ตามหัวข้อเลยค่ะเราสงสัย อยากรู้มากๆๆ ทำไมคนที่พร้อมจะมีลูก
คนที่อยากจะมีแทบจะบ้าตายกลับไม่ท้อง คนที่ไม่อยากมีนี่ท้องง่ายมาก
บางคนไม่พร้อมที่จะมี  ไม่ได้ตั้งใจ พลาดครั้งสองครั้งก็ท้องแล้ว
ทำไมบางคน(เช่นเราเอง) บำรุงก็แล้ว นับวันตกไข่ก็แล้ว
สารพัดวิธีแต่ก็ไม่เคยจะมีวี่แวว บางเดือนป้าแดงขาดไป7-10วันให้ตกใจลุ้นแทบใจขาด
สุดท้ายก็เพราะเครียดเกินไปป้าแดงเลยเลื่อน เรามั่นใจว่าทุกคนที่อยากมีลูกต้องความรู้สึกเดียวกับเรา
พอประจำเดือนขาดเราจะลุ้นกันแทบตัวโก่งเฝ้าภาวนาขอให้ท้องๆ พอป้าแดงมาใจมันเหมือนแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ
เราเห็นเด็กบางคนในเฟสบุ๊ค หรือระแวกบ้านยาย อายุ15-16ก็มีลูกกันแล้ว แต่ละคนไม่พร้อมที่จะมีเลย
เพราะงานไม่มีทำ เงินไม่มีเลี้ยงลูก เห็นเขาบ่นว่าไม่มีเงินซื้อนมให้ลูกกินเรานี่คิดทันทีเลยว่าทำไมเราพร้อมแต่ลูกไม่มาเกิดกับเราสักที
ทำไมเด็กไปเกิดกับคนที่ไม่พร้อมกันเยอะแยะง่ายดายขนาดนั้น
แม่เราชอบพูดปลอบใจเราว่าต้องรอคนที่บารมีถึงกันมาเกิดคิดแบบโลกสวยเราอาจบารมีเยอะเลยมาช้าหาคนที่คลิ๊กกันยาก ฮ่าๆ