแล้วนะครับ...
วันเปิดเทอมวันแรกครับ ใส่ชุดนักเรียนใหม่ ผมตื่นเต้นมาก ที่ต้องใส่ชุดนักเรียนใหม่ และเรียนที่ใหม่ ผมก็ไปเรียนวันแรกพร้อมเพื่อนครับ( เพื่อนจบมาจากห้องเดียวกันตั้งแต่เรียนมัธยม ) เราก็เจอเพื่อนใหม่ๆ แต่ละคนก็ร้ายไม่เบาครับ เราก็ทำความู้จักกัน เริ่มสนิทกันเรื่อยๆ แล้วในวันนั้นครับ มีรุ่นพี่ที่เรียนแผนกเดียวกันเค้าเดินมาถาม ว่าอยู่ห้องไหน ผมก็ตอบไป แล้วเค้าก็ถามขึ้นมาอีกว่า >> เอาระบบไหม ? << เราก็คิดในใจว่า จะเอาไปทำไม {ระบบในที่นี้คือ การที่รุ่นน้องต้องทำตามกฎ ของรุ่นพี่ ทำตามที่รุ่นพี่สั่ง เหมือนระบบ SOTUS ในมหาลัยครับ แต่มันไม่ได้สวยหรูแบบมหาลัยครับ ระบบในอุดมคติของเด็กช่างมันก็ คือการที่เราทำตามที่รุ่นพี่บอก ที่รุ่นพี่สั่ง เพื่อที่จะได้รุ่นครับ ได้ของ (ของในที่นี้คือ พวกเสื้อช้อปของแผนก แหวนตราแผนกครับ ) ผมก็คิดในใจว่า ผมจะเอาไปทำไมเพราะผมไม่อยากได้ แล้วรุ่นพี่ก็มาบังคับ บอกว่า ถ้าไม่รับระบบ ก็ออกไปเรียนแผนกอื่น แต่ตอนที่รุ่นพี่ถามว่าเอาระบบไหมเค้ากลับบอกว่าจะเอาก็ได้ไม่เอาก็ได้... ผมก็งงทำไมต้องมาบังคับ เค้าก็หาเหตุผลนู่นนี่มาอ้าง ระบบของเด็กช่างก็คล้ายๆกับ ระบบ SOTUS แหละครับ แต่สำหรับผมคิดว่าระบบในอุดมคติของเด็กช่างนั้น มันไม่ได้ให้ผล เหมือนระบบSOTUS ครับ ระบบของเด็กช่างรับไปเพื่อมีของใส่เท่ๆๆ ในวันสถาปนา ก็แค่นั้น สำหรับผมแล้วมันไม่ได้ช่วยทำให้ผม เท่และเรียนดีขึ้นเลย ในห้องผมนั้นตั้งแต่เข้ามา มีอยู่ 45 คน 45คนนั้นก็ต้องแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่ม ผม ตอนนั้นมีอยู่ น่าจะ22 คนได้ แต่ในปัจจุบันตอนนี้เหลือไม่ถึง10 คน ส่วนมาก ที่หายไปก็เป็นพวกรับระบบทั้งนั้น แต่ระบบ ของเด็กช่างนั้น ผมว่ามันก็ทำให้รักกันก็จริงครับ แต่บางเรื่องก็ไร้สาระไม่น่าจะทำได้ครับ มีอีกหลายอย่างที่คนรับระบบเค้ารู้กันว่าต้องโดนอะไรบ้าง บางเรื่องที่รุ่นพี่ทำมันก็รุนแรงเกินไปหรือป่าว ....
.
.
.
ช่วยให้ความเห็นเกี่ยวกับระบบเด็กช่างหน่อยครับ ว่าคิดยังไงกับเรื่องแบบนี้
*ขอบคุณสำหรับคนที่แสดงความคิดเห็นและอ่านกระทู้นี้ครับ
คิดยังไงกับ ระบบของเด็กช่าง (อาชีวะ)
จุดเริ่มเรื่องมันมาจาก ผมได้จบมัธยมต้นจาก โรงเรียนชื่อดังย่านปากน้ำครับเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด (ส.ป.) ตอนนั้นผมคิดหาที่เรียน แต่ไม่รู้จะเลือกเรียน สายอาชีพ หรือ สายสามัญครับ
ผมก็ก็ได้ปรึกษา กับพ่อแม่ว่า จะเรียนอะไรดี แต่ในตัวผมนั้นผมไม่ได้เรียนเก่งมาก เกรดตอนจบ ม.ต้นนั้น 2.04 ครับ พ่อบอกว่าไปสายอาชีพสิ จะได้ไปง่ายกว่า(หางานง่าย) ส่วนแม่ก็บอก อยากเรียนอะไรก็เรียนเลือกเอา ผมก็เลยตั้งใจว่าผมจะเรียนสายสามัญ เพราะผมคิดว่าสายอาชีพมันไม่ใช่ทางเหมือนที่ทุกๆๆคนเห็นกนว่ามีตีกันไล่ฟันกัน ผมก็เลยตั้งใจอย่างมากที่จะเข้าสายสามัญ และก็ผ่านมา ทางโรงเรียนมีโควต้าให้ คนที่เกรด2ขึ้นไป ผมก็ได้สิทที่จะยื่นขอโควต้าครับ แต่.. อาจารย์บอกว่า เกรดถึง2ก็ไม่ใช่ว่าจะติดครับ เพราะ จะต้องนับจากคนที่เกรดสูงและไล่ลำดับตามๆๆกันมา แต่ผมก็ไม่ติด อาจารย์บอกว่ายังมีรอบสอบเข้าอีก ผมก็เลยไปสอบอีก สายที่ผมสอบคือสายศิล-ถาษาญีปุ่น ก็ไม่ติดครับ ผมตั้งใจที่จะเข้าสายนี้มาก พอถึงวันประกาศผลสอบ ครับ ผมไล่ดูชื่อก็ไม่มี ตอนนั้นคิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงดี คิดใว้ ยังไงก็ไม่เอาสายอาชีพนะ ผมก็พยายามหาโรงเรียนที่เป็นสายสามัญแต่พ่อก็บอกว่า ไม่ต้องไปเรียนหรอกสายสามัญมันเสียเวลา ผมก็คิดไม่ออกแล้วมันท้อมากๆ และในที่สุดผมก็ต้องเเข้าเรียนสายอาชีพจริงๆ ผมก็เลยปรึกษารุ่นพี่ว่าจะเข้าสายอะไรดี จะเรียนช่างหรือสายพาณิช ตอนแรกผมเลือกที่จะสายพาณิช เพราะผมไม่อยากเจอคนที่สูบบุหรี่หรือติดยาครับ ก็เลยเข้าสมัคเรียนที่ เลือกเรียนแผนก คอมพิวเตอร์-ธุรกิจครับ เป็นแผนกพาณิชที่ยังว่างอยู่ ผมก็สมัคเลยครับ
.
.
และมีวันก่อนจะเปิดเทอมครับมีอาจารย์จากห้องทะเบียนโทรมาเครื่องผแล้วถามว่า อยากย้ายแผนกไหม เพราะ แผนกช่างก็ว่าง ก็มีอยู่ ผมก็กลับมาถามพ่อว่า ถ้าจะไปเรียนช่างจะไดด้ไหมเค้าก็บอกได้หมดแหละ ผมก็เลยบอกอาจารย์ เค้าไปว่าย้ายก็ได้ครับ ก็ทำการย้ายครับ ผมคิดในใตว่าก็ดีเหมือนกันจะได้อยู่กับเพื่อนที่จบ จาก ส.ป. ด้วยกัน
.
.
จะเข้าเรื่องแล้วนะครับ...
วันเปิดเทอมวันแรกครับ ใส่ชุดนักเรียนใหม่ ผมตื่นเต้นมาก ที่ต้องใส่ชุดนักเรียนใหม่ และเรียนที่ใหม่ ผมก็ไปเรียนวันแรกพร้อมเพื่อนครับ( เพื่อนจบมาจากห้องเดียวกันตั้งแต่เรียนมัธยม ) เราก็เจอเพื่อนใหม่ๆ แต่ละคนก็ร้ายไม่เบาครับ เราก็ทำความู้จักกัน เริ่มสนิทกันเรื่อยๆ แล้วในวันนั้นครับ มีรุ่นพี่ที่เรียนแผนกเดียวกันเค้าเดินมาถาม ว่าอยู่ห้องไหน ผมก็ตอบไป แล้วเค้าก็ถามขึ้นมาอีกว่า >> เอาระบบไหม ? << เราก็คิดในใจว่า จะเอาไปทำไม {ระบบในที่นี้คือ การที่รุ่นน้องต้องทำตามกฎ ของรุ่นพี่ ทำตามที่รุ่นพี่สั่ง เหมือนระบบ SOTUS ในมหาลัยครับ แต่มันไม่ได้สวยหรูแบบมหาลัยครับ ระบบในอุดมคติของเด็กช่างมันก็ คือการที่เราทำตามที่รุ่นพี่บอก ที่รุ่นพี่สั่ง เพื่อที่จะได้รุ่นครับ ได้ของ (ของในที่นี้คือ พวกเสื้อช้อปของแผนก แหวนตราแผนกครับ ) ผมก็คิดในใจว่า ผมจะเอาไปทำไมเพราะผมไม่อยากได้ แล้วรุ่นพี่ก็มาบังคับ บอกว่า ถ้าไม่รับระบบ ก็ออกไปเรียนแผนกอื่น แต่ตอนที่รุ่นพี่ถามว่าเอาระบบไหมเค้ากลับบอกว่าจะเอาก็ได้ไม่เอาก็ได้... ผมก็งงทำไมต้องมาบังคับ เค้าก็หาเหตุผลนู่นนี่มาอ้าง ระบบของเด็กช่างก็คล้ายๆกับ ระบบ SOTUS แหละครับ แต่สำหรับผมคิดว่าระบบในอุดมคติของเด็กช่างนั้น มันไม่ได้ให้ผล เหมือนระบบSOTUS ครับ ระบบของเด็กช่างรับไปเพื่อมีของใส่เท่ๆๆ ในวันสถาปนา ก็แค่นั้น สำหรับผมแล้วมันไม่ได้ช่วยทำให้ผม เท่และเรียนดีขึ้นเลย ในห้องผมนั้นตั้งแต่เข้ามา มีอยู่ 45 คน 45คนนั้นก็ต้องแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่ม ผม ตอนนั้นมีอยู่ น่าจะ22 คนได้ แต่ในปัจจุบันตอนนี้เหลือไม่ถึง10 คน ส่วนมาก ที่หายไปก็เป็นพวกรับระบบทั้งนั้น แต่ระบบ ของเด็กช่างนั้น ผมว่ามันก็ทำให้รักกันก็จริงครับ แต่บางเรื่องก็ไร้สาระไม่น่าจะทำได้ครับ มีอีกหลายอย่างที่คนรับระบบเค้ารู้กันว่าต้องโดนอะไรบ้าง บางเรื่องที่รุ่นพี่ทำมันก็รุนแรงเกินไปหรือป่าว ....
.
.
.
ช่วยให้ความเห็นเกี่ยวกับระบบเด็กช่างหน่อยครับ ว่าคิดยังไงกับเรื่องแบบนี้
*ขอบคุณสำหรับคนที่แสดงความคิดเห็นและอ่านกระทู้นี้ครับ